Σε αυτή την σειρά άρθρων, θα επικεντρωθώ σε Έλληνες παίκτες που ανήκουν στο ρόστερ μας και που θεωρώ πως έχουν τον χαρακτήρα και την θέληση να παραμείνουν στον Άρη για τα επόμενα χρόνια, βελτιώνοντας το παιχνίδι τους, δίνοντας έτσι το κάτι παραπάνω στην ομάδα αλλά και στον εαυτό τους.

Πριν ξεκινήσω όμως, θα κάνω τον πρόλογό μου..θα πω τα δικά μου δηλαδή!

 

Θεωρώ πως ο επαγγελματίας αθλητής είναι ένα επάγγελμα και η θεωρία μου είναι αυτονόητη, χωρίς να χρειάζεται να διαβάζω πίσω από τις λέξεις. Σε όλα τα επαγγέλματα λοιπόν, υπάρχει αυτή η κλασική έκφραση «είναι επαγγελματίας», η οποία, ας μην γελιόμαστε, αντικατοπτρίζει συνήθως έναν άνθρωπο που πληροί τις εξής βασικές προϋποθέσεις:

  1. Κάνει σωστά την δουλειά του και με ακρίβεια
  2. Είναι συνεπής σε όποιο έργο αναλαμβάνει
  3. Είναι ευέλικτος
  4. Παραδίδει ολοκληρωμένο το έργο του, ότι και αν συμβεί
  5. Είναι συνεννοήσιμος
  6. Βρίσκεται σε επαφή με τις εξελίξεις

Καθώς δυσκολεύομαι λίγο να συνδέσω έναν αθλητή με έναν επιχειρηματία, εξαιτίας των δυσαναλογιών που προκύπτουν μεταξύ τους σε ότι αφορά τις υποχρεώσεις, τις ευθύνες, τις δικαιοδοσίες, την προοπτική και τις ελευθερίες, θα τον παρομοιάσω με έναν υπάλληλο ή εργάτη ή ελεύθερο επαγγελματία. Πάμε λοιπόν τώρα να δούμε την μετάφραση των παραπάνω προϋποθέσεων που πρέπει να πληροί ένας επαγγελματίας μπασκετμπολίστας.

  1. Να είναι καλός παίκτης
  2. Αξιόπιστος και με σταθερότητα στο παιχνίδι του
  3. Χρήσιμος – εργαλείο για την ομάδα
  4. Επίμονος και να καταβάλλει προσπάθεια μέσα στο γήπεδο
  5. Καλός χαρακτήρας με αυξημένο το αίσθημα ομαδικότητας
  6. Να βελτιώνεται συνεχώς

Προσωπική μου άποψη και πεποίθηση είναι πως για να επιτευχθούν τα 3 πρώτα, θα πρέπει να δουλεύονται καθημερινά τα 3 τελευταία. Απαιτείται να συνδυαστεί η συνείδηση του αθλητή, με τις προσωπικές αντιλήψεις του για την ζωή και την θέληση που διαθέτει, ώστε θέσει τους κατάλληλους (ρεαλιστικούς λέω εγώ) στόχους, ώστε να τον βοηθήσουν να εδραιωθεί στην ομάδα του και στην συνέχεια να εξελιχθεί.

Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα που έχει ο μπασκετμπολίστας έναντι άλλων επαγγελμάτων, είναι πως το βασικό του εργαλείο είναι το ίδιο του το κορμί! Είναι ιδιοκτησία του, δεν το δανείζεται ποτέ, δεν πληρώνει ενοίκιο, το έχει πάντα στην διάθεσή του και του επιτρέπεται να το διαχειριστεί με οποιονδήποτε τρόπο θέλει αυτός και ο εαυτός του.

Με απλά λόγια, ο κάθε αθλητής ,μπορεί να εξελιχθεί και να αναπτύξει τις δεξιότητές του, όσο αυτός το επιτρέπει στον εαυτό του. Και όπως έλεγε ο προπονητής μου στην κολύμβηση : « δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δεν θέλω» !

Με τα παραπάνω στο πίσω μέρος του μυαλού μας, πάμε να δούμε πως γίνεται να επιτευχθεί η προϋπόθεση νούμερο 6, η βελτίωση δηλαδή, από τους δικούς μας παίκτες.

Τα παρακάτω θέματα για βελτίωση, είναι καθαρά δικές μου παρατηρήσεις για κάθε παίκτη και φυσικά μπορεί να είναι λανθασμένες. Για τους τρόπους βελτίωσης όμως, αναφέρω διαδικασίες και τεχνικές που αφορούν την ψυχολογία του αθλητή και του ανθρώπου γενικότερα και τεχνικές από άλλα αθλήματα, τα οποία έχω δοκιμάσει ο ίδιος και έχω αξιολογήσει τα οφέλη και τα αποτελέσματά τους ανάλογα με τις περιπτώσεις.

Για σήμερα έχω τον ελπιδοφόρο, βασικό μας point guard, Δημήτρη Φλιώνη.

Φλιώνης:

Θέματα για βελτίωση:

  • Αντοχή στην πίεση
  • Ανθεκτικότητα στα χτυπήματα
  • Σουτ
  • Αντίληψη του παιχνιδιού
  • Μέγιστη διάρκεια αυτοσυγκέντρωσης

Τρόποι αντιμετώπισης:

  • Από τους βασικότερους και πιο άμεσους τρόπους, είναι η έκθεση στο ίδιο το «πρόβλημα». Οι καταστάσεις αυξημένης πίεσης κατά την διάρκεια ενός αγώνα προσφέρουν το καλύτερο αντίδοτο για έναν παίκτη. Αρκεί όμως να υπάρχει σωστή διαχείριση από τον ίδιο τον παίκτη και να το ζεί εκείνη την στιγμή με πλήρη επίγνωση της κατάστασης. Διαφορετικά, μπορεί να λειτουργήσει σαν μπούμερανγκ και το αποτέλεσμα να είναι αντίστροφο. Ο προπονητής και ο παίκτης θα πρέπει να έχουν ήδη κάνει την «νοερή απεικόνιση» της συνθήκης, πριν τον αγώνα.
  • Υπάρχουν πολλοί τρόποι. Στις προπονήσεις ο παίκτης θα πρέπει να αφιερώνει χρόνο με την μπάλα στα χέρια τριπλάροντας, δεχόμενος συνέχεια χτυπήματα από τους βοηθούς. Το ίδιο και χωρίς την μπάλα, κυνηγώντας να μαρκάρει κάποιον περνώντας συνεχώς μέσα από «φάλαγκες»
  • Απλά τα πράματα, αρκεί να αφιερώνει έξτρα χρόνο σε στιγμές εκτός προγραμματισμένων προπονήσεων και να θέτει νοερά συνθήκες και στόχους κατά την διάρκεια των σουτ. Αν μπορούσε να βιντεοσκοπεί τα σουτ του, με την μηχανική του από τα νύχια των χεριών μέχρι την άκρη του παπουτσιού του και να τα αναλύει έπειτα, θα ήταν ότι καλύτερο.
  • Ένας τρόπος είναι βίντεο και πάλι βίντεο της ομάδας του. Επίσης, θα πρέπει να ερευνήσει πιο βαθιά, τον παικτικό χαρακτήρα των συμπαικτών του. Ο οργανωτής της ομάδας δεν κοιμάται ποτέ. Μελετάει ασταμάτητα τα συστήματα του κόουτς και τους χαρακτήρες με τους οποίους συνεργάζεται. Πρέπει να ξέρει την κάθε σκέψη του συμπαίκτη του πριν αυτή πραγματοποιηθεί ώστε να καθοδηγεί το παιχνίδι τους και να λαμβάνει αποφάσεις άμεσα, για την καλύτερη επιλογή της ομάδας του. Έτσι κερδίζει τον σεβασμό από τους άλλους και έτσι απελευθερώνεται το παιχνίδι του.
  • Η αυτοσυγκέντρωση χάνεται εξαιτίας της αυξημένης κούρασης, της έντονης πίεσης ή της ανεξέλεγκτης έκφρασης συναισθημάτων. Όλα αυτά αντιμετωπίζονται μόνο με προσωπική δουλειά που αφορά τον ίδιο τον εαυτό του παίκτη. Στο κομμάτι της κούρασης, εκτός από ασκήσεις φυσικής κατάστασης που σίγουρα γίνονται, ο παίκτης θα πρέπει να μάθει να διαχειρίζεται το σώμα του και την αναπνοή του. Θα πρέπει να γνωρίζει ακριβώς τα όριά του και θα πρέπει να αντιλαμβάνεται άμεσα τα αποθέματά του, φτάνοντας έτσι σε ένα επίπεδο που θα παίζει με σταθερή ενέργεια και αυτοσυγκέντρωση σε όλα τα λεπτά χρησιμοποίησής του. Για την έντονη πίεση και τα συναισθήματα, ο παίκτης χρειάζεται να επιστρατεύσει μεγάλες ποσότητες από το πνευματικό επίπεδο που διαθέτει αλλά και την πνευματική προετοιμασία που έχει κάνει πριν από τον αγώνα, για τον αγώνα. Το να έχεις επίγνωση για το ποιος είσαι και τι κάνεις μέσα στο γήπεδο αλλά και στην ζωή σου γενικότερα, είναι βασικό συστατικό για να μπορέσεις να ανταπεξέλθεις στις απαιτήσεις του αθλήματος, χωρίς να επηρεάζεσαι από τα χιλιάδες ερεθίσματα που παραμονεύουν στο περιβάλλον σου.

ΥΓ: Οι παραπάνω ιδέες, σκόπιμα, δεν είναι ολοκληρωμένες . Παραθέτω μία βάση για περαιτέρω εξέλιξη, η οποία για να επιτευχθεί χρειάζεται οργανωμένη και εξειδικευμένη εργασία.

ΥΓ2: Τα παραπάνω αναλύονται και γράφονται, με πολύ σεβασμό και αγάπη προς τους αθλητές και τους προπονητές, προσπαθώντας να δώσω ένα θετικό boost στον τρόπο που εργάζονται, αθλούνται και ζούνε. Σε καμία περίπτωση δεν σκοπεύω να μειώσω ή να θίξω κανέναν.

Αυτά από εμένα, περιμένω πάντα σχόλια πάσης φύσεως.. να είστε πάντα καλά και με χιούμορ και ο Θεούλης να σας προσέχει!

 

 

 

34 Comments
Oldest
Newest Most Voted
Inline Feedbacks
View all comments
Toby B

Καλημέρα Θεούλη, keep up the good work φίλε. Συμφωνώ με τα λεγόμενα σου, θα ήθελα να προσθέσω πως ο Φλιωνης είναι νεαρός και χρειάζεται σίγουρα δουλειά στο κορμί του, για μένα κυρίως στα πόδια. Είχα μιλήσει σε κάποια φάση με άνθρωπο που ήταν μέχρι πρότινος μέλος της ομάδας και του γκρινιαξα πως ο Φλιωνης μου φαίνεται πολύ πολύ αργός. Μου είπε είσαι λάθος, είναι από τους πιο γρήγορους παίκτες μας χωρίς τη μπάλα. Με τη μπάλα στα χέρια όμως κατεβάζει πολύ ταχύτητα, οπότε αυτό ίσως οφείλεται στην έλλειψη σιγουριάς στο ball handling. Γενικά αυτό που λες για μελέτη των συμπαικτών του και των κινήσεων τους είναι ότι καλύτερο μπορεί να κάνει ένα εγκεφαλικό pg σαν τον Δημήτρη. Νομίζω πως το στοιχείο του ball handling με τη δουλειά στο διάβασμα ρου παιχνιδιού θα ανεβάσουν πολύ και το επίπεδο του μικρού και όλης της ομάδας.

timemaster

πάνω σε αυτό που λες για το ball handling θα ήθελα να επικεντρωθώ εγώ.
Δεν είναι κακός στο χειρισμό της μπάλας αλλά είναι παίχτης που σκέφτεται πολύ και δε φαίνεται να λειτουργεί με το ένστικτο.
Ουσιαστικά κάθε φορά που έχει την μπάλα είναι σε μόνιμη σκέψη-φόβο μη χάσει την μπάλα κάτι που δεν τον αφήνει να δει-αντιληφθεί τις κινήσεις των συμπαιχτών του και της άμυνας.
Επίσης αυτό το πρόβλημα επιβαρύνει και την αναπνοή του. Δεν νομίζω πως το θέμα κόπωσης μέσα στο παιχνίδι είναι έλλειψη φυσικής κατάστασης αλλά ανικανότητα να μοιράσει τις αναπνοές του μέσα στο παιχνίδι.
Όταν βρίσκεσαι σε κατάσταση φόβου και μόνιμης σκέψης η κόπωση έρχεται πολύ πιο γρήγορα.

Ουσιαστικά κατά την γνώμη μου πρέπει να αποκτήσει περισσότερη αυτοπεποίθηση και να αρχίσει να αποκτάει αυτοματισμούς σκέψης.
Όπως ένας οδηγός ταχύτητας έχει αντανακλαστικά που λειτουργούν χωρίς σκέψη αν δει κάτι έτσι πρέπει να μάθει να λειτουργεί και αυτός.

Αν λύσει αυτό το θέμα θα έχει πιστεύω και περισσότερη αντοχή και μεγαλύτερη ταχύτητα και καλύτερες επιλογές σε άμυνα και επίθεση.

Το θετικό για αυτόν είναι ο Γιαννάκης που μπορεί να τον καθοδηγήσει και να του δώσει αυτοπεποίθηση και ότι φαίνεται πως δε φοβάται να πάρει προσπάθειες στην επίθεση ούτε και να βάλει το σώμα του.
Το κακό είναι ότι δεν έχει δίπλα του φέτος έναν άλλο πλευ-μεικερ που θα του δείξει κάποια πράγματα. Σε αυτό τον τομέα μας λείπει ο Ξανθόπουλος που ήταν απίστευτα καλός στη τοποθέτηση του σώματος.

xav

Δεν βλεπει καθολου γηπεδο ο φλιωνης και αυτο με απογοητευει καθε φορα που το βλεπω…Βλεπω απο την αλλη τον κονιαρη που οπως και να ειναι, ακομα και στη χειροτερη του μερα, θα αξιοποιησει τους συμπαικτες του. Θα καθοδηγησει την ομαδα του, ε με το φλιωνη αυτο δεν το βλεπω…Δειχνει φιλοτιμη βελτιωση φετος στην αμυνα και αρκετα καλο σουτ που φαινεται οτι μπορει να το σταθεροποιησει και να προσφερει, αλλα σε οτι εχει να κανει με δημιουργια για τους αλλους, να βγει μπροστα, να ηγηθει, δεν δειχνει τιποτα…

Να συνεχισει να δουλευει, με τη δουλεια εχουν φτιαχτει πολυ χειροτερα ταλεντα απο το φλιωνη…Ειναι η ευκαιρια του φετος, ας την αρπαξει απο τα μαλλια και να δειξει οτι μπορει να γινει κατι παραπανω απο ενας ρολιστας…

Jim Patras

Συμφωνώ με Xav.Κακά τα ψέματα αυτή τη χρονική περίοδο ο Κόνιαρης είναι σε άλλο επίπεδο.5,5 as. μ.ο.ενώ ο Φλιώνης έχει 1,5.

Sam Vincent

Ο Φλιωνης ειναι ενα ιδιαιτερα αγαπητο παιδι ,που πονα την ομαδα.Ειναι σπλαχνο και φετος ,κατα την γνωμη μου ,έδειξε πως με δουλειά. ,μπορει να σταθει στην ομαδα.Εχει ομως καποια χαρακτηριστικά ,που κατεβαζουν δραματικα το ταβανι του.Δεν ειναι καλος αθλητης…Δεν ειναι γρηγορος ,δεν πηδαει δεν εχει πλαγια βηματα δεν αντεχει την πιεση. Εχει κανει μεγαλα βηματα φετος αλλα το γεγονος του οτι ειναι ο καλυτερος μας pg δειχνει κυριως τα χάλια μας σε αυτην την θεση.pg με τετοια χαρακτηριστικά που εκαναν καριερα ,πολυ λιγα.Μπουντουρης ,Τεοντοσιτς καποιοι απ αυτους…Παρακολουθούμε ολοι με αγαπη και αγωνία.

Sam Vincent

Δυνατος ,αλλα πιο αργος και δεν πηδουσε εφημερίδα…

simon says

Ο Φλιώνης θα ξεκινήσει να βλέπει γήπεδο/διαβάζει το παιχνίδι , όταν αποκτήσει μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στο στον χειρισμό της μπάλας, γίνει ανθεκτικός στα τζαρτζαρίσματα-χτυπήματα χεριών και βρεθεί επιτέλους ένας προπονητής που να δουλέψει με την ομάδα δέκα ρημαδοσυστήματα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Sam Vincent

Αυτο συμβαίνει.Τι να το κανω το συστημα οταν η μπαλα κολλά στα χερια του τακατουκα? Οσες φορες πηγε να δωσει την μπάλα εκανε λαθος.

simon says

Ακριβώς επειδή οι παίκτες μας δεν δίνουν όσο πρέπει ή κατ’ εμένα δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν εγκεφαλικά, χρειαζόμαστε 5 (όχι παραπάνω, για να τα θυμούνται!!!!!!!) συστήματα μίας και μοναδικής επιλογής!!!!!!!!!!!!!!!! Στο εφηβικό έπαιζα στα νιάτα μου και είχαμε κάποια τέτοια συστήματα όταν κόλλαγε η επίθεση!!! Αυτά τα plays, και το pg κάνουν μάγκα και την επίθεση ξεκολλάνε και ψυχολογία δίνουν!!!

Pippo

Αν είσαι αργός μπορεί να βελτιωθείς λίγο αλλά θα είσαι πάντα αργός.

Ξεκινώ λέγοντας πόσο χαίρομαι γι’αυτά τα άρθρα-τα περιμένω σα να είμαι συνδρομητής ρε παιδί μου ,στο αγαπημένο μου περιοδικό και πλησιάζει η μέρα που θα το δώ στο ταχυδρομικό κουτί(παιδική ανάμνηση το παράδειγμα,παλιμπαιδισμός θεούλη!).Μακάρι να το διαβάσει ο Φλιώνης,φαντάζομαι θα το έχει κάνει ήδη…Τ’ώρα,επειδή διάβασα και τα σχόλιά σας ,θα πώ οτι Toby και σε μένα αυτή την εντύπωση μου δίνει/έδινε.Στην άμυνα κατά πρώτο λόγο.Για Μπουντούρη δεν ξέρω(τον ξαναφέρνω στο νού μου Sam,τον “σιχαμένο” Βολιώτη!)αλλά όσον αφορά ξαναλέω την άμυνα, σας καλώ να θυμηθείτε ή να ψάξετε να βρείτε και να δείτε(οι νεώτεροι!) πώς αμυνόταν ο Γιαννάκης στον αντίπαλο πλειμέικερ ,ειδικά κατά το κατέβασμα της μπάλας…Εμένα πάντα μου έβγαζε ο Δράκος μια αίσθηση από τότε σα να έχει αρθριτικά,οτι πονάει που μαρκάρει!Δημιουργούσε (άθελά του ή ήταν προσωπικό στρατήγημα;)την αίσθηση πώς ο αντίπαλός του τού ξέφευγε άνετα,αφήνοντάς τον πίσω να τρέχει να τον προλάβει!Χωρίς αυτό όμως να σημαίνει πως δεν ήταν αποτελεσματικός-το αντίθετο.Πιστεύω πώς κάτι τέτοιο συμβαίνει και με τον Φλιώνη!Δεν ξέρω αν τον έχει επηρεάσει ο Δράκος στις προπονήσεις ή τον είχε πρότυπο μικρός ή έτσι ήταν από πάντα…
Συμφωνώ πώς πρέπει να χτίσει το σώμα του,αλλά εφ’όσον πολλά καρντασόπαιδα εδώ έχετε υπάρξει αθλητές,θα συμφωνήσετε πώς αν στη περίπτωσή του ένα απ’τα ζητούμενα είναι η ταχύτητα ,η απόκτηση σωματικού όγκου θα πρέπει να γίνει με προσοχή ετσι ώστε να μν προκύψουν αντίθετα αποτελέσματα…
Τέλος,ο Δημήτρης ,που όντως τον συμπαθώ πολύ γιατί είναι καλό παιδί (ή αυτή την εντύπωση έχω,δεν το ξέρω προσωπικά)πρέπει να σκληρύνει.Μαζί με την “ανθεκτικότητα στα χτυπήματα” όπως σωστά επισημαίνεις θεούλη,να δουλέψει και το αντίστοιχο attitude.Θα το εξηγήσω με ένα παράδειγμα που όλοι είδαμε χτες:Ο Νώντας έσωσε μια χαμένη μπαλιά πετώντας πριν βγεί αουτ την στον Φλιώνη βρίσκοντάς τον άσχημα στο κεφάλι.Ο Δημήτρης φάνηκε να του ζητά ,με ευγένεια πάντα,τον λόγο και ο Νώντας του ζήτησε συγγνώμη- προς τιμήν του Νώντα!…Λοιπόν ενολίγοις προτείνω να γίνει ο Δημήτρης κάπως σαν τον Νώντα!!!Να κωλοπαιδιάσει λίγο!Ας μη χάσει την ευγένειά του,οκ…Αλλά θέλω να τον δώ να …ξετσουτσουνίζει,να μη σηκώνει αμέσως το χέρι στον διαιτητή όταν κάνει φάουλ,ας πούμε!Τότε θα γίνει καλύτερος στο παρκέ-πνευματικά τουλάχιστον.

Ναι και μένα δεν πάει κάπου το μυαλό απ’τους σύγχρονους…Έχει πλάκα γιατί οι αναφορές του Sam επίσης ταιριάζουν -ίσως ο Τεόντοσιτς θύμιζε κάπως αυτό το στυλ.Τώρα βέβαια στο αμέρικα ίσως να το πρόσάρμοσε/άλλαξε…Και δεν είναι τυχαίο οτι κι ο σέρβος όπως κι ο Μπουντούρης ,στόχευαν στο μυαλό(όπως εύστοχα σημειώνεις)του αντίπαλου!Να τον εκνευρίσουν…Παίζει λοιπόν ν’ανακαλύψαμε μια…μπασκετική Σχολή,θεούλη,έ;Χαχαχα!!!
Όσο για το άλλο,και το πουλέν μου σηκώνει αμέσως το χέρι στον διαιτητή σα νά’ναι στην τάξη…!Δεν θέλω να γίνουν τσογλάνια σαν τον Λίνο ας πούμε,αλλά λίγο τσαμπουκά να αποκτήσουν παραπάνω.Σαν τους πανηγυρισμούς του Γιαννάκη,ένα πράμα…Ο Πουλενίτης όντως το είχε δείξει σ’εκείνο το ματς της Πυλαίας μια φορά!

Όπου χαστουκίζει το χοντρό!Χαχα!Γέλάω κι εγώ εκεί μέχρι δακρύων!Ακόμα και το σίκουελ ήταν εξίσου καλό,σπάνιο για συνέχεια μιας ταινίας..edit=ξαναβλέπω τώρα the untouchables!

Τώρα που το σκέφτομαι ,ο Φλιώνης ,με δουλειά στη έκρηξη και στην ταχύτητα , μπορεί να γίνει ένας Ξανθόπουλος με σούτ…

“- προς τιμήν του Νώντα!…” , error (ασύμβατες μεταξύ τους λέξεις).Ναι ,να ξετσουτσουνίσει και να τσαμποκαλευτεί ο Δημητράκης αλλά το κουτσαβάκι δεν έχει ίχνος τιμής και αξιοπρέπειας στο παιχνίδι του. Είναι ένας μπασκετικός απατεώνας και προβοκάτωρας του κwλου ..’Ενας που κάνει το κοκόρι εκεί που νομίζει ότι τον παίρνει .Συμφωνώ με όλα τα υπόλοιπα καπετάνιε μου αλλά έβαλες την βελόνα και βρήκες νεύρο !!!

Ο Μάντζαρης είναι ένα pg που θα μπορούσαμε να τον βάλουμε στη ίδια πρόταση με τον Δημήτρη με την έννοια του πού μπορεί να φτάσει και πως μπορεί να εξελιχθεί. .. . Ούτε αυτός είναι γρήγορος και αλτικός και μάλιστα ο δικός μας μπορεί εύκολα να χτίσει καλύτερο σουτ .Έχουν και οι δυο υψηλό μπασκετικό iq .O Μάντζαρης βέβαια είναι ψηλότερος και δυνατότερος . Γενικά ο Φλιώνης με το 1.88 του θα μπορούσε να έχει έκρηξη στο πρώτο βήμα για να τρυπώνει αλλά και δύναμη για ν αντέχει στην πίεση και τα ποσταρίσματα ,ή τουλάχιστον ένα απ αυτά . Ο Μάντζαρης είναι σίδερο σωματικά και παίζει και με το μυαλό του. Διαβάζει τα πάντα , ξέρει να κρατά τις αποστάσεις ,και να επιλέγει από που μπορεί να επιτεθεί η ομάδα. Γενικά ,αν έπρεπε ο Δημήτρης να επιλέξει που θα έπρεπε να δουλέψει περισσότερο για να εξελιχθεί ,θα προτιμούσα την έκρηξη από την δύναμη . Με την έκρηξη και την δύναμη θα αποφεύγει τα πολλά τζαρτζαρίσματα και τους παίκτες που θα θέλουν να τον “βεντουζάρουν” και θα μπουκάρει πολύ πιο εύκολα στην ρακέτα και θα δημιουργεί καλύτερα.

Sam Vincent

Πιστεύω πως είναι ευκολότερο να βελτιώνεσαι σε θέματα τεχνικής και δυσκολότερο σε θέματα αθλητικότητας . Εγώ ,όταν έπαιζα μπάσκετ ,όλοι οι προπονητές μου μιλούσαν για την πάσα μου το μυαλό μου, έβλεπα το γήπεδο ,οργάνωνα άριστα κτλ…’Ήμουν τόσο κακός αθλητής (αργός ,δεν πηδούσα ,κακή φυσική κατάσταση) και έβλεπες άλλα παιδιά που με το που πατούσαν στο γήπεδο ,απροπόνητοι ,υπερτερούσαν . Δεν έπαιξα παραπάνω φυσικά ,παρόλο που είχα κάποια πολύ καλά στοιχεία .Αυτό φοβάμαι να μην πάθει ο Δημήτρης και δεν βλέπω την προοπτική του Μάντζαρη . Άσε που αν δείχνει πως θα γίνει Μάντζαρης ,θα τον ψάχνουμε το επόμενο λεπτό.

Sam Vincent

Συμφωνώ σε όσα έγραψες .Απλά ,πιστεύω πως ισχύει αυτό που πολύ απλά έδωσε ο φίλος ο Pippo : Αν είσαι αργός και δεν έχεις έκρηξη και άλμα , με όλη την προπόνηση του κόσμου ,δεν θα γίνεις ποτέ γρήγορος ,και αλτικός .Συμφωνώ πως μπορείς να καλύψεις πράγματα με το μυαλό αλλά κι εκεί μένει να τον δούμε να τσαμποκαλευεται και ν αποκτά ηγετικές ικανότητες.