Θεωρώντας ότι ο μπασκετικός Άρης βγήκε από το κώμα την χρονιά 2002-03 και έχοντας στη διοίκηση σταθερά τον επιτυχημένο Γιάννη Δαμιανίδη παρατηρώ ότι μας κυνηγάει μια ευχή και μια κατάρα κάθε χρόνο σχεδόν. Δεν είναι άλλη από την ικανότητα να βρίσκουμε φτηνούς ,που στη συνέχεια αποδεικνύονται και καλοί, Αμερικάνους.Ποιά είναι η κατάρα;
Ότι τους ανεβάζουμε τόσο το κασέ τους, τόσο που τελικά κι εμείς οι ίδιοι δεν μπορούμε να καλύψουμε. Τα παραδείγματα δεν τα αναφέρω καν γιατί θα μελαγχολήσω αν σκεφτώ τι έχει περάσει από τον Άρη μας. Αν σκεφτώ και τα ευρωπαϊκά διαβατήρια που τους βγάζαμε τότε είμαστε ο επίγειος παράδεισος για τον παραμελημένο Αμερικάνο που θέλει μια ευκαιρία να φτιάξει όνομα. Και τώρα με τους 3 Αμερικάνους + 3 κοινοτικούς (δηλαδή πάλι Αμερικάνους για μας…) νομίζω μπορούν να μπαίνουν σε ένα καράβι και να αποβιβάζονται κατευθείαν στη Θεσ/νίκη.Δεν πειράζει η ζωή συνεχίζεται. Μπορούμε να συνεχίσουμε να τροφοδοτούμε όλη την Ευρώπη με παίκτες που έπαιξαν σ’ εμάς για ένα κομμάτι ψωμί. Μόνο ο τρελο-Μάσεϊ έπαιξε 2 χρονιές ενώ μπορούσε να φύγει από την πρώτη. Έτσι θα συνεχίσουν να έρχονται τα καλοκαίρια κι εμείς να περιμένουμε το παλικάρι από το USA που θα μας βγάλει και φέτος 3ους, αλλά φεύγοντας του χρόνου στην καλύτερη περίπτωση θα μας φέρει μερικά χιλιάρικα.
Ουσιαστικά θεωρώ ότι το 3+3 στο μόνο που πρέπει να μας επηρεάσει είναι στο να χαρούμε γιατί αντί του Γκαβέλ (νο. 2) έχουμε την δυνατότητα να φέρουμε ένα παίκτη λίγο καλύτερο και όχι να αλλάξουμε όλο το σχεδιασμό. Στα χαρακτηριστικά των παικτών δεν θέλω να μπω αν και συμφωνώ γενικά με την προσέγγιση του Night Audit αλλά προς θεού τα 2-3 παιδιά που έχουμε πρέπει να παίξουν αν θέλουμε η ομάδα να έχει μια αγωνιστική συνέχεια στα επόμενα χρόνια.
Υ.Γ Έβλεπα την U-19 και σκεφτόμουν ότι αν ο Κασελάκης δεν βρίσκει χρόνο στον Ηλυσιακό της Α2 τότε σε τι να ελπίζουν οι υπόλοιποι; Είναι δεδομένο ότι με τα οικονομικά δεδομένα που επικρατούν το 3+3 είναι μάννα εξ’ ουρανού για τις ΚΑΕ γιατί καλό Αμερικάνο βρίσκεις με ψίχουλα αλλά ας σκεφτούν ότι τα κέρδη τους θα είναι τόσο παροδικά σε σχέση με την πώληση ενός δικού τους ταλέντου, το οποίο θα έχει προλάβει να παίξει και 2-3 χρόνια. Μια καλή ατάκα που άκουσα είναι “Θέλω να δω με τι μούτρα θα υποδεχτούν τους παίκτες της U-19 αυτοί που ψήφισαν το 3+3”.
