Σε αυτή την σειρά άρθρων, θα επικεντρωθώ σε Έλληνες παίκτες που ανήκουν στο ρόστερ μας και που θεωρώ πως έχουν τον χαρακτήρα και την θέληση να παραμείνουν στον Άρη για τα επόμενα χρόνια, βελτιώνοντας το παιχνίδι τους, δίνοντας έτσι το κάτι παραπάνω στην ομάδα αλλά και στον εαυτό τους.
Πριν ξεκινήσω όμως, θα κάνω τον πρόλογό μου..θα πω τα δικά μου δηλαδή!
Θεωρώ πως ο επαγγελματίας αθλητής είναι ένα επάγγελμα και η θεωρία μου είναι αυτονόητη, χωρίς να χρειάζεται να διαβάζω πίσω από τις λέξεις. Σε όλα τα επαγγέλματα λοιπόν, υπάρχει αυτή η κλασική έκφραση «είναι επαγγελματίας», η οποία, ας μην γελιόμαστε, αντικατοπτρίζει συνήθως έναν άνθρωπο που πληροί τις εξής βασικές προϋποθέσεις:
- Κάνει σωστά την δουλειά του και με ακρίβεια
- Είναι συνεπής σε όποιο έργο αναλαμβάνει
- Είναι ευέλικτος
- Παραδίδει ολοκληρωμένο το έργο του, ότι και αν συμβεί
- Είναι συνεννοήσιμος
- Βρίσκεται σε επαφή με τις εξελίξεις
Καθώς δυσκολεύομαι λίγο να συνδέσω έναν αθλητή με έναν επιχειρηματία, εξαιτίας των δυσαναλογιών που προκύπτουν μεταξύ τους σε ότι αφορά τις υποχρεώσεις, τις ευθύνες, τις δικαιοδοσίες, την προοπτική και τις ελευθερίες, θα τον παρομοιάσω με έναν υπάλληλο ή εργάτη ή ελεύθερο επαγγελματία. Πάμε λοιπόν τώρα να δούμε την μετάφραση των παραπάνω προϋποθέσεων που πρέπει να πληροί ένας επαγγελματίας μπασκετμπολίστας.
- Να είναι καλός παίκτης
- Αξιόπιστος και με σταθερότητα στο παιχνίδι του
- Χρήσιμος – εργαλείο για την ομάδα
- Επίμονος και να καταβάλλει προσπάθεια μέσα στο γήπεδο
- Καλός χαρακτήρας με αυξημένο το αίσθημα ομαδικότητας
- Να βελτιώνεται συνεχώς
Προσωπική μου άποψη και πεποίθηση είναι πως για να επιτευχθούν τα 3 πρώτα, θα πρέπει να δουλεύονται καθημερινά τα 3 τελευταία. Απαιτείται να συνδυαστεί η συνείδηση του αθλητή, με τις προσωπικές αντιλήψεις του για την ζωή και την θέληση που διαθέτει, ώστε θέσει τους κατάλληλους (ρεαλιστικούς λέω εγώ) στόχους, ώστε να τον βοηθήσουν να εδραιωθεί στην ομάδα του και στην συνέχεια να εξελιχθεί.
Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα που έχει ο μπασκετμπολίστας έναντι άλλων επαγγελμάτων, είναι πως το βασικό του εργαλείο είναι το ίδιο του το κορμί! Είναι ιδιοκτησία του, δεν το δανείζεται ποτέ, δεν πληρώνει ενοίκιο, το έχει πάντα στην διάθεσή του και του επιτρέπεται να το διαχειριστεί με οποιονδήποτε τρόπο θέλει αυτός και ο εαυτός του.
Με απλά λόγια, ο κάθε αθλητής ,μπορεί να εξελιχθεί και να αναπτύξει τις δεξιότητές του, όσο αυτός το επιτρέπει στον εαυτό του. Και όπως έλεγε ο προπονητής μου στην κολύμβηση : « δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δεν θέλω» !
Με τα παραπάνω στο πίσω μέρος του μυαλού μας, πάμε να δούμε πως γίνεται να επιτευχθεί η προϋπόθεση νούμερο 6, η βελτίωση δηλαδή, από τους δικούς μας παίκτες.
Τα παρακάτω θέματα για βελτίωση, είναι καθαρά δικές μου παρατηρήσεις για κάθε παίκτη και φυσικά μπορεί να είναι λανθασμένες. Για τους τρόπους βελτίωσης όμως, αναφέρω διαδικασίες και τεχνικές που αφορούν την ψυχολογία του αθλητή και του ανθρώπου γενικότερα και τεχνικές από άλλα αθλήματα, τα οποία έχω δοκιμάσει ο ίδιος και έχω αξιολογήσει τα οφέλη και τα αποτελέσματά τους ανάλογα με τις περιπτώσεις.
Για σήμερα έχω τον ελπιδοφόρο, βασικό μας point guard, Δημήτρη Φλιώνη.
Φλιώνης:
Θέματα για βελτίωση:
- Αντοχή στην πίεση
- Ανθεκτικότητα στα χτυπήματα
- Σουτ
- Αντίληψη του παιχνιδιού
- Μέγιστη διάρκεια αυτοσυγκέντρωσης
Τρόποι αντιμετώπισης:
- Από τους βασικότερους και πιο άμεσους τρόπους, είναι η έκθεση στο ίδιο το «πρόβλημα». Οι καταστάσεις αυξημένης πίεσης κατά την διάρκεια ενός αγώνα προσφέρουν το καλύτερο αντίδοτο για έναν παίκτη. Αρκεί όμως να υπάρχει σωστή διαχείριση από τον ίδιο τον παίκτη και να το ζεί εκείνη την στιγμή με πλήρη επίγνωση της κατάστασης. Διαφορετικά, μπορεί να λειτουργήσει σαν μπούμερανγκ και το αποτέλεσμα να είναι αντίστροφο. Ο προπονητής και ο παίκτης θα πρέπει να έχουν ήδη κάνει την «νοερή απεικόνιση» της συνθήκης, πριν τον αγώνα.
- Υπάρχουν πολλοί τρόποι. Στις προπονήσεις ο παίκτης θα πρέπει να αφιερώνει χρόνο με την μπάλα στα χέρια τριπλάροντας, δεχόμενος συνέχεια χτυπήματα από τους βοηθούς. Το ίδιο και χωρίς την μπάλα, κυνηγώντας να μαρκάρει κάποιον περνώντας συνεχώς μέσα από «φάλαγκες»
- Απλά τα πράματα, αρκεί να αφιερώνει έξτρα χρόνο σε στιγμές εκτός προγραμματισμένων προπονήσεων και να θέτει νοερά συνθήκες και στόχους κατά την διάρκεια των σουτ. Αν μπορούσε να βιντεοσκοπεί τα σουτ του, με την μηχανική του από τα νύχια των χεριών μέχρι την άκρη του παπουτσιού του και να τα αναλύει έπειτα, θα ήταν ότι καλύτερο.
- Ένας τρόπος είναι βίντεο και πάλι βίντεο της ομάδας του. Επίσης, θα πρέπει να ερευνήσει πιο βαθιά, τον παικτικό χαρακτήρα των συμπαικτών του. Ο οργανωτής της ομάδας δεν κοιμάται ποτέ. Μελετάει ασταμάτητα τα συστήματα του κόουτς και τους χαρακτήρες με τους οποίους συνεργάζεται. Πρέπει να ξέρει την κάθε σκέψη του συμπαίκτη του πριν αυτή πραγματοποιηθεί ώστε να καθοδηγεί το παιχνίδι τους και να λαμβάνει αποφάσεις άμεσα, για την καλύτερη επιλογή της ομάδας του. Έτσι κερδίζει τον σεβασμό από τους άλλους και έτσι απελευθερώνεται το παιχνίδι του.
- Η αυτοσυγκέντρωση χάνεται εξαιτίας της αυξημένης κούρασης, της έντονης πίεσης ή της ανεξέλεγκτης έκφρασης συναισθημάτων. Όλα αυτά αντιμετωπίζονται μόνο με προσωπική δουλειά που αφορά τον ίδιο τον εαυτό του παίκτη. Στο κομμάτι της κούρασης, εκτός από ασκήσεις φυσικής κατάστασης που σίγουρα γίνονται, ο παίκτης θα πρέπει να μάθει να διαχειρίζεται το σώμα του και την αναπνοή του. Θα πρέπει να γνωρίζει ακριβώς τα όριά του και θα πρέπει να αντιλαμβάνεται άμεσα τα αποθέματά του, φτάνοντας έτσι σε ένα επίπεδο που θα παίζει με σταθερή ενέργεια και αυτοσυγκέντρωση σε όλα τα λεπτά χρησιμοποίησής του. Για την έντονη πίεση και τα συναισθήματα, ο παίκτης χρειάζεται να επιστρατεύσει μεγάλες ποσότητες από το πνευματικό επίπεδο που διαθέτει αλλά και την πνευματική προετοιμασία που έχει κάνει πριν από τον αγώνα, για τον αγώνα. Το να έχεις επίγνωση για το ποιος είσαι και τι κάνεις μέσα στο γήπεδο αλλά και στην ζωή σου γενικότερα, είναι βασικό συστατικό για να μπορέσεις να ανταπεξέλθεις στις απαιτήσεις του αθλήματος, χωρίς να επηρεάζεσαι από τα χιλιάδες ερεθίσματα που παραμονεύουν στο περιβάλλον σου.
ΥΓ: Οι παραπάνω ιδέες, σκόπιμα, δεν είναι ολοκληρωμένες . Παραθέτω μία βάση για περαιτέρω εξέλιξη, η οποία για να επιτευχθεί χρειάζεται οργανωμένη και εξειδικευμένη εργασία.
ΥΓ2: Τα παραπάνω αναλύονται και γράφονται, με πολύ σεβασμό και αγάπη προς τους αθλητές και τους προπονητές, προσπαθώντας να δώσω ένα θετικό boost στον τρόπο που εργάζονται, αθλούνται και ζούνε. Σε καμία περίπτωση δεν σκοπεύω να μειώσω ή να θίξω κανέναν.
Αυτά από εμένα, περιμένω πάντα σχόλια πάσης φύσεως.. να είστε πάντα καλά και με χιούμορ και ο Θεούλης να σας προσέχει!
Καλημέρα Θεούλη, keep up the good work φίλε. Συμφωνώ με τα λεγόμενα σου, θα ήθελα να προσθέσω πως ο Φλιωνης είναι νεαρός και χρειάζεται σίγουρα δουλειά στο κορμί του, για μένα κυρίως στα πόδια. Είχα μιλήσει σε κάποια φάση με άνθρωπο που ήταν μέχρι πρότινος μέλος της ομάδας και του γκρινιαξα πως ο Φλιωνης μου φαίνεται πολύ πολύ αργός. Μου είπε είσαι λάθος, είναι από τους πιο γρήγορους παίκτες μας χωρίς τη μπάλα. Με τη μπάλα στα χέρια όμως κατεβάζει πολύ ταχύτητα, οπότε αυτό ίσως οφείλεται στην έλλειψη σιγουριάς στο ball handling. Γενικά αυτό που λες για μελέτη των συμπαικτών του και των κινήσεων τους είναι ότι καλύτερο μπορεί να κάνει ένα εγκεφαλικό pg σαν τον Δημήτρη. Νομίζω πως το στοιχείο του ball handling με τη δουλειά στο διάβασμα ρου παιχνιδιού θα ανεβάσουν πολύ και το επίπεδο του μικρού και όλης της ομάδας.
Ναι όταν εχει την μπαλα φαίνεται πιο αργος οντως και μου έδωσες ιδέα για ανάλυση. Ο συνδιασμός που λες, μαζί ομως και με τις ασκησεις με τα σπρωξίματα και τα χτυπήματα, θα του δωσουν την δυνατότητα να μην χρειαζεται να σκεφτεται τις αντιξοες συνθηκες του περιβάλλοντος αλλά να κάνει φόκους απευθείας στην ουσία του παιχνιδιού. Οπότε πιο γρηγορη σκεψη, πιο γρηγορη κίνηση, πιο γρηγορη εκτελεση
πάνω σε αυτό που λες για το ball handling θα ήθελα να επικεντρωθώ εγώ.
Δεν είναι κακός στο χειρισμό της μπάλας αλλά είναι παίχτης που σκέφτεται πολύ και δε φαίνεται να λειτουργεί με το ένστικτο.
Ουσιαστικά κάθε φορά που έχει την μπάλα είναι σε μόνιμη σκέψη-φόβο μη χάσει την μπάλα κάτι που δεν τον αφήνει να δει-αντιληφθεί τις κινήσεις των συμπαιχτών του και της άμυνας.
Επίσης αυτό το πρόβλημα επιβαρύνει και την αναπνοή του. Δεν νομίζω πως το θέμα κόπωσης μέσα στο παιχνίδι είναι έλλειψη φυσικής κατάστασης αλλά ανικανότητα να μοιράσει τις αναπνοές του μέσα στο παιχνίδι.
Όταν βρίσκεσαι σε κατάσταση φόβου και μόνιμης σκέψης η κόπωση έρχεται πολύ πιο γρήγορα.
Ουσιαστικά κατά την γνώμη μου πρέπει να αποκτήσει περισσότερη αυτοπεποίθηση και να αρχίσει να αποκτάει αυτοματισμούς σκέψης.
Όπως ένας οδηγός ταχύτητας έχει αντανακλαστικά που λειτουργούν χωρίς σκέψη αν δει κάτι έτσι πρέπει να μάθει να λειτουργεί και αυτός.
Αν λύσει αυτό το θέμα θα έχει πιστεύω και περισσότερη αντοχή και μεγαλύτερη ταχύτητα και καλύτερες επιλογές σε άμυνα και επίθεση.
Το θετικό για αυτόν είναι ο Γιαννάκης που μπορεί να τον καθοδηγήσει και να του δώσει αυτοπεποίθηση και ότι φαίνεται πως δε φοβάται να πάρει προσπάθειες στην επίθεση ούτε και να βάλει το σώμα του.
Το κακό είναι ότι δεν έχει δίπλα του φέτος έναν άλλο πλευ-μεικερ που θα του δείξει κάποια πράγματα. Σε αυτό τον τομέα μας λείπει ο Ξανθόπουλος που ήταν απίστευτα καλός στη τοποθέτηση του σώματος.
Φιλε time πολυ σωστες οι παρατηρησεις σου ξανα συναδουν με αυτα που γραφω. Δεν εχω να προσθεςω κατι ετσι ειναι τα πραματα για τον Φλιωνη μας
Δεν βλεπει καθολου γηπεδο ο φλιωνης και αυτο με απογοητευει καθε φορα που το βλεπω…Βλεπω απο την αλλη τον κονιαρη που οπως και να ειναι, ακομα και στη χειροτερη του μερα, θα αξιοποιησει τους συμπαικτες του. Θα καθοδηγησει την ομαδα του, ε με το φλιωνη αυτο δεν το βλεπω…Δειχνει φιλοτιμη βελτιωση φετος στην αμυνα και αρκετα καλο σουτ που φαινεται οτι μπορει να το σταθεροποιησει και να προσφερει, αλλα σε οτι εχει να κανει με δημιουργια για τους αλλους, να βγει μπροστα, να ηγηθει, δεν δειχνει τιποτα…
Να συνεχισει να δουλευει, με τη δουλεια εχουν φτιαχτει πολυ χειροτερα ταλεντα απο το φλιωνη…Ειναι η ευκαιρια του φετος, ας την αρπαξει απο τα μαλλια και να δειξει οτι μπορει να γινει κατι παραπανω απο ενας ρολιστας…
Ο Φλιώνης άλλαξε 2 προπονητές με πολύ ξεχωριστές φιλοσοφίες μέσα σε 2 χρόνια. Πέρσι έπαιζε 3ος και ελάχιστα σε μια άρρωστη ομάδα και φέτος προέκυψε ηγέτης στην θέση 1 σε μία επίσης άρρωστη ομάδα. Είναι πολύ δύσκολο να μπορεί να διαβάζει το παιχνίδι 22 παικτών σε 20 μήνες με 1 μήνα προετοιμασία. Υπάρχουν όμως ορισμένες φορές που θα μπορούσε να κινηθεί καλύτερα με την μπάλα και να πασάρει καλύτερα, όμως δεν είναι πολλές αυτές οι φορές. Αντίθετα ο Βον και ο Αθηναίου έχουν τουλάχιστον 5 τέτοιες στιγμές έκαστος, ανά παιχνίδι. Επίσης είναι θέμα απελευθέρωσης μυαλού, μόλις καθιερωθούν οι ρόλοι (που ακόμα είναι μπερδεμένοι) θα ηρεμίσει και το κεφάλι του Φλιώνη και θα βγάλει καλύτερα αυτά που ξέρει να κάνει
Συμφωνώ με Xav.Κακά τα ψέματα αυτή τη χρονική περίοδο ο Κόνιαρης είναι σε άλλο επίπεδο.5,5 as. μ.ο.ενώ ο Φλιώνης έχει 1,5.
Ο Φλιωνης ειναι ενα ιδιαιτερα αγαπητο παιδι ,που πονα την ομαδα.Ειναι σπλαχνο και φετος ,κατα την γνωμη μου ,έδειξε πως με δουλειά. ,μπορει να σταθει στην ομαδα.Εχει ομως καποια χαρακτηριστικά ,που κατεβαζουν δραματικα το ταβανι του.Δεν ειναι καλος αθλητης…Δεν ειναι γρηγορος ,δεν πηδαει δεν εχει πλαγια βηματα δεν αντεχει την πιεση. Εχει κανει μεγαλα βηματα φετος αλλα το γεγονος του οτι ειναι ο καλυτερος μας pg δειχνει κυριως τα χάλια μας σε αυτην την θεση.pg με τετοια χαρακτηριστικά που εκαναν καριερα ,πολυ λιγα.Μπουντουρης ,Τεοντοσιτς καποιοι απ αυτους…Παρακολουθούμε ολοι με αγαπη και αγωνία.
Για την πίεση και την ταχύτητα δίνω τρόπους. Για τα γρήγορα πόδια μπορεί να φοράει λάστιχα και βαρίδια στα πόδια και να ανεβοκατεβαίνει το παλέ. Για όλα υπάρχει τρόπος. Περνάει περίοδο προσαρμογής και πρέπει να επικεντρωθεί με προτεραιότητες όμως αλλιώς θα καεί. Αγαπάμε και ελπίζουμε γιαυτό τα γράφω μπορεί να πάρει καμιά ιδέα..
ΥΓ: ο μπουντούρης ήταν κτήνος ρε φίλε
Δυνατος ,αλλα πιο αργος και δεν πηδουσε εφημερίδα…
ναι οκ..
Ο Φλιώνης θα ξεκινήσει να βλέπει γήπεδο/διαβάζει το παιχνίδι , όταν αποκτήσει μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στο στον χειρισμό της μπάλας, γίνει ανθεκτικός στα τζαρτζαρίσματα-χτυπήματα χεριών και βρεθεί επιτέλους ένας προπονητής που να δουλέψει με την ομάδα δέκα ρημαδοσυστήματα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ακριβως στα λογια μου ερχεσαι δηλαδή. Επίσης η ομαδα στην επιθεση δουλεύει καποια βασικα συστηματα πολλαπλων επιλογων τα οποία όμως εξαρτωνται άμεσα απο τους ιδιους του παικτες. Δυστυχως εως τωρα οι παίκτες δεν δινουν όσα πρεπει εγκεφαλικά και τα συστηματα καιγονται..
Αυτο συμβαίνει.Τι να το κανω το συστημα οταν η μπαλα κολλά στα χερια του τακατουκα? Οσες φορες πηγε να δωσει την μπάλα εκανε λαθος.
Ακριβώς επειδή οι παίκτες μας δεν δίνουν όσο πρέπει ή κατ’ εμένα δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν εγκεφαλικά, χρειαζόμαστε 5 (όχι παραπάνω, για να τα θυμούνται!!!!!!!) συστήματα μίας και μοναδικής επιλογής!!!!!!!!!!!!!!!! Στο εφηβικό έπαιζα στα νιάτα μου και είχαμε κάποια τέτοια συστήματα όταν κόλλαγε η επίθεση!!! Αυτά τα plays, και το pg κάνουν μάγκα και την επίθεση ξεκολλάνε και ψυχολογία δίνουν!!!
Αν είσαι αργός μπορεί να βελτιωθείς λίγο αλλά θα είσαι πάντα αργός.
Αυτο που λες pippo ειναι λιγο υποκειμενικό. Αν παντως θεωρησουμε οτι ισχύει τοτε ο παικτης μπορει να προσαρμωσει το τροπο παιχνιδιού του για να καλύψει αυτο το ελλατωμα με hesitation και deception κινησεις και φυσικα να προσθεσει τις no look πασες.
Ξεκινώ λέγοντας πόσο χαίρομαι γι’αυτά τα άρθρα-τα περιμένω σα να είμαι συνδρομητής ρε παιδί μου ,στο αγαπημένο μου περιοδικό και πλησιάζει η μέρα που θα το δώ στο ταχυδρομικό κουτί(παιδική ανάμνηση το παράδειγμα,παλιμπαιδισμός θεούλη!).Μακάρι να το διαβάσει ο Φλιώνης,φαντάζομαι θα το έχει κάνει ήδη…Τ’ώρα,επειδή διάβασα και τα σχόλιά σας ,θα πώ οτι Toby και σε μένα αυτή την εντύπωση μου δίνει/έδινε.Στην άμυνα κατά πρώτο λόγο.Για Μπουντούρη δεν ξέρω(τον ξαναφέρνω στο νού μου Sam,τον “σιχαμένο” Βολιώτη!)αλλά όσον αφορά ξαναλέω την άμυνα, σας καλώ να θυμηθείτε ή να ψάξετε να βρείτε και να δείτε(οι νεώτεροι!) πώς αμυνόταν ο Γιαννάκης στον αντίπαλο πλειμέικερ ,ειδικά κατά το κατέβασμα της μπάλας…Εμένα πάντα μου έβγαζε ο Δράκος μια αίσθηση από τότε σα να έχει αρθριτικά,οτι πονάει που μαρκάρει!Δημιουργούσε (άθελά του ή ήταν προσωπικό στρατήγημα;)την αίσθηση πώς ο αντίπαλός του τού ξέφευγε άνετα,αφήνοντάς τον πίσω να τρέχει να τον προλάβει!Χωρίς αυτό όμως να σημαίνει πως δεν ήταν αποτελεσματικός-το αντίθετο.Πιστεύω πώς κάτι τέτοιο συμβαίνει και με τον Φλιώνη!Δεν ξέρω αν τον έχει επηρεάσει ο Δράκος στις προπονήσεις ή τον είχε πρότυπο μικρός ή έτσι ήταν από πάντα…
Συμφωνώ πώς πρέπει να χτίσει το σώμα του,αλλά εφ’όσον πολλά καρντασόπαιδα εδώ έχετε υπάρξει αθλητές,θα συμφωνήσετε πώς αν στη περίπτωσή του ένα απ’τα ζητούμενα είναι η ταχύτητα ,η απόκτηση σωματικού όγκου θα πρέπει να γίνει με προσοχή ετσι ώστε να μν προκύψουν αντίθετα αποτελέσματα…
Τέλος,ο Δημήτρης ,που όντως τον συμπαθώ πολύ γιατί είναι καλό παιδί (ή αυτή την εντύπωση έχω,δεν το ξέρω προσωπικά)πρέπει να σκληρύνει.Μαζί με την “ανθεκτικότητα στα χτυπήματα” όπως σωστά επισημαίνεις θεούλη,να δουλέψει και το αντίστοιχο attitude.Θα το εξηγήσω με ένα παράδειγμα που όλοι είδαμε χτες:Ο Νώντας έσωσε μια χαμένη μπαλιά πετώντας πριν βγεί αουτ την στον Φλιώνη βρίσκοντάς τον άσχημα στο κεφάλι.Ο Δημήτρης φάνηκε να του ζητά ,με ευγένεια πάντα,τον λόγο και ο Νώντας του ζήτησε συγγνώμη- προς τιμήν του Νώντα!…Λοιπόν ενολίγοις προτείνω να γίνει ο Δημήτρης κάπως σαν τον Νώντα!!!Να κωλοπαιδιάσει λίγο!Ας μη χάσει την ευγένειά του,οκ…Αλλά θέλω να τον δώ να …ξετσουτσουνίζει,να μη σηκώνει αμέσως το χέρι στον διαιτητή όταν κάνει φάουλ,ας πούμε!Τότε θα γίνει καλύτερος στο παρκέ-πνευματικά τουλάχιστον.
Λοιπόν φίλε: αρχικά χαίρομαι που το απολαμβάνεις.
Σε ότι αφορά τις άμυνες του Γιαννάκη, τις βλέπω ακόμα και σήμερα, τις έχω δει εκατοντάδες φορές. Ο Γιαννάκης ήταν ο τύπος που δεν ήθελες να σε πετύχει .. ήξερες ρε παιδί μου ότι θα φτύσει αίμα επάνω σου από το ζέσταμα μέχρι και λίγο μετά την λήξη. Πιεστικός και εκνευριστικός, με τα μούτρα παθιασμένα, τέρμα ιδρωμένος να βάζει το κορμί του και το σώμα του παντού, προσπαθούσε να κουράσει το σώμα του αντιπάλου και ταυτόχρονα έπαιζε με το μυαλό του σε κάθε αντεπίθεση βάζοντας τρίποντα ή ανορθόδοξα γενικά καλάθια μπροστά στα μούτρα του.. έτσι για να του δώσει να καταλάβει..και να τον ξενερώνει μεθοδικά, μέχρι να μην μπορεί να σκεφτεί καθαρά και να οργανώσει όπως θέλει. ?Με κερασάκι του έξαλλους πανηγυρισμούς μετά από καλάθια ή αποτελεσματικές άμυνες. Δεν νομίζω οτι υπάρχει άλλος παίκτης αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα ή και στην Ευρώπη που μπορεί να παίξει ανάλογα…σίγουρα όχι ο Φλιώνης. Αλλά πιστεύω πως ο Γιαννάκης θεωρεί τον Φλιώνη ιδιαίτερα ευφυή, και πιστεύει πως μπορεί να παίξει με το μυαλό του αντιπάλου του, γιαυτό και τον βάζει να πιέζει συνέχεια.
Όσο για το ξετσουτσούνιασμα.. εμένα μου αρέσει όπως φέρεται.. όταν χρειάστηκε έκανε και βουτιές έβαλε και το κορμί του. Υπάρχουν φορές που φαίνεται ότι προσπαθεί να κρατήσει την εικόνα του σταθερά ψύχραιμη για να μην επηρεάσει και τους άλλους. Αυτό που λές για τον Νώντα θα μπορούσε να το κάνει ο Πουλιανίτης ας πούμε.
Ναι και μένα δεν πάει κάπου το μυαλό απ’τους σύγχρονους…Έχει πλάκα γιατί οι αναφορές του Sam επίσης ταιριάζουν -ίσως ο Τεόντοσιτς θύμιζε κάπως αυτό το στυλ.Τώρα βέβαια στο αμέρικα ίσως να το πρόσάρμοσε/άλλαξε…Και δεν είναι τυχαίο οτι κι ο σέρβος όπως κι ο Μπουντούρης ,στόχευαν στο μυαλό(όπως εύστοχα σημειώνεις)του αντίπαλου!Να τον εκνευρίσουν…Παίζει λοιπόν ν’ανακαλύψαμε μια…μπασκετική Σχολή,θεούλη,έ;Χαχαχα!!!
Όσο για το άλλο,και το πουλέν μου σηκώνει αμέσως το χέρι στον διαιτητή σα νά’ναι στην τάξη…!Δεν θέλω να γίνουν τσογλάνια σαν τον Λίνο ας πούμε,αλλά λίγο τσαμπουκά να αποκτήσουν παραπάνω.Σαν τους πανηγυρισμούς του Γιαννάκη,ένα πράμα…Ο Πουλενίτης όντως το είχε δείξει σ’εκείνο το ματς της Πυλαίας μια φορά!
άργησα να απαντήσω γιατί έβλεπα αρης σαραγόσα ημιτελικό και καπάκι έφες πίλσεν – άρης τελικό… ξανά τα ίδια. Ξεκίνησα με Άρης Πάοκ για να σταμπάρω συστήματα στην επίθεση να φτιάξω άρθρο και κατέληξα στην εκδρομή του Πάοκ Αρης 1-4.. για όνομα δηλαδή.. Σχολή Γιαννάκη mind games .. μέσα είμαι και εγώ. Και μόνο που το αναφέρεις έχω βγάλει ήδη πρόγραμμα εκπαίδευσης για εξέλιξη και σωστή μετάδοση καθοδήγηση. Σφίζω από καλλιτεχνία πρέπει να τα βάλω σε τάξη 🙂
Xaxaxaa αγαπημένη φάση με τον Crystal.. και η σκηνή στο τραπέζι με τον κονσιλιέρι που ο ψυχολογος πουλαει τρελα στους μαφιοζους και τους γυρναει τα μυαλά κλαιω καθε φορα
Όπου χαστουκίζει το χοντρό!Χαχα!Γέλάω κι εγώ εκεί μέχρι δακρύων!Ακόμα και το σίκουελ ήταν εξίσου καλό,σπάνιο για συνέχεια μιας ταινίας..edit=ξαναβλέπω τώρα the untouchables!
Untouchables ειναι η μονη ταινία που όποτε την έχω δει , την ξαναβλέπω καπάκι 2η φορά σερί… ανεξηγητο
Τώρα που το σκέφτομαι ,ο Φλιώνης ,με δουλειά στη έκρηξη και στην ταχύτητα , μπορεί να γίνει ένας Ξανθόπουλος με σούτ…
Ο Φλιωνης εχει πολυ καλη πλαστικότητα στις κινησεις του και μακρυτερα χέρια απο Ξανθοπουλο και το σουτακι του σαν μηχανική ειναι κλασης ανωτερο ειναι και αριστεροχειρας. Ο ξανθο με τα χρονια Καταφερε να φερει στο παιχνιδι του δεξιότητες που καλυπτουν τα ελλατωματα του.
“- προς τιμήν του Νώντα!…” , error (ασύμβατες μεταξύ τους λέξεις).Ναι ,να ξετσουτσουνίσει και να τσαμποκαλευτεί ο Δημητράκης αλλά το κουτσαβάκι δεν έχει ίχνος τιμής και αξιοπρέπειας στο παιχνίδι του. Είναι ένας μπασκετικός απατεώνας και προβοκάτωρας του κwλου ..’Ενας που κάνει το κοκόρι εκεί που νομίζει ότι τον παίρνει .Συμφωνώ με όλα τα υπόλοιπα καπετάνιε μου αλλά έβαλες την βελόνα και βρήκες νεύρο !!!
Ο Μάντζαρης είναι ένα pg που θα μπορούσαμε να τον βάλουμε στη ίδια πρόταση με τον Δημήτρη με την έννοια του πού μπορεί να φτάσει και πως μπορεί να εξελιχθεί. .. . Ούτε αυτός είναι γρήγορος και αλτικός και μάλιστα ο δικός μας μπορεί εύκολα να χτίσει καλύτερο σουτ .Έχουν και οι δυο υψηλό μπασκετικό iq .O Μάντζαρης βέβαια είναι ψηλότερος και δυνατότερος . Γενικά ο Φλιώνης με το 1.88 του θα μπορούσε να έχει έκρηξη στο πρώτο βήμα για να τρυπώνει αλλά και δύναμη για ν αντέχει στην πίεση και τα ποσταρίσματα ,ή τουλάχιστον ένα απ αυτά . Ο Μάντζαρης είναι σίδερο σωματικά και παίζει και με το μυαλό του. Διαβάζει τα πάντα , ξέρει να κρατά τις αποστάσεις ,και να επιλέγει από που μπορεί να επιτεθεί η ομάδα. Γενικά ,αν έπρεπε ο Δημήτρης να επιλέξει που θα έπρεπε να δουλέψει περισσότερο για να εξελιχθεί ,θα προτιμούσα την έκρηξη από την δύναμη . Με την έκρηξη και την δύναμη θα αποφεύγει τα πολλά τζαρτζαρίσματα και τους παίκτες που θα θέλουν να τον “βεντουζάρουν” και θα μπουκάρει πολύ πιο εύκολα στην ρακέτα και θα δημιουργεί καλύτερα.
Για καποιο λογο το στυλακι του Φλιω με ελκυει πιο πολυ και βλεπω μεγαλυτερη προοπτική. Για εκρηξη και δύναμη: βαρακια στα χερια, σάκο του μποξ και σετακια 10 δευτερολεπτων 110% εντασης. Για τα πόδια: βαρακια στους αστραγάλους , σκαλιτσα στο πατωμα και πλαγια βηματα full speed γονατα ψηλά. Εγω λεω…
Πιστεύω πως είναι ευκολότερο να βελτιώνεσαι σε θέματα τεχνικής και δυσκολότερο σε θέματα αθλητικότητας . Εγώ ,όταν έπαιζα μπάσκετ ,όλοι οι προπονητές μου μιλούσαν για την πάσα μου το μυαλό μου, έβλεπα το γήπεδο ,οργάνωνα άριστα κτλ…’Ήμουν τόσο κακός αθλητής (αργός ,δεν πηδούσα ,κακή φυσική κατάσταση) και έβλεπες άλλα παιδιά που με το που πατούσαν στο γήπεδο ,απροπόνητοι ,υπερτερούσαν . Δεν έπαιξα παραπάνω φυσικά ,παρόλο που είχα κάποια πολύ καλά στοιχεία .Αυτό φοβάμαι να μην πάθει ο Δημήτρης και δεν βλέπω την προοπτική του Μάντζαρη . Άσε που αν δείχνει πως θα γίνει Μάντζαρης ,θα τον ψάχνουμε το επόμενο λεπτό.
Λοιπόν το σκέφτηκα αρκετά για να σου δώσω και παραδείγματα. Είναι ανάλογα το κορμί και ανάλογα το μυαλό. Δηλαδή είναι ανάλογα την σωματοδομή και το πόσο δεκτικό είναι το κορμί από την φύση του και ανάλογα με το μυαλό, δηλαδή το πως αντιλαμβάνεται το μυαλό αυτά που βλέπει αν μπορεί να τα αφομοιώσει ή αν μπορεί να τα κατανοήσει.
Ο Howard για παράδειγμα, είχε επάνω 4 προπονητές για να βελτιώσουν την τεχνική του αλλά ποτέ δεν κατάλαβε τι παίζει ενώ το σώμα του το έφτιαξε με κλασική εκγύμναση. Ο Γκάλης φαινόταν σωματικά αγύμναστος, χωρίς να είναι φέτες και χεράκια μπρατσάκια, τεχνικά όμως ήταν αλλού. Ο Γιαννάκης ήταν τούμπανος χτιστός από πάνω μέχρι κάτω και τεχνικά φαινόταν άτσαλος. Ο Φλιώνης έχει το μυαλό να βελτιώσει την τεχνική του με υψηλά στάνταρ και μπορεί να βελτιώσει το κορμί του μέχρι το σημείο που θα μπορεί να το χρησιμοποιεί τέλεια. Δεν χρειάζεται να γίνει τούμπανο για να μην τον ποστάρουν οι αντίπαλοι guard, χρειάζεται να φτάσει να υπάρχει ισορροπία σε τεχνική και δύναμη ανάλογα με το potential που του προσφέρει το κορμί και το μυαλό του. Πάντως για το πνευματικό κομμάτι, ανεπιφύλακτα επισημαίνω πως όσο το εξασκείς με συγκεκριμένες μεθόδους τόσο αυτό αναπτύσσεται και κάνει την δουλειά ευκολότερη
Συμφωνώ σε όσα έγραψες .Απλά ,πιστεύω πως ισχύει αυτό που πολύ απλά έδωσε ο φίλος ο Pippo : Αν είσαι αργός και δεν έχεις έκρηξη και άλμα , με όλη την προπόνηση του κόσμου ,δεν θα γίνεις ποτέ γρήγορος ,και αλτικός .Συμφωνώ πως μπορείς να καλύψεις πράγματα με το μυαλό αλλά κι εκεί μένει να τον δούμε να τσαμποκαλευεται και ν αποκτά ηγετικές ικανότητες.
Μου είναι αδύνατο να συμφωνήσω πάντως σε αυτό να ξέρεις. Δεν θα γίνεις σπρίντερ αλλά με τις σωστές ασκήσεις θα έχεις μεγάλη βελτίωση και το καλύτερο θα είναι το πώς θα την νιώθεις εσύ στο κορμί σου την διαφορά!