Με αφορμή την τεράστια εμφάνιση στο φιλικό με τον Φάρο, θα πάρω την πρωτοβουλία και θα αναλύσω τον αρχηγό της ομάδας μας Σπύρο Μούρτο. Ναι, τον Σπύρο μάγκες μου. Ξεκαθαρίζω από τώρα πως ότι γράψω παρακάτω αφορούν δικές μου σκέψεις, αντιλήψεις και θεωρίες και πως όλα γίνονται καλοπροαίρετα και με απόλυτο σεβασμό στον αθλητή και στον άνθρωπο Μούρτο.
Ο Μούρτος έφτασε στον Άρη το 2012-13 και έζησε 3 πολύ δύσκολα χρόνια με την ομάδα μας. Μέχρι και σήμερα άλλαξε 5 προπονητές, ενώ ο κ. Πρίφτης του ανέθεσε την τιμή να είναι αρχηγός της ομάδας μπάσκετ του Άρη και είναι έως και σήμερα. Το γεγονός πως ένας κόουτς σαν τον Πρίφτη, που ήταν ιδιαίτερα εγκεφαλικός και έβαζε πάνω από όλα τους παίκτες του, έδωσε το περιβραχιόνιο στον Μούρτο με βάζει σε αρκετές σκέψεις, σε ότι αφορά τους λόγους που μπορεί να έπραξε έτσι. Έχω κάποιες θεωρίες που δεν θα αναφέρω, ακριβώς επειδή είναι θεωρίες και αφορούν ανθρώπους που δεν βρίσκονται πλέον στην ομάδα μας. Επί της ουσίας όμως, ο Πρίφτης είτε είδε κάτι αρχηγικό στον Μούρτο, είτε ήθελε να δώσει κίνητρο στον Μούρτο επειδή είδε κάτι σε αυτόν.
Τα γεγονότα μέχρι σήμερα δείχνουν πως δεν υπήρχε ουσιαστική εξέλιξη του παίκτη, σε ότι αφορά το αγωνιστικό κομμάτι της ζωής του. Επί της ουσίας μόνο για αυτό μπορώ να γράψω διότι αυτό βλέπω μόνο και αυτό που καταλαβαίνω είναι πως τόσα χρόνια ο Μούρτος αποτελεί ένα ρολίστα περιορισμένης ευθύνης, για ειδικές περιπτώσεις μέσα στο γήπεδο. Έτσι λοιπόν, ατάκες του τύπου «κλάιν έχουμε και τον Μούρτο», «θα κλείνει την 12άδα ο Μούρτος», «στην χειρότερη θα παίζει και Μούρτος εκεί».. δεσπόζουν στις μεταξύ Αρειανών συζητήσεις, στο δρόμο, στα social media ακόμα και στο γήπεδο, στην πραγματικότητα ,για ένα παιδί που είναι 27 χρονών και εμείς τον βλέπουμε μέσα στο γήπεδο σαν βετεράνο.
Κάπου εδώ θα ήθελα να ενημερώσω τον πλανήτη Γη, πως στον Γαλαξία που εδρεύει η σφαίρα που κατοικούμε, υπάρχουν πολλοί ακόμα πλανήτες μικρότεροι ή μεγαλύτεροι και δημιουργούν μεταξύ τους ένα τρομερά πολύπλοκο και ισχυρό πεδίο το οποίο εμείς δεν μπορούμε να το δούμε με γυμνό μάτι, μπορούμε όμως να το αισθανθούμε ή διαισθανθούμε και ονομάζεται ενέργεια. Αυτή η ενέργεια λοιπόν μπορεί να λειτουργήσει είτε θετικά είτε αρνητικά μόνο, χωρίς να υπάρχει μέση κατάσταση και πάντα εξαρτάται από τον τρόπο που την μεταδίδει ο δότης και ανάλογα με την συναισθηματική κατάσταση που βρίσκεται ο δέκτης. Θυμάμαι αρκετές περιπτώσεις να κράζει το γήπεδο τον παίκτη, να δυσανασχετεί με κάθε του προσπάθεια ή να πανηγυρίζει σατιρικά μετά από εύστοχες βολές του.
Δικαιολογίες; Ναι ίσως..μέχρι ένα σημείο.
Αν ήμουν σύμβουλος ψυχικής υγείας του Σπύρου και μου εκμυστηρευόταν όλα τα παραπάνω, η απάντηση που θα του έδινα θα πήγαινε κάπως έτσι:
«Σπύρο, καταλαβαίνω τι μου λες. Νιώθω το παράπονο σου και πραγματικά πρέπει να είναι αρκετά επίπονο για σένα όλο αυτό. Το να δουλεύεις δηλαδή καθημερινά, να αγαπάς την ομάδα και να προσπαθείς πάντα για το καλύτερο και τελικά στο τέλος να νιώθεις πως έχεις κάνει μια τρύπα στο νερό..είναι άδικο. Όμως να ξέρεις πως για όλα αυτά ο κύριος υπεύθυνος είσαι εσύ ο ίδιος. Κανένας δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο στην εξέλιξή μας εκτός και αν εμείς του το επιτρέψουμε. Αν ήμουν στην θέση σου, θα πετούσα πίσω το παρελθόν μου και θα σταματούσα να σκέφτομαι το μέλλον και θα προσπαθούσα να επικεντρωθώ στο παρόν μου, στο εδώ και τώρα. Πρέπει να πάρεις την ευθύνη για ότι έχει συμβεί μέχρι τώρα και να αποφασίσεις ποιος θέλεις να είσαι στο σήμερα.»
Και για να μην σας κουράζω, υποθετικά μιλώντας, καταλήξαμε με τον Αρχηγό πως θέλει να βελτιωθεί και να είναι χρήσιμος για την ομάδα αρπάζοντας την ευκαιρία να δουλέψει με τον Γιαννάκη και κάνοντας μία νέα αρχή, με νέα κίνητρο στην αθλητική του καριέρα.
Θα αναφέρω τις δικές μου απόψεις, σύμφωνα με το δικό μου πλάνο. Να παίξει δηλαδή στην θέση 1. Μας συμφέρει στην άμυνα στις αλλαγές στα σκριν και στην επίθεση το σώμα του, του δίνει το πλεονέκτημα απέναντι στους περισσότερους point guard. Οποιαδήποτε άλλη παρατήρηση, δεν σημαίνει ότι είναι λάθος
Μούρτος:
Θέματα για βελτίωση:
- Ντρίπλα, ball handling
- Αντίληψη παιχνιδιού σαν point guard
- Σουτ
- Καταστάσεις isolation 1vs1
- Αυτοπεποίθηση
Τρόποι αντιμετώπισης:
- Η γκάμα είναι τεράστια, αρκεί να υπάρχει όρεξη και συγκεκριμένος στόχος. Υπάρχουν χιλιάδες βίντεο με ειδικά drills και προϊόντα που βοηθάνε την εξέλιξη και την βελτίωση της ντρίπλας. Επίσης για τον Σπύρο που έχει μακριά άκρα, θα ήταν ωφέλιμο να βελτιώσει την ταχύτητα των χεριών του και να μάθει να τα χειρίζεται άριστα. Να γνωρίζει δηλαδή επακριβώς, την κάθε κίνηση κατά μήκους του χεριού του. Για να τα πετύχει αυτά, οι ασκήσεις με λάστιχα είναι ιδιαίτερα χρήσιμες. Σετ με κίνηση προσομοίωσης της ντρίμπλας και σετ εκρηκτικότητας (πολύ γρήγορες επαναλήψεις σε διάφορες στάσεις με τεντωμένο λάστιχο)
- Εδώ η δουλειά γίνεται σταδιακά και είναι παρόμοια με αυτή του Φλιώνη. Η καθοδήγηση του κόουτς επιβάλλεται.
- Οκ γνωρίζουμε πως η μηχανική του δεν είναι η καλύτερη. Δεν χρειάζεται να αλλάξει όμως όλη την διαδικασία διότι θα τον μπερδέψει και θα επιβραδύνει την εξέλιξη. Για αρχή προτείνω την αλλαγή θέσης στα πόδια . Ο Μούρτος σουτάρει με τα πόδια στην ίδια ευθεία και κλειστά μεταξύ τους, κάνοντας μεγάλο άλμα προς τα μπροστά. Αν δοκιμάσει να ανοίξει τα πόδια του και να φέρει το ένα λίγο πιο μπροστά, τότε θα ισιώσει και η μέση του στο σουτ και δεν θα χρειάζεται να φεύγει προς τα μπροστά. Θα αποκτήσει καλύτερη ισορροπία και θα μπορεί να ελέγχει καλύτερα και την μηχανική των χεριών του. Έτσι και αλλιώς δεν έχει κάποιο τρελό ποσοστό ευστοχίας για να πούμε μήπως το χαλάσει. Οπότε ας το δοκιμάσει.
- Έχει δείξει ότι του αρέσει να το κάνει στον αγώνα. Και έχει δείξει ότι μπορεί να το κάνει με επιτυχία κάποιες φορές. Φαίνεται όμως να είναι κάτι που δεν το έχει δουλέψει καιρό και με συγκεκριμένο πλάνο, περισσότερο σαν να του βγαίνει από μόνο του. Το κορμί του είναι τέτοιο που με τις σωστές κινήσεις και τοποθετήσεις μπορεί να βγάλει πολύ ωραία αποτελέσματα στα 1vs1. Θέλει πλάνο. Σενάρια Α – Β – Γ στις κινήσεις και αποφάσεις του. Να ξέρει ο παίκτης από την αρχή τι πάει να κάνει και όχι ότι βγει στο τέλος.
- Σημαντικό κομμάτι. Εντάξει, δεν θα ζητήσω από τον Μούρτο να έρθει να με βρει και να τον βοηθήσω (εγώ εδώ είμαι πάντως), μπορεί ήδη να βλέπει κάποιον ειδικό. Στα μάτια μας φαίνεται ότι αγχώνεται και ειδικά στο επιθετικό κομμάτι ότι χάνεται και δεν έχει αυτοπεποίθηση. Ίσως να κάνουμε και λάθος όμως και τελικά να φταίει το πλάνο του προπονητή που τον μπερδεύει, δεν ξέρω. Πέρα από τα κλασικά, για τόνωση αυτοπεποίθησης, οι πολεμικές τέχνες είναι το καλύτερο και πιο άμεσο γιατρικό! Και όχι μόνο για αυτοπεποίθηση καθώς βελτιώνουν σε μέγιστο βαθμό πολλές αρετές που αξίζει να κατέχει ένας αθλητής και ένας άνθρωπος στη ζωή του. Δεν θα προτείνω κάποια τέχνη συγκεκριμένα, πάντως το τμήμα πυγμαχίας του Άρη είναι αρκετά εξυπηρετικό και δεν νομίζω να χρειάζεται να πληρώσει και συνδρομή.
ΥΓ: Οι παραπάνω ιδέες, σκόπιμα, δεν είναι ολοκληρωμένες . Παραθέτω μία βάση για περαιτέρω εξέλιξη, η οποία για να επιτευχθεί χρειάζεται οργανωμένη και εξειδικευμένη εργασία.
ΥΓ2: Τα παραπάνω αναλύονται και γράφονται, με πολύ σεβασμό και αγάπη προς τους αθλητές και τους προπονητές, προσπαθώντας να δώσω ένα θετικό boost στον τρόπο που εργάζονται, αθλούνται και ζούνε. Σε καμία περίπτωση δεν σκοπεύω να μειώσω ή να θίξω κανέναν.
Αυτά από εμένα, περιμένω πάντα σχόλια πάσης φύσεως.. να είστε πάντα καλά και με χιούμορ και ο Θεούλης να σας προσέχει!
Ελπίζω να σε διαβάζει ο Σπύρος.
Αν δουλέψει (και στον τομέα αυτοπεποίθηση) μπορεί ακόμα να μας επιφυλάξει θετικές εκπλήξεις.
Υ.Γ.: Αυτό με την πυγμαχία το έχει πάντως.Θυμαμαι μια μπουνιά που είχε δώσει στον Τσουπκοβιτς(πάνω στον ενθουσιασμό του) μετά από κρίσιμο τρίποντο του τελευταίου επί του Συμπολίτη,στην Πυλαία.?
Όταν υπαρχουν οι δυνατοτητες όμως λειπει η διάθεση ειναι το χειροτερο
Αν ισχύει το “όλα μπορούν να βελτιωθούν με δουλειά ” ο Σπύρος σταμάτησε να δουλεύει … Κανείς από μας δεν είχε ποτέ υψηλές προσδοκίες ώστε να του βαρύνουν τους ώμους. Το αρχηγιλίκι δεν είναι σημερινό ,ώστε να του δημιουργεί θέμα . Ευκαιρίες ,πάμπολλες . Όλοι οι νέοι παίκτες θα ήθελαν να πάρουν τόσες ευκαιρίες. Αν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη μηχανική στο σουτ του (εμένα μου μοιάζει σε κάθε σουτ να σουτάρει διαφορετικά) ,είναι η μηχανική των κτιρίων που πέφτουν στα δυο Ρίχτερ και των πλοίων που αναποδογυρίζουν μέσα στα λιμάνια ,και αυτό είναι πραγματικά ανεξήγητο. Τέλος ,βρίσκω τραγικό να μιλάμε για βελτίωση των απολύτως βασικών για παίκτη 27 χρόνων.
Γινεσαι ειλικρινής αρα και σκληρος. Δεν μπορεις να γνωριζεις ομως παρα μονο αυτά που έχεις δει ή σιυ εχουν πει. Η ζωή ειναι τετοια ομως που μπορει να σε διαλυσει ανα πασα στιγμή , μπορεις ομως να την γυρισεις κ εσύ όποτε το αποφασισεις. προτιμώ να μην ειμαι απόλυτος και να αφηνω χώρο για ευκαιριες.. αρκεί να βλεπω θεληση. Και επειδη στην Ελλάδα ειναι κλασικό το να μην δίνουμε βαση σε παιδιά που το αξιζουν κ καταληγουν μέτρια και τελικα αδιάφορα, αποφευγω να αποδιδω ευθυνες και να ειμαι απολυτος. Ποτέ δεν ειναι αργά για οτιδήποτε. Το παρελθον υπαρχει για να βελτιωνόμαστε οχι για να χαντακωθούμεκ αλλο!
Τώρα νιώθω πως εσύ με κρίνεις λίγο αυστηρά. Φυσικά ,εδώ μέσα αλλά και έξω απο το ΒΑ ,κρίνουμε σύμφωνα με όσα γνωρίζουμε και στην συγκεκριμένη περίπτωση σύμφωνα με τις αρχές του αθλήματος και όσα ισχύουν μέχρι τώρα. Πάντα υπάρχουν οι εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Ο φετινός αρχηγός είναι κατά πολύ χειρότερος παίκτης από τον προπέρσινο. Θυμάμαι άρθρο του Παπαδογιάννη που τον υπολόγιζε για την εθνική. Η μηχανική του σουτ του ήταν το ίδιο άσχημη αλλά ήταν καλός στο ένας ένας , και ένα αμυντικό πολυεργαλείο με άμυνες κλεψίματα μακρυά χέρια ,ριμπς , πρες και άλλα πολλά που προέκυπταν κυρίως από την αθλητικότητα του. Που πήγε σήμερα ,τουλάχιστον αυτή? Στα 27 του θα έπρεπε να την είχε απογειώσει και αυτό έχει να κάνει μόνο με την προπόνηση και όχι με το ταλέντο… Αυτό με κάνει να λέω πως σταμάτησε την δουλειά. Φυσικά και μπορεί να υπάρχουν χίλια προσωπικά θέματα που εμπόδισαν το παιδί να δουλέψει ,παρά την θέληση του ,όμως αυτό δυστυχώς ,δεν αλλάζει την πραγματικότητα . Αν πχ ,εχει ένα σοβαρό οικογενειακό πρόβλημα (εύχομαι να μην έχει ποτέ) ,θα δικαιολογούσε τα πάντα ,αλλά αυτό είναι απολύτως έξω από την κριτική μου που είναι καθαρά μπασκετική. Φυσικά και ποτέ δεν είναι αργά και τα παραδείγματα πολλά . Πολύ περισσότερα όμως τα παραδείγματα παικτών που ξεκίνησαν ελπιδοφόρα και δεν είχαν την ανάλογη συνέχεια . Πολλά επίσης αυτών που δεν τους πτόησε τίποτα και στο τέλος έφτασαν εκεί που τους άξιζε. Μου είναι ιδιαίτερα συμπαθής ο αρχηγός και γουστάρω πολύ το ύφος το ήθος την σοβαρότητα των λόγων και των δηλώσεων. Μου κάνει και μου βγάζει τον αρχηγό της ομάδας μου .Τον προτιμώ από τον οποιοδήποτε παικταρά, αλλά άμπλα ,ούμπλα και στραβοστομη -προκλητικό. Εδώ όμως του έφτιαξες το αγωνιστικό του προφίλ ,και σε αυτό τοποθετήθηκα . Τέλος ,καλός παίκτης γίνεται αυτός που μπορεί να κλείνει και τ αυτιά του και να αφοσιώνεται στην δουλειά του. Αν τα σκυλιά που γαβγίζουν αλλάζουν πορεία στο καραβάνι ,τότε το πιθανότερο είναι να βρεθεί εκτός πορείας. Υ.Γ ,Φέτος ο αρχηγός αγωνίζεται δίπλα σε έναν παίκτη -νικητή-σύμβολο αγώνα -δουλειάς -πείσματος-γενναιότητας και πρωταθλητή στην υπερπήδηση κάθε εμποδίου. Ας γυρίσει το τσιπάκι και ας γίνει η εξαίρεση του κανόνα.
Δεν σε κρίνω αδερφέ μου.( το ειλικρινης – σκληρος ειναι προς εκτίμιση) Ισως σε μπερδευει η λανθασμένη μου συνηθεια να γραφω στο 2ο ενικό. Επισης στάθηκα περισσότερο στο σκέλος που αναφερεις οτι ειναι τραγικό το να μιλαμε για τα βασικα για 27 χρ παικτη. Στα υπολοιπα που γραφεις, δυστυχως συμβαινουν και θα συμφωνησω.
Ένας 27χρονος ,μπορεί να βελτιώσει πάρα πολλά στο παιχνίδι του. Όχι όμως όλα τα στοιχεία του παιχνιδιού .Τι εννοούμε όταν λέμε “τα βασικά ” ? Μπορεί να μάθει κάποιος παίκτης στα 27 του το μπάσιμο ? Την αριστερή ντρίπλα ? Να μάθει να παίζει με πλάτη? Να λυγίζει τα γόνατα στην άμυνα ? Να σουτάρει ? Η μηχανική του σουτ μπορεί να διδαχθεί στα 14 …Αντε στα 15 . Όχι στα 27 . Τέλος ,είμαι απ αυτούς που θα κάνω κριτική σε όσους αγαπώ μόνο όταν είμαι βέβαιος ότι δεν θα του κάνει κακό … Δεν έχω πει ποτέ (σε αντίθεση με κάποιους φίλους) “να φύγει ,όχι άλλο ,φτάνει κτλ” γιατί όπως έγραψα και πιο πάνω ,μου είναι ιδιαίτερα συμπαθής και πραγματικό σπλάχνο μας.
Αυτά τα ξερει όσο τα ξερει. Μπορεί να τα βελτιωσει ομως αν εχει συγκεκριμενο στοχο. Ίσως αυτό να μην υπηρχε τοσο καιρό. Δεν ξερω, εσυ τον θεωρείς τελειωμενη υποθεση; Θεωρεις δηλαδή οτι κ να κανει αυτα που γραφω δεν θα εχει αποτελεσμα;
Είναι βέβαιο πως θα έχει αποτέλεσμα , όχι όμως τέτοιο που θα τον κάνει πρωταγωνιστή και απαραίτητο στην ομάδα …Αυτό εννοώ πως αυτά δεν μαθαίνονται στα 27… Ο Μουρτος του 15 ,αν δουλευε και είχε μια φυσιολογική βελτίωση ,σήμερα θα μπορούσε άνετα να είναι μέλος της σημερινής εθνικής (το 15 δεν υπήρχε Σαλούστρος, Χαρης, Κατσίβελης κτλ) και παίκτης αναντικατάστατος στην ομάδα μας. Σήμερα βλέπουμε συνομήλικους του,που το 15 ήταν πίσω απ αυτόν ,σήμερα ,να τον έχουν ξεπεράσει κατά πολύ ενώ αυτός ,όχι μόνο δεν αναπτύχθηκε αλλά χειροτερεύει. Τέλος ,προσωπικά πιστευω πως ακόμα και οι πιτσιρικάδες Φλιώνης κ Χρηστίδης ,έχουν χάσει το τρένο της βελτίωσης ,αθλητικά ,και περιμένω πλεον βελτίωση κυρίως στον πνευματικό και τεχνικό τομέα του παιχνιδιού. Μπορεί ο Μουράτος ,ο Κόνιαρης ,ο Λουτζης και ο Καρράς ,να υστερούν τεχνικά από τους δικούς μας ,αλλά αυτοί θα παίξουν σίγουρα .Οι δικοί μας ,ξέρουν καλύτερα το άθλημα αλλά είναι κακοί αθλητές.
Οκ κατανοητό. Παντως τα στοιχεια προς βελτιωση που αναφερω , θεωρω πως ειναι περισσοτερο τεχνικά ή τακτικά και όσα ειναι αθλητικά αφορουν κυρίως σημεια που μπορουν να βελτιωθουν και στα 35. γιαυτό ελπιζω οτι μπορουν να επιτευχθούν κάποια απο αυτά και για τους 3 + 1 που εχω στο μυαλό μου. Θέλω όμως να δινω ιδεες και ας πηγαίνουν χαμενες .. δεν πειραζει
Ίσως κι εγώ θα έπρεπε να ήμουν πιο σαφής .Έχεις όλο το δίκιο μαζί σου λέγοντας πως με την δουλειά ,πάντα κάτι θα βελτιώνεις,μικρό ή μεγάλο . Εγώ λεω πως σε κάποια δομικά θέματα , δεν χωρά μεγάλη βελτίωση και έτσι η ηλικία είναι ένας καθοριστικός παράγοντας
Σουπερ τώρα. Δεν πειράζει, ανοιξαμε τα μυαλα μας λιγο παραπανω!
Επειδη εβλεπα και το “Get out” προσφατα ισως μια λυση θα ηταν να βαλουμε το κεφαλι του Γουιβερ στο σωμα του Μουρτου!
Το αντίθετο θα ήταν τερατογένεση …
Κούκλος, ενα μαυρισματάκι θα χρειαστεί μονο και τον πουλαμε εύκολα σε σωστή τιμή
Ακόμη πιο προχωρημένο,εμβολιασμός κάθε νέου αθλητή με εγκεφαλονωτιαίο του Γουίβερ στο οποίο περιέχονται γονιδιακά αντίγραφα που σχετίζονται με καλαθοσφαιρική ευφυία.
Δεν είναι εγκεκριμένο από τον ΕΟΦ.
Εγώ νομίζω πως το άθλημα (μπάσκετ) δεν μπορεί να αντέξει το μεγαλείο της Μουρτάκλας! Και κάθε φορά που πάει να το δείξει (το μεγαλείο του) τον εκθέτει! Δεν φταις εσύ Σπύρο, σε ζηλεύει το ίδιο το άθλημα! Συνέχισε την προσπάθεια και κάποια στιγμή θα γίνεις κανονικός μπασκετμπολίστας! Δεν είναι κακό να ονειρευόμαστε! Βέβαια μέχρι να γίνει αυτό ελπίζω να μην κατεδαφιστεί το παλέ από τα αμέτρητα τούβλα του!
Απλά αν λέγαμε έτσι για όλους , θα είχαμε μείνει με τους μισούς στα παρκέ. Δεν είναι όλοι παιχταράδες εκ γενετής. Κάποιοι σκίζονται για να γίνουν έστω μέτριοι. Έχει πάντως χώρο για μεζονέτα έξω από το παλέ
Θεούλη,για μια ακόμη φορά Μπράβο.Σπουδαία δουλειά.Το περίμενα το συγκεκριμένο άρθρο πώς κ πώς από τότε που μου είπες ότι κάτι σκέφτεσαι πάνω στη…διπολική σχέση Μούρτου-πλέιμέικερ…Χαίρομαι ιδιαίτερα που κι εγώ σ’αυτή την θέση τον φαντάστηκα για καλό δικό μας αλλά και δικό του γιατί πλέον είναι ορατός ο κίνδυνος να χάσει το τρένο…
Δεν έχω να προσθέσω κάτι,παρά μόνο εκεί στον διάλογό σας με τον Σαμ πώς έχετε κι οι δύο δίκιο,η αλήθεια είναι στη μέση:Ο Μούρτος ΑΝ θέλει να προλάβει αυτό το συγκεκριμένο “τρένο” θα πρέπει να δουλέψει κόντρα ΚΑΙ στον χρόνο.Δεν είναι(τόσο)αργά-στην ίδια ομάδα τρέχει πρότζεκτ εκμάθησης μπάσκετ σε 25χρονο αμερικανό-δεν είναι όμως και νωρίς.Ας ψάξει να δεί το The Natural με τον Ρέντφορντ,το Invincible με τον Μαρκ Γουόλμπερκ και φυσικά τα Ρόκι(οπωσδήποτε το 1ο,θυμίζω και ο χαρακτήρας που παίζει εκεί ο Σταλόνε είναι “αφημένος” και κάνει restart…)ταινίες που μου έρχονται πρώτες στο μυαλό.Θα βοηθηθεί.(Btw θεούλη έχεις διαβάσει Massimo Recalcati;Χρησιμοποιεί κι αυτός πολύ τις ταινίες στην δουλειά του!)
Η μέθοδος που του προτείνεις δεν είναι δα και γολγοθάς!Μπορεί να τα καταφέρει αν θέλει.Βέβαια για να παίξει στον άσο δεν είναι μόνο δική του υπόθεση…
Θα συμφωνήσω τέλος με αυτό που λέει ο Sam για τους αγύμναστους νεανίες μας…!Έχω ξαναεπισημάνει παλαιότερα την αμφιβολία μου για το κατά πόσο γίνεται καλή δουλειά στον Άρη,σ’αυτόν τον τομέα.Από τότε που είχαμε εκείνον τον Γυμναστή που κατέβαινε στα ματς με φόρμες ,σκαρπίνι και κάλτσα άσπρη καρφωτή κι έπεφτε στο παρκέ μπροστά σε 5000 κόσμο για να δέιξει την άσκηση μέχρι και τώρα με τον Ζάλογγο(!) δεν νομίζω πώς μπορούμε να καμαρώνουμε για την φυσική κατάσταση των καλαθοσφαιριστών μας.Για να έρθουν τίτλοι και να βγάζουμε παίκτες σαν τον Φλιώνη και τον Χρηστίδη,θα πρέπει κάποια στιγμή να φτάσουμε το αθλητικό επίπεδο ενός ΠΑο κι ενός Οσφπ.Πώς προπονούνται αυτοί;Με γιγάντιες μπάλες και λοιπά όπως εμείς;Αμφιβάλλω,αλλά μπορεί να κάνει και λάθος…
Με εκτίμηση και αγάπη!
Καπετάνιε ,είσαι φοβερός .Διαβάζοντας σε ,μου ήρθε η ιδέα: Ο αρχηγός βγαίνει από το “VOLGA” παρακολουθούμενος διακριτικά από εκατό περίπου πράκτορες της KGB. Μαζί του ο Κετσελίδης με τον Καμπερίδη ,και ξεκινούν την προπόνηση στο διπλανό ανοικτό. Οι – 27 και τα χιόνια κάνουν τον Σπύρο να το έχει δαγκώσει . Δεν βρίσκει ούτε σίδερο .Ο Κετσελίδης σκεφτικός ,ο Σάββας θέλει να φύγουν. Το ψωφόκρυο κάνουν τον αρχηγό ν αλλάξει στάση σώματος και χεριών για να μπορεί να γραπώσει την μπάλα. Κάποια σουτ αρχίζουν να μπαίνουν . Ο Σπύρος παίρνει θάρρος και ο Σάββας αρχίζει να την βρίσκει με πολύ βότκα και μπορς. Τα ποσοστά καλυτερεύουν και οι πράκτορες μεταφέρουν τα κακά μαντάτα στην Μπριγκίτε Νίλσεν που αρχίζει ν ανησυχεί… Η μηχανική του νεου σουτ λειτουργεί και ο Δράκος μόλις το μαθαίνει ,καταστρέφει την κεντρική θέρμανση του NGH και καλεί το χριστουγεννιάτικο παγοδρόμιο του Μπουτάρη ,που στο μεταξύ είναι κάτοχος των μετοχών του Άρη ,αφού του τις παρέδωσε ο Νίκο από την φυλακή…. Δικό σου Καπετάνιε…
ΧΑΧΑΧΑ!!!
Δεν το περίμενα πως θα τό’κανες εικόνα!Λοιπόν θα βάλω το λιθαράκι μου αλλά θα ήθελα και όποιον άλλο το λέει η καρδούλα του να συνεισφέρει επίσης!Θα ήθελα όπως και δήπωτε τον Μάστορα του είδους,τον θρυλικό ΚΥΡΙΑΚΟΥΛΕΑ αν διαβάζει!….
Λοιπόν=Όντως κάτι πάει να γίνει,ο Σπύρος το παλεύει,αλλά κάτι λείπει…Και τότε ο Κετσελίδης ,βαμμένος φούμο πατώκορφα για να φέρνει πιό πολύ στον προπονητή του Απόλλο(την καράφλα την έχει)του έρχεται η ιδέα σαν… γλόμπος αναμμένος πάνω απ’τον γλόμπο του:Βάζει τον “γενικών καθηκόντων” παππού(Θωμάς,είπαμε Arisaloskanis;) που ξεμπλέκει τα διχτάκια με τη σκούπα, να του κρατά πίσω απ΄τη μπασκέτα όπου σουτάρει,λάπτοπ με skype την αρραβωνιαστικιά!
-ΆΑΑΑΑΑΝΤΡΙΑΝ!!!!,φωνάζει από λαχτάρα μαζί και πόνο ο Μούρτος και η κοπελιά που δεν τη λένε έτσι,τον χωρίζει επιτόπου οπότε και ο αρχηγός αφιερώνεται αποκλειστικά στο μπάσκετ για να τη ξεπεράσει με αποτέλεσμα κάποια στιγμή στο όχι κ μακρινό μέλλον να καταλήξει συμπαίκτης του Αντετοκούνμπο και μαζί να κατακτήσουν 12 σερί πρωταθλήματα με τους Μπακς.(Για τσαμπουκά θα φοράει τα δαχτυλίδια όλα μαζί στο ένα χέρι)Φυσικά και θα παίζει μέχρι τα 40 του,το ρόλο του έπαιξε να πούμε γι’αυτό και το κρύο του Μιλγουόκι στο οποίο μπόρεσε να συνεχίσει τη μέθοδο που τον αναγέννησε μπασκετικά(βλ.χιονοδρόμιο).Και κάποτε από το βήμα του Hall of Fame θα τον ακούσουμε να (τη)λέει στον υπέργηρο πια Γιαννάκη…
…:-Έβαζες τον Γουίβερ βλάκα,έβαζες τον Γουίβερ…
Ο Σπύρος στο Μιλγουόκι δεν ξέχασε από που ξεκίνησε ,ποιοι του στάθηκαν. Λανσάρισε ,μαζί με τα δαχτυλίδια των πρωταθλημάτων και αυτά του Γιλμάζ. Ο Γιάννης έβαλε και αυτός πλάτη και έγιναν ανάρπαστα στην μεγαλύτερη αγορά του κόσμου. Όσοι άσσοι του ΝΒΑ σέβονταν τον εαυτό του τους ,φορούν Aris Starks που είναι και η επίσημη εταιρεία κοσμημάτων ΝΒΑ αλλά και κατασκευαστής των OSCARS . Το μωρουλίνι και η Τζώρτζια , εν τω μεταξύ ,ισοπέδωσαν τους τουρκους και απέκτησαν την Σταρκς. Ο Άρης έχει σαρώσει τα πάντα στην Ελλάδα … Ο πρόεδρος Γιαννάκης ,παραιτείται και ο κόουτς Πρίφτης καλεί τον Σπύρο πίσω για να κατακτήσουν μαζί τον μοναδικό τίτλο που λείπει από το ταβάνι του Ο2 ,sillicon valley NGH 2 : Τον τίτλο της Ευρωλίγκας που τον χάσαμε σε δυο συνεχόμενους τελικούς ..to be continued
Όλη αυτή την εξέλιξη την παρακολουθούσε στενά ο μέντορας αναγεννητής του Σπύρου, ο γνωστός διασημος, ερευνητης συγγραφέας γνωστος στους παλιους ως θεουλης και αποφάσισαν μαζί με τον Γιαννάκη που ηταν η τελευταια του επιθυμία, να γράψει για όλα αυτά που συνέβησαν αρχης γενομένης, εκείνη την 26 Νοεμβρίου. Στο βιβλίο μεσα αναγραφονται θεοί και δαίμονες, για απιστα μωράκια, για βοηθούς προπονητες, έκτροπα γυμναστών, εξωτικές «συμμορίες» που έκαναν κατάληψη στα αποδυτήρια των Αμερικάνων σε κάθε ημιχρονο και για νοθεύσεις ισοτονικών ποτών με ηρεμιστικά και υπνωτικά. Το βιβλιο δέχεται πόλεμο απο παντού όμως πιανει κορυφή πωλησεων και η συμπαρασταση του κόσμου του Αρη στον συγγραφέα είναι συγκινιτική. Διωκεται από ολους με μανία , μέχρι που αναπάντεχα βάζει πλάτες η Τζώρτζια, υπερασπίζοντας την αληθεια θέλοντας ετσι να ζητήσει άφεση και συγχώρεση απο τον λαό του Αρη και για αυτο προσλαβανεται ως δικηγόρος υπερασπισης του Θεούλη για μια τελευταία φορά Στην δικη , δινει ρεσιταλ αγορευσης και σαν γυναικα αραχνη, τυλιγει στην παγιδα της τον αντιπαλο εισαγγελέα και ξελασπωνει τον συγγραφεα εισπραττωντας μαλιστα αποζημείωση ύψους 60.000.000€. Στενοί συγγενείς της εκμυστηρεύονται πως η Τζώ γύρισε σπίτι φωναζωντας « ειμαι ελεύθερη, είμαι ελευθερη» Ο πίνακας της ηρωίδας Τζώ , ειναι ακόμη καρφωμενος διπλα στο άγαλμα του Νικ , έξω απο το Ο2…
Ευχαριστώ φιλε, το θυμομουν που ειχες αναφερει για τον Μουρτο. Από προσωπικά βιωματα βγάζω τις ιδεες και πολυ ρεαλιστικά τις προτείνω. Οπως λες δεν ειναι γολγοθας. Το χω κανει, υπαρχει τροπος. Τον τύπο οχι δ τον γνωριζω, αν βρω ευκαιρια θα τον τσεκαρω ομως. Απανταω και στον Sub.
Δεν φαινεται να εχει προσπαθησει επαγγελματικα και εξειδικευμενα για το σουτ του. Το ιδιο ακριβως ειναι 5 χρονια τωρα. Θελω να πω πως αλλο ειναι να βαρας ολη μερα σουτ και αλλο να προσαρμωσεις καλυτερα στο σωμα σου το σουτ και να το δεις πιο επιστημονικα για μια φορα στη ζωή σου κ μετά βαρα ολη μερα σουτ παλι. Στα 26 μου έμαθα να δινω τέλειες μακρυνες και λομπες πασες με το αριστερό πόδι στην μπάλα, στα 27 έμαθα να ποσταρω με footwork και στα 29 έμαθα να δίνω αναποδες εναέριες κλωτσιες στο kyokushin και ημουν κολυμβητης. Ο μπασκεντμπολιστας που σεβεται τον εαυτό του κ το αθλημα θα κανει μια προσπαθεια να μαθει 2 έξτρα πραματα ή να τελειοποιησει καποια αλλα. Τεσπα, ετσι σκεφτομαι εγω.. δεν σημαίνει τίποτα. Αλλα με σωστή καθοδηγηση και έναν συμβουλο να μιλαει ο αθλητης μπορεί να εξελιχθεί πολυυυυυυυ ομαλα! Το nba δειχνει τον δρομο απο 50 χρονια πριν και εμεις απλά τον αποφευγουμε με δικαιολογιες τυπου « αυτοι ντοπαριζονται»
Ξέχασα να σχολιάσω αυτό που προτείνεις για πολεμικές τέχνες…Όντως είναι μια πολύ προχώ ιδέα-για ελληνικά δεδομένα!Δεν θυμάμαι τώρα πού είχα μάθει πώς για έναν επαγγελματία αθλητή είναι πολύ καλό να κάνει παράλληλα σε χαμηλότερο επίπεδο κι άλλα αθλήματα.Πέρα από το ψυχολογικό,βοηθιέται και στο σώμα του,αποκτά μάλιστα πρωτερήματα που άλλοι συναθλητές του δεν έχουν!Ίσως είναι στο “Δεν δέχομαι την έλλειψη προσπάθειας”(ακούς Σπύρο;)του Τζόρνταν.
Χωρίς να θέλω να του κάνω διαφήμιση, το Ται Τσι Τσουάν έχω ακούσει πώς βοηθάει σε ηρεμία,αυτοπεποίθηση και αυτοέλεγχο.Πρακτικά δεν γνωρίζω βέβαια.
Φίλε, οι πολεμικές τέχνες και η αυτοάμυνα από την φύση τους διδάσκουν, πειθαρχεία, ισορροπία μυαλό σώμα, αυτογνωσία, αυτοέλεγχο, αντίληψη, επίγνωση. Ανάλογα με την τέχνη , κάποια χαρακτηριστικά είναι πιο έντονα κάποια λιγότερο. Η αυτοπεποίθηση πάντως έρχεται άμεσα διότι γνωρίζεις καλύτερα τον εαυτό σου και εκπαιδεύεις το μυαλό σου σε συνδυασμό με το κορμί σου σε άλλα στάνταρ. Δεν είναι απλά αθλητισμός οι πολεμικές τέχνες, είναι ολόκληρη φιλοσοφία (γιαυτό λέγονται και “τέχνη”) που αν εξερευνήσεις σωστά εξελίσσεσαι και γίνεσαι άλλος άνθρωπος
Και εγω θεουλη με την σειρα μου πιστευω οτι ειναι απο τις περιπτωσεις οπου το γνωστο “η επιστημη σηκωνει τα χερια” πιανει πραγματικα τοπο. Οπως εχω πει κ για μια αλλη περιπτωση παιχτη μας, αν φοβηθεις απο την αρχη, θα φοβασαι παντα. Και οταν ο ιδιος ο παιχτης αναγνωριζει οτι το σουτ του ειναι οντως προβληματικο κ κανει τα παντα για να το διορθωσει, αλλα καθε φορα γινεται κ χειροτερο, στα 27 σου κ παιζοντας στον Αρη κ δεν το καταφερνεις, δεν θα το καταφερεις ποτε.Ειναι το παταρι του αυτο κ πρεπει απλα να το αποδεχτουμε κ χωρις ψυχαναλυση. Εσυ βεβαια πρεπει να κανεις το καθηκον σου, αλλα καποιες περιπτωσεις ειναι απλα υποθεση ικανοτητων.
Εγώ θα διαφωνήσω καταρχάς για την θέση που θα πρέπει να παίζει.
Για εμένα σε αυτή την ηλικία δε γίνεται να παίξει άσσος μιας και του λείπουν τρία βασικά χαρακτηριστικά που πλέον δε μαθαίνονται. Ντρίπλα, σουτ, αντίληψη. Ενώ η ντρίμπλα του σαν τριάρι θα μπορεί να ξελασπώσει την ομάδα σε καταστάσεις πίεσης.
Αυτό που πρέπει να κάνει ή καλύτερα που θα έπρεπε να κάνει τα τελευταία χρόνια είναι να βελτιώσει 2-3 πράγματα στην επίθεση για τριάρι.
Πρώτον πρέπει να μάθει να σουτάρει από τις γωνίες. Δε γίνεται μόνιμα ο παίχτης του να τον αφήνει ελεύθερο και να πηγαίνει για βοήθειες. Θα πρέπει να σκοράρει όταν είναι μόνος του από συγκεκριμένες θέσεις με ποσοστό πάνω από 70%. Να υπενθυμίσω πως έναν γκαρντ για να θεωρείτε μέτριος σουτέρ πρέπει ελεύθερος να έχει κοντά στο 80%.
Το δεύτερο είναι να δουλέψει την κίνησή του χωρίς την μπάλα από τα φτερά μιας και έχει την δυνατότητα λόγο αλτικότητα να πάει για αλευ-ουπ στην πλάτη της άμυνας.
Το τρίτο είναι να αρχίσει να βλέπει γήπεδο όταν προσπαθεί να πάει προς το καλάθι. Το μόνιμο λάθος του είναι ότι κάνει κίνηση , κλείνεται και στριφογυρνάει στον αέρα έχοντας χάσει την δυνατότητα του σκοραρίσματος και χωρίς να μπορεί να πασάρει στον ελεύθερο συμπαίχτη του.
Γενικά σαν παίχτης έφτασε τα 27 και ακόμα λέμε για αυτόν πράγματα που λέγαμε πριν από 7-8 χρόνια όταν τον δώσαμε δανικό σε ΟΦΗ και Σέρρες.
Οπότε δε βλέπω να υπάρχει ελπίδα για να βελτιωθεί. Ενώ μόλις αρχίσει να χάνει τις αμυντικές του ικανότητες τότε τον βλέπω να πηγαίνει σε ομάδα Α2
Συμφωνώ σε όλα .Θα προσθέσω πως και χωρίς σουτ θα μπορούσε να έχει μια καλή διείσδυση σαν τριάρι ( έκρηξη , άλμα ,ντρίπλα) και μια καλή κίνηση στην base line που σε συνδυασμό με την άμυνα θα τον έκαναν χρήσιμο παίκτη. Αδικαιολόγητα όμως δείχνει να χάνει στοιχεία που έδειχνε πως είχε…
Sam είναι domino..Time αυτά που αναφέρεις ταιριάζουν με όσα προτείνω απλά στην θέση τρία και στην περιοχή του φτερού και της γωνίας. Πιο πλύ αναβαθμίζω την θέση του για το κίνητρο και μια νέ αρχή. Για ποιο λόγο δεν συμβαίνει τίποτα από αυτά …μπορεί απλά να μην το χει, που δεν θέλω να το δεχθώ.
Τον Μούρτο τον είδα να παίζει στο εφηβικό και ξεχώριζε μαζί με τον Παπανικολάου σαν η μύγα μες το γάλα. Ήταν από τότε ένα παιδί λιγνό, λεπτοκαμωμένο και ήταν ψηλότερο από τα άλλα παιδιά της ηλικίας του στην θέση που έπαιζε. Έπαιζε στις περιφερειακές θέσεις και έκανε αυτό που κάνει κάποιες φορές και τώρα. Ντρίμπλαρε και έκανε μπάσιμο καθώς ήταν και γρήγορος. Από σουτ όχι πολλά πράγματα. Μετά το εφηβικό βολόδερνε σε κάποιες ομάδες μικρότερων κατηγοριών. Εκεί δεν βελτιώθηκε καθόλου είτε με δική του ευθύνη είτε των προπονητών του και όταν επέστρεψε στον Άρη ήταν πολύ δύσκολο να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της Α1 και πόσο μάλλον μια απαιτητικής ομάδας όπως η δικιά μας. Δεν ξέρω αν υπάρχουν περιθώρια να αναδείξει αυτά που μπορεί να κάνει, έστω κι αν είναι λίγα, αλλά μπορεί να φανούν χρήσιμα σε συγκεκριμένες στιγμές του παιχνιδιού. Αυτό μπορεί να το δει ο ίδιος με τον προπονητή και να τα δουλέψει. Το συμπέρασμα πάντως είναι ότι είναι απαραίτητο να γίνεται συστηματική δουλειά στα παιδοεφηβικά τμήματα ώστε οι παίχτες που πρόκειται να προωθηθούν στην πρώτη ομάδα να είναι έτοιμοι από όλες τις απόψεις, ( τεχνικά,σωματικά, ψυχολογικά, συναισθηματικά κλπ) να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις. Υπάρχουν αρκετοί παίχτες που μικροί φαίνονταν ότι θα αναδειχτούν, αλλά έμειναν το λιγότερο στάσιμοι και χάθηκαν.
Εννοειται φιλε μου πως για να γινεις μεγαλος παιχτης θελει πολυ προσωπικη δουλειά , απο μικρή ηλικία και για πολλαααα χρονια, ειδικά εδω στην Ελλάδα. Αν το αφησεις θα σ αφησει και δύσκολα θα βρεθει καποιος να συο δωσει
Ο Μούρτος δε νομίζω ότι μπορεί να παίξει πλει μέικερ, είναι πλέον 27, δεν θα γίνουν δραματικές αλλαγές στο παιχνίδι του. Ενώ πριν από δύο χρόνια φαινόταν σαν να μπορούσε να κάνει το κάτι παραπάνω από πέρσι είναι απλά ανύπαρκτος επιθετικά. Ακόμα και τα προσόντα του δεν τα εκμεταλεύεται (καλή σταυρωτή τρίπλα, ταχύτητα, άλμα) και έχει κάνει πολλά βήματα πίσω. Δεν ξέρω αν είναι ψυχολογικό, άγχος, ή κάτι άλλο. Αν είναι το πρώτο πρέπει να σταματήσει να αγχώνεται, να μην το πιέζει και αφήσει το παιχνίδι να έρθει σε αυτόν. Αν είναι κάτι άλλο δεν το ξέρω. Πάντως έχει πάρει πάρα πολλές ευκαιρίες με Πρίφτη και συνεχίζει να παίρνει και με Γιαννάκη. Θα στοιχημάτιζα ότι δε θα δούμε κάτι το ιδιαίτερο από τον Μούρτο από δω και πέρα και θα αποδεσμευτεί κάποια στιγμή από τον Άρη, εκτός αν τα πράγματα πάνε πολύ άσχημα. Και δεν είμαι από αυτούς που τον κράζανε, θεωρούσα ότι είχε προσόντα να γίνει ένας θεαματικός και ουσιαστικός παίκτης αλλά δεν το βλέπω
Ναι αλλά πως γίνεται ρε φίλε πριν 2 χρόνια να είδαμε 5 πράματα και φέτος να μην μπορούμε να δούμε ούτε μισό? Κάτι πάει στραβά σε συγκεκριμένες διαδικασίες. Δεν γίνεται να τελειώνει το σώμα ενός αθλητή στα 27 και με κατηφόρα από τα 25.. είναι λάθος ο τρόπος αντιμετώπισης. Κρίμα πάντως πολύ κρίμα. Μεγαλώνει η λίστα με τα παιδιά που θα μπορούσαν αλλά…
Συμφωνώ, δεν ξέρω τι να πω, δεν τον ξέρω τον Μούρτο για να πω αν του συμβαίνει κάτι.
Ενταξει δεν ειδαμε και τα φοβερα πραγματα απο το Μουρτο. Απλα ταιριαζε στο τοτε συνολο. Ταιριαζε γιατι ειχε αρκετους σκορερ οποτε δεν μας ενδιεφερε να σκοραρει ο Μουρτος και χρειαζοταν ενα ρολιστας στην αμυνα ρολο που μπορει να καλυψει. Φετος και περσι τα πραγματα δεν ηταν ετσι.