Το «τέλος» του Γκάλη και ο τελικός των προβλημάτων
«Ο Αρης δεν πέθανε! Η χρονιά που πέρασε ήταν άδικη και ο πόλεμος εναντίον μας ήταν μεγάλος. Ολα τα παιδιά έπαιξαν σαν ήρωες, αφού πέρασαν τα πάνδεινα όλο αυτό τον καιρό. Αφιερώνω το τρόπαιο στον κόσμο και τον μέχρι πρότινος προπονητή μας, τον Λάζαρο Λέσιτς. Ήταν μαζί μας σ’ όλες τις δύσκολες στιγμές και του αξίζει. Πρέπει να ενισχυθούμε, το μέλλον ανήκει σ’ αυτή την ομάδα. Με τους κατάλληλους παίκτες μπορούμε να φτάσουμε ψηλά» ήταν τα λόγια του «Νικ» μετά το τέλος. Που να ‘ξερε όμως ότι ύστερα από δύο μήνες θα κρατούσε τη πράσινη φανέλα με το τριφύλλι…
Που να ξέραμε κι εμείς…
Τι μας θυμισες τωρα… Ανατρίχιασα… Πολύ πίκρα… Το χειρότερο τέλος… Η χειρότερη διαχείριση
Μητρούδης στο μπάσκετ και Γράντας στο ποδόσφαιρο.
Η όνειδος των αρειανών