Από το τέλος του παιχνιδιού με τον Ολυμπιακό και μετά υπάρχει μια συζήτηση για το αν η χρονιά ήταν επιτυχημένη ή όχι.

Κατά τη γνώμη μου , αυτό δεν μπορεί να απαντηθεί με ένα ναι ή με ένα όχι , γιατί η χρονιά είχε τα καλά και τα κακά της και πραγματικά , μόνο η ιστορία θα δείξει αν αυτή η χρονιά ήταν η αρχή κάτι καλού ή ένα ακόμα βήμα προς τον γκρεμό.

Όταν εγώ βάζω τα θετικά και τα αρνητικά , η ζυγαριά γέρνει λίγο προς τα θετικά . Αλλά πραγματικά νομίζω πως το θέμα είναι στο πως βλέπει κάποιος τα πράγματα , αν πιστεύει δηλαδή πως το ποτήρι είναι μισογεμάτο ή μισοάδειο.

Ας κάνω όμως μια αναλυτική παρουσίαση στο τι ήταν θετικό και τι αρνητικό για εμένα στη χρονιά που πέρασε:

ΘΕΤΙΚΑ

Η εισαγωγή στο Άρθρο 99

Ένα από τα μεγαλύτερα βήματα που έχουν γίνει προς την οικονομική εξυγίανση και αγωνιστική ανάταση του συλλόγου. Η διοίκηση κινήθηκε μεθοδικά και με πλάνο , καταφέρνοντας να κάνει κάτι , που αρκετοί το είχαν απίθανο. Με την εισαγωγή στο άρθρο 99 , τα χρέη μας κουρεύτηκαν και τακτοποιήθηκαν , έχοντας πλέον συγκεκριμένες ημερομηνίες εξόφλησης και ακριβή ποσά. Αυτό ανοίγει και την πόρτα για την ανεύρεση ενός επενδυτή ή διαφόρων μικρότερων χρηματοδοτών , ώστε να μπορούν – αν θελήσουν να ενδιαφερθούν – να ξέρουν τι πρέπει να πληρώσουν , χωρίς άλλα παρατράγουδα.

Η ενεργή συμμετοχή νεαρών στην ομάδα

Παρόλο που δε βγήκαμε η μικρότερη ομάδα στο πρωτάθλημα ( είμαστε 4οι πίσω από τους Πανιώνιο , ΚΑΟΔ και Τρίκαλα ) , η συμμετοχή των Βεζένκοφ ( 19 ) , Μποχωρίδη ( 20 ) , Γκίκα ( 23 ) και Μούρτου ( 23 ) και από πίσω των Σαρικόπουλου ( 23 ) , Λαρεντζάκη ( 21 ) , ήταν ένα θετικό κομμάτι της χρονιάς και ένας από τους βασικούς στόχους της ομάδας. Ακόμα κι αν πουληθούν κάποιοι από αυτούς , όσο παίζουν , τόσο ανεβάζουν την αξία τους και τόσο κερδίζει διπλά και ο σύλλογος κι από την προσφορά τους στους αγώνες , αλλά και από την – όποια – προσφορά τους στα ταμεία  της ομάδας. Επίσης κάποιος πρέπει να σκεφτεί πως αυτοί οι παίκτες έχουν και μικρότερα συμβόλαια , από κάποιους ” φτασμένους ” παίκτες , άρα όσο περισσότερο προσφέρουν , τόσο περισσότερο είναι value for money.,

Η συμμετοχή στον τελικό του κυπέλλου

Το γεγονός πως παίξαμε στον τελικό , 9 χρόνια μετά την τελευταία μας παρουσία , από μόνο του αποτελεί επιτυχία. Ειδικά αν σκεφτεί κανείς πως νικήσαμε τον ΠΑΟΚ και τον Πανιώνιο στο δρόμο για τον τελικό.

ΑΡΝΗΤΙΚΑ

Έλλειψη οικονομικών πόρων

Μπήκαμε στο Άρθρο 99 , αλλά κι αυτό θα είναι μια τρύπα στον νερό , αν δε βρεθούν κάποιοι να βάζουν λεφτά στην ομάδα. Μπορεί φέτος να τα καταφέρουμε με τις πωλήσεις παικτών , αλλά αυτό δεν μπορεί να είναι κάτι στο οποίο θα βασιστείς . Σήμερα βγάζει Βεζένκοφ – Μποχωρίδη , αύριο Ορφανό – Ματαλόν . Αν δεν αλλάξουν χέρια οι μετοχές , να έρθουν κάποιο άνθρωποι που μπορούν , που ενδιαφέρονται και που αντέχουν να σηκώσουν το βάρος του Άρη , κάθε χρόνο θα συζητάμε για τα ίδια πράγματα.

Η παρουσία στον τελικό του κυπέλλου

Όσο θετικό ήταν η συμμετοχή στον τελικό , τόσο αρνητική ήταν η παρουσία μας εκεί. Τη μάχη τη χάσαμε από την αρχή , όταν ανακοινώθηκε πως ο τελικός θα γίνει ” μόνο με προσκλήσεις ” , για να καταλήξουμε στο να υπάρχουν 150 φίλαθλοι του Άρη και 2000 του Παναθηναϊκού. Φυσικά δεν υπάρχει και κάποιος ιδιαίτερος λόγος να γκρινιάζουμε για αυτό , μιας και αγωνιστικά φροντίσαμε να κάνουμε τη χειρότερη μας εμφάνιση σε τελικό και μια από τις χειρότερες της ιστορίας μας , χάνοντας σε ένα ημίχρονο με 37 πόντους!

Ντροπή.

Το επίπεδο της ομάδας

Δυστυχώς , τα δεδομένα αυτή τη στιγμή είναι ξεκάθαρα . Είμαστε μια ομάδα που θα αποτελέσει σκαλοπάτι για την καριέρα του κάθε αθλητή / προπονητή. Ήρθε ο Αγγέλου με όραμα τριετίας , στους 3 μήνες πήγε στην Εφές , ο Αθηναίου ήθελε να φύγει – πιθανότατα – από την στιγμή που ήρθε , ο Βεζένκοφ ξέρει πως εδώ έμεινε για να παίξει και να βελτιωθεί/ αναδειχθεί ώστε να κάνει το επόμενο βήμα. Δυστυχώς αυτοί είμαστε , ότι κι αν πιστεύουμε εμείς για την ομάδα μας , ότι κι αν λέμε είμαστε ένα σκαλοπάτι για κάτι καλύτερο . No money , no honey…

Η ομάδα , κατά τη γνώμη μου , δεν μπορεί να πάει καλύτερα χωρίς Αμερικάνους. Θα είμαστε πάντα στην 6-7 θέση , εκεί είναι το ταβάνι μας. Συμφωνώ με τον Ασημακόπουλο πως η ομάδα έκανε το καλύτερο δυνατό φέτος αγωνιστικά. Ένα σουτ εύστοχο ή μια καλύτερη άμυνα και θα πηγαίναμε καλύτερα , αντίστοιχα όμως με ένα εύστοχο των αντιπάλων θα πηγαίναμε χειρότερα.

Το αγωνιστικό όμως , δεν ήταν το βασικό κριτήριο αυτής της χρονιάς .

Το οικονομικό είναι και αυτό θα μας κάνει να αλλάξουμε επίπεδο κι αυτό που πρέπει να κοιτάμε.

Με βάση αυτό πιστεύω πως η χρονιά φέτος ήταν θετική , ένα βήμα μπροστά.

Το καλοκαίρι θα φανεί αν θα συνεχίσουμε αυτή την πορεία ή όχι.