“Είμαστε τελείως διαφορετικοί χαρακτήρες. Ο Νίκος είχε ένα εκπληκτικό ταλέντο. Ήταν χαρισματικός σκόρερ. Μπορούμε να βάλει την μπάλα στο καλάθι με όποιον τρόπο ήθελε, αλλά παράλληλα να είναι ελκυστικός και για τον κόσμο, για την τηλεόραση, ακόμα και για εμάς. Ήταν showman.

Εμένα με ενδιέφερε η ουσία. Πολλές φορές, δεν σου κρύβω, πως στεναχωριόμουν που δεν ήταν το ίδιο ομαδικός. Πάντα πίστευα πως δεν είχε κανένα λόγο να μην συμπαραστέκεται. Είχε την ικανότητα, άλλωστε, να σκοράρει με υψηλά ποσοστά. Απλά ίσως του έβγαινε ενδόμυχα απ’ τον τρόπο που έμαθε το μπάσκετ στην Αμερική.

Από εκεί και πέρα, μπορεί κάποιες φορές, επειδή δεν είχαμε τον ίδιο χαρακτήρα, να αισθανόμασταν άβολα μεταξύ μας. Ωστόσο, μέσα στο γήπεδο υπήρχε αλληλοσεβασμός και γι’ αυτό το λόγο βγήκαν μεγάλα αποτελέσματα και τρομερές επιτυχίες.

Η αλήθεια είναι πως δεν έχουμε βρεθεί πολλές φορές γιατί ο Νίκος δεν έχει μεγάλη επικοινωνία με τους υπόλοιπους, αλλά υπάρχει ένας αλληλοσεβασμός, καθώς μας ενώνουν υπέροχες στιγμές”,

Πηγή: Γιαννάκης: ‘Στεναχωριόμουν που ο Γκάλης δεν ήταν το ίδιο ομαδικός’ | SPORT 24

19 Comments
Oldest
Newest Most Voted
Inline Feedbacks
View all comments
Bilias6

Καντε επιτελους μια σοβαρη προταση σ’αυτον τον ανθρωπο να αναλαβει την προεδρια της ΚΑΕ. Ολοκληρης της εταιρειας ομως και οχι να ειναι η γλαστρα καποιου γουλιελμου η αρβανιτη.
Φτανει πια με τους αιωνιους παραγοντες και τους αυλικους τους. Μπουχτισαμε.

ChrisSiak

Γιατί ρε συ Μπίλια; Για να τον απομυθοποιήσουν και αυτον όπως τον Χάρη; Ο Παπαγεωργιου την πάτησε επειδή ήταν ρομαντικός. Τον Νικ τον έσωσε ότι είναι κυνικός και πραγματιστής. Εγώ λέω μακριά ο Νικ από αυτον τον Άρη γιατί θέλω να τον έχω ψηλά.

Όταν και αν βρεθεί ποτε στον Άρη σε διοικητική θέση θα σημαίνει ότι τα λεφτά δεν είναι δικα του και το περιβάλλον είναι υγιέστατο για να αφοσιωθεί σε αθλητικά καθήκοντα. Κοινώς, ποτε.

experience

Ο Γκάλης ήταν και πιθανώς είναι δύσκολος χαρακτήρας. Αυτό φαίνεται και από τον τρόπο που έχει ξεκόψει με όλους. Είχε όμως τρομερό ταλέντο, όρεξη για σκληρή δουλειά και επαγγελματισμό που τον έκαναν έναν από τους καλύτερους Ευρωπαίους όλων των εποχών. Το μόνο μου “παράπονο” είναι ότι δεν καταφέραμε να πάρουμε ένα πρωταθλητριών τότε. Νομίζω χρειαζόμασταν έναν σκόρερ ακόμα, φταίει ότι το συμβόλαιο του Γκάλη δεν το επέτρεπε οικονομικά, ο ηλίθιος κανόνας για έναν ξένο που είχαμε μόνο εμείς και άλλαξε λίγο μετά, το ότι ο Γκάλης δεν θα έπαιζε καλά και με έναν αστέρα ακόμα. Δεν ξέρω. Νομίζω ότι κάτι έλειπε πάντως από κείνη την ομάδα για να κάνει το κάτι παραπάνω που ήταν το πρωταθλητριών γιατί στην Ελλάδα δεν υπήρχε ανταγωνισμός, δεν ήταν απλώς ατυχία

vaggelaris

Νομιζω οτι απο εκεινη την ομαδα ελειπε ενας καλος ψηλος. Αλλα δυστυχως οταν το μεγαλυτερο μπατζετ παει σε 2 παικτες(Γκαλη. Γιαννακη) ειναι δυσκολο να βρεις κατι καλο. Ειναι κ θεμα τυχης κ συγκυριων πολλες φορες. Εδω πηρε η λιμοζ κ η μπανταλονα πρωταθλητριων. Φαντασου…

Ο Βράνκοβιτς δεν έπαιζε Ευρώπη;Θύμισε μου,ήμουν μικρός τότε..😁

Τη χρονιά του Βράνκοβιτς ο Στόγιαν έπαιζε και Ελλάδα και Ευρώπη. Στην Ευρώπη έπαιζε ο Μάικ Τζόουνς, ενώ στην Ελλάδα ο Σούμποτιτς.

MrT

Ο Τζόουνς ήτανε κατά την γνώμη μου απ’ τους καλύτερους ξένους που πέρασαν εκείνη την εποχή και σκόρερ και πολύ δυνατός ριμπάουντερ ,είχε κάνει φοβερό παιχνίδι με την Γιουγκοπλάστικα του Κούκοτς και Ράτζα στην έδρα τους , νομίζω ήμασταν η μόνη ομάδα που τους νικήσαμε εκείνη την χρόνια. Κρίμα γιατί εκείνη την χρόνια με Τζόουνς και Βράνκοβιτς ήμασταν για να σηκώναμε το Ευρωπαϊκό .

kaptsik

Ήταν εξαιρετικός! Ωστόσο επειδή έτρωγε τη θεση του Σούμποτιτς και γέμιζε τη ρακέτα δημιουργούταν το εξής πρόβλημα. Έκλειναν οι άμυνες μειώνοντας το χώρο δράσης του Γκάλη. Θυμίζω ότι ο Σούμποτιτς στηνόταν στη γωνία και σουτάρει με καλά ποσοστά.

Άρα για να μη λέμε συνέχεια το ίδιο πράγμα ,κάποια στιγμή να αλλάξουμε καραμέλα…:ΕΙΧΑΜΕ και ΠΟΛΥ καλούς ψηλούς ,τουλάχιστον για μια χρονιά της αυτοκρατορίας.

badgrandpa

Άποψη μου, αν είχαμε συν ΕΝΑΝ καλό Έλληνα θα περναμε ένα τουλάχιστον πρωταθλητριων! Θα έδινα ένα νεφρό για να έχουμε τον Φάνη… Αλλά επειδή δεν τον άφηναν να φυγει απο τον πανιωνιο δευτερη επιλογή Στεργακος…

kaptsik

Δε θα ξεχάσω τον αείμνηστο Συρίγο μετά από μια “πάρε βάλε” πάσα του Γκάλη σε συμπαίκτη του που πήγε χαμένη… “λέμε ότι δεν πασάρει ο Γκάλης στους συμπαίκτες του, αλλά ορίστε … τωρα που την έδωσε πήγε χαμένη”.
Βασικά νομίζω πως αν δεν ήταν παίκτης ουσίας ο Γκάλης, θα έδινε περισσότερες πάσες στον Μισούνοφ, το Λυπιριδη, το Ρωμανίδη κα.
Αντίθετα έκανε το πιο απλό, καθώς ήταν παίκτης που μπορούσε να δημιουργήσει και να ολοκληρώσει μια φάση μόνος του, κοιτούσε την ουσία.
Επιπλέον θυμόμαστε ότι όταν κατάφερνε να ζεσταθεί τότε δεν έχανε τίποτα. Για να ζεσταθεί όμως ήθελε προσπάθειες. Οπότε λογικό ότι “δεν ήταν ομαδικός”.
Ωστόσο καμία φορά τα πράγματα φαίνονται ανάλογα με το που θα σταθείς για να τα κοιτάξεις. Πχ μια σκάλα από κάτω φαίνεται ανηφορική ενώ από πάνω το αντίθετο. Και ρωτάω εγώ… Το ότι φόρτωνε τους αντιπάλους με φάουλ είναι ομαδικότητα η δεν είναι; Το ότι πήγαινε στις βολές ένας παίκτης του 85% κι όχι ένας άλλος είναι ομαδικότητα η όχι; Το ότι καθάριζε τις δύσκολες επιθέσεις αφήνοντας στους συμπαίκτες του την έγνοια των αμυντικών τους υποχρεώσεων είναι η όχι ομαδικότητα; Και μιλάμε για ένα μπάσκετ της εποχής εκείνης κι όχι σημερινό όπου για παράδειγμα δε νοείται να μην αμύνονται όλοι.
Τελικά όταν ο στόχος της ομάδας είναι οι νίκες, τι εξυπηρετεί την ομαδικότητα; Η αποτελεσματικότητα απαντώ. Τώρα αν μιλάμε για μπασκετ τύπου Χάρλεμ, θα συμφωνήσω ότι δεν θεωρείται ομαδικός ο Γκάλης. Ο Άρης έκανε πρωταθλητισμό όμως εκείνη την εποχή.
Πιο ομαδικά ήταν τα αψυχολογητα τρίποντα του Γιαννάκη; Κακώς λοιπόν το έβλεπε έτσι και στενοχωριόταν.
Δεν παραγνωρίζω βέβαια ότι το ταλέντο του Γκάλη δε θα ξεδιπλωνοταν σε τέτοιο βαθμό αν αντί του Γιαννάκη είχε δίπλα του έναν Ιωάννου η έναν Σταυρόπουλο. Ήταν πολύ τυχερός που είχε το Γιαννάκη δίπλα του και που ο Γιαννάκης έβαζε τον εγωισμό του σε δεύτερη μοίρα. Ωστόσο αυτό με την ομαδικοτητα δεν το καταλαβαίνω. Όπως επίσης κι αυτό με την ουσία.

Την ασίστ που πήρε από τον Γκάλη το ’91,δεν τη θυμάται ο Γιαννακης;

🙂 Κάνεις πλάκα τώρα εσύ ότι ε; Ότι όλη κι όλη πήρε μια ασίστ απ΄ τοω Γκάλη το 91; Ή μήπως κάτι άλλο που δεν πιάνω;

Καθόλου πλακα.Τότε,εκείνη την ασίστ στο “ΤΕΛΕΥΤΑΊΟ ΔΕΥΤΕΡΌΛΕΠΤΟ ,ΑΔΕΡΦΧΙΑ!” του ματς πριν το άλλο ,εκείνο με το “Φασούλα, Φασούλα,δώσε μια πασουλα”.Ακόμα;😁

ΑΑΑΑΑΑ! ΝΑΙΙΙΙΙΙΙΙ! Τι εμπειρία!

gallistis237

Ο Μαγουλάς είχε γράψει κάποτε ένα αρθρο για το Γκάλη όπου έλεγε ότι οι υπόλοιποι συμπαίχτες του απέκτησαν υπεραξία επειδή ακριβώς ο γκαλης δε τους έδινε τη μπάλα

kaptsik

Πλάκα πλάκα έτσι είναι.

gallistis237

Τελικά o Γιαννάκης πρέπει να έχει πάθει μεγαλύτερο κόμπλεξ λόγω Γκάλη ακόμα κι από τους Παοκτζηδες. Όταν τραβουσε τα χειρόφρενα στον αιφνιδιαμό ο Γιαννάκης ήταν ομαδικός ; Σε προηγούμενη συνέντευξη ελεγε ότι ο Γκάλης δεν έπαιζε άμυνα. Αυτά θυμούνται από τον Νικ ; Σαν το Φιλίππου που ελεγε ότι δε του εδωσε μια πασα σε αιφνιδιασμό. Λες κι ο Γκαλης δεν ενδιαφερόταν να κερδίσει ή λες και ό,τι κερδίσαμε δεν το κερδίσαμε χάρη κυρίως στο ταλέντο του Γκάλη . Επίσης το άλλο το παραμύθι που εχει κυριαρχήσει. Ότι ο Γιαννάκης έπαιζε για το συναίσθημα κι ο Γκαλης για τα φράγκα. Μιλάμε για αστείο από τα λίγα.Το πρόβλημα είναι ότι ο Γκαλης μιλάει λίγο και λέει αυτά που ήθελε κι όχι αυτά που θα θέλαμε να ακούσουμε. Εγω πάντως θα θυμάμαι το Γκάλη τη τελευταία χρονιά στο πρωταθλητριών, να εχει φυγει ο γιαννάκης κ ο μπέρυ, να του χρωστάνε ενα φορτηγό λεφτά, να εχει συμπαίχτες το μπουσβαρο, το μπαλτατζή , τον δαλιαρη και τον βουρτζούμη κ ξένο το πετσάρσκι κ να τραβάει μόνος του το καρο στις λάσπες. Και ξαναλέω το σύνηθες : άσχημο πράγμα τα γεράματα.