|
Back to basics |
Από την αρχή της περιόδου με ενοχλεί το πως τελειώνουμε τα παιχνίδια. Θεωρώ πως χάνουμε τη συγκέντρωση μας και -τελικά-μας στοιχίζει σε νίκες.
 |
| Εικ.1: Νίκες/Ήττες περιόδων και κανονική βαθμολογία |
 |
| Εικ.2: Πόντοι ανά περίοδο |
Τι δείχνει αυτό;
Κατά την προσωπική μου γνώμη δε δείχνει -μόνο-απειρία.
Δείχνει έλλειψη σχεδίου και ικανότητας(για κάτι παραπάνω) από το τεχνικό τιμ.
Μπαίνουμε στην αρχή, διαβασμένοι και με ψυχολογία στο μάξιμουμ,από τους ηρωικούς λόγους του Τίγρη και την απαγγελία ευχών και κραυγών,αλλά κάπου αυτά σταματάνε να έχουν αποτέλεσμα,όταν ο αντίπαλος προσαρμόζεται ή κάνει κάτι διαφορετικά από αυτό που περιμέναμε!
Χαρακτηριστικό παράδειγμα,το παιχνίδι με τον Πανιώνιο,που στο πρώτο ημίχρονο είχαμε καταπληκτική απόδοση και στο δεύτερο χάσαμε διαφορά και παιχνίδι, γιατί συνεχίσαμε να κάνουμε το ίδιο πράγμα στην επίθεση,ξανά και ξανά!
Δε θεωρώ πως είναι θέμα βάθους πάγκου,γιατί-για τα Ελληνικά δεδομένα-έχουμε ένα αρκετά βαθύ και ισορροπημένο ροστερ.
Φυσικά παίζει ρόλο και η απειρία. Όσο το παιχνίδι προχωράει,τόσο αυξάνεται η πίεση του αποτελέσματος, τόσο οι αποφάσεις δυσκολεύουν,τα μυαλά θολώνουν,οι κραυγές του Αλεξανδρή δεν είναι πια χαράς,τα” σουτ,σουτ,σουτ” από την κερκίδα στα 10 δευτερόλεπτα,δεν είναι για να μην ξυπνήσουμε
Απλά η απειρία θα έπρεπε σιγά σιγά να μην αποτελεί δικαιολογία και παράγοντα, τουλάχιστον στα μάτια μου.
Στην εικόνα 3 μπορείτε να δείτε τα νούμερα μας(ποσοστά και 4 παράγοντες) στην 4η περίοδο(κόκκινο χρώμα) και στις υπόλοιπες 3(μπλε χρώμα) και στην εικόνα 4, τις διαφορές που υπάρχουν στα νούμερα μας,στην 4η και στις υπόλοιπες περιόδους.
 |
| Εικ.3¨ 4η περίοδος-υπόλοιπες 3 |
Είναι χαρακτηριστικό πως σε όλες τις περιόδους τα σουτ μας είναι,πάνω/κάτω,ίδια, περίπου 14,5 ανά περίοδο. Επίσης δεν υπάρχουν μεγάλες αποκλίσεις στα υπόλοιπα νούμερα(ριμπάουντ,φάουλ,ασίστ,τάπες,λάθη,κλεψίματα).
 |
| Εικ.4: Διαφορά μεταξύ 4ης περιόδου και υπολοίπων |
Μάλιστα,είχα την εντύπωση από τα παιχνίδια,πως κάνουμε περισσότερα λάθη στην 4η περίοδο,αλλά τα νούμερα με διέψευσαν,μιας κι έχουμε πολύ καλύτερο Turnover Rate-14,4 έναντι 18,2(tor,εικ.3,4).
Στην αμυντική αποτελεσματικότητα όμως φαίνεται καλύτερα η απόδοση μας.
Από το 100,5 που έχουμε στις υπόλοιπες τρεις περιόδους,πηγαίνουμε στο 112,0!
Αυτό σε ένα παιχνίδι 70 κατοχών(μέσος όρος κατοχών σε ευρωπαϊκά παιχνίδια) είναι 8 πόντοι παραπάνω και μπορεί να βελτιώνουμε κι εμείς την επιθετική μας αποτελεσματικότητα, μα είναι λίγο(περίπου 2 πόντοι παραπάνω σε 70 κατοχές ή 106,7 από 103,8)!
Αλλά ακόμα κι επιθετικά, που υπάρχει-μικρή- βελτίωση στην αποτελεσματικότητα, δε φαίνεται παντού.
Τα ποσοστά μας στις βολές,τα ποσοστά μας στα δίποντα και τα αμυντικά ριμπάουντ, είναι αυτά που δημιουργούν αυτήν την κατάσταση.
Κι αν στα ριμπάουντ, η διαφορά καλύπτεται από τα επιθετικά που παίρνουμε(+4,55% off rebound rate, -5,04% def rebound rate), στα ποσοστά μας είμαστε τραγικοί!
-4,53% στα σουτ εντός παιδιάς και -8,01% στις βολές!
Το ξαναλέω. – 8,01% ΣΤΙΣ ΒΟΛΕΣ!
Σουτάρουμε 76% στις άλλες 3 περιόδους και στην τελευταία 68%, επιχειρώντας μάλιστα και περίπου 2 βολές περισσότερες από όσες σουτάρουμε στις άλλες περιόδους!
Παράλληλα οι αντίπαλοι μας είναι κατά 1,2% πιο εύστοχοι(46,2%) στα σουτ και σουτάρουν με το ίδιο ποσοστό τις βολές τους(67,7%).
Άρα κι εμείς πέφτουμε κι αυτοί καλυτερεύουν.
Ξέρω πως χωρίς τα στατιστικά,για κάθε ομάδα στην 4η περίοδο, δεν μπορούμε να βγάλουμε συμπεράσματα 100%, αλλά σίγουρα,τα νούμερα μας,δίνουν μια εικόνα του Άρη και γιατί χάνει τόσα παιχνίδια στον πόντο.
Πολύ καλή δουλειά. Και εννοείται ότι δεν τίθεται θέρμα απειρίας. Ή για να ακριβολογώ δεν τίθεται θέμα μόνο απειρίας. Στυο μυαλό μου η φημολογούμενη έλλειψη εμπειρίας μεταφράζεται ως μερική έλλειψη ικανότητας.
Ναι, η απειρία φτάνει μέχρι ένα σημείο…δεν μπορείς να την έχεις σαν δικαιολογία συνέχεια…
Η απειρία θα μπορούσε να είναι πανάκεια μόνο σε συγκεκριμένες περιπτώσεις (όπως το παιχνίδι εντός με Ολυμπιακό) στις οποίες το ματς πήγε πολύ καλύτερα απ’ ό,τι το υπολογίζαμε ή πολύ χειρότερα. Όταν συμβαίνει κατά κόρον, καταλαβαίνουμε ότι άλλη είναι η αιτία. Ελπίζω να μου επιτρέπεται να προσάψω στο προπονητικό τιμ τον πολύ κακό συγχρονισμό κλήσης τάιμ-άουτ (αν και δεν γίνεται να στοιχειοθετήσω αντίλογο για την αποτελεσματικότητά μας σε περίπτωση που αυτό βελτιωνόταν, μιας είναι υποθετικό μόνο). Καλές οι φωνές και τα μπινελίκια, αλλά άμα δεν ζωγραφίζεις κάτι καινούργιο στο χαρτί, Τίγρη μου, και δεν βγάζεις ποτέ ελεύθερο σουτ από άουτ ή καλοπαιγμένο pick’n’roll, τότε λογικό μου φαίνεται (και εξωφρενικό ταυτόχρονα) το -8% στις βολές στα κρίσιμα σημεία.
Υ.Γ. Συγγνώμη για το μεγάλο post (punk?) 😀
Και αν, κε Διευθύνοντα Σύμβουλε, οι παίκτες και οι προπονητές δε βλέπουν να είσαι κύριος στις υποχρεώσεις σου, να θυμάσαι πως δεν φταίει ούτε ο Κειρούς (με το Δενδροποταμο-καγκούρικο μαλλί), ούτε και ο αρχηγός σου που παίζει άμυνα Ποσειδωνίου….
Όντως, όταν ο άλλος δεν πληρώνεται και δεν ξέρει πότε και αν θα πληρωθεί δεν μπορείς να έχεις απαιτήσεις. Πρώτα να είσαι εντάξει και μετά κάνε κριτική σε όποιον δεν αποδίδει. Ο άλλος με τι ψυχολογία και συγκέντρωση να παίξει όταν δεν ξέρει που θα είναι αύριο και αν θα υπάρχει ομάδα.