Δεν υπάρχουν πολλά σχόλια γι’αυτό το παιχνίδι αφού το σκορ μιλάει από μόνο του. Ένα κακό παιχνίδι για μας, με την ομάδα να πέφτει στην παγίδα της ζώνης του Κολοσσού, και αναλώθηκε σε ένα άτυπο διαγωνισμό τρίποντων -όχι όμως με επιτυχία (6-27). Επίσης όταν η αντίπαλη ομάδα κάνει 21 λάθη και κερδίζεις με την ψυχή στο στόμα μάλλον κάτι φταίει και δεν είναι μόνο οι απουσίες.
Ερωτηματικό η συμπεριφορά του Ντίξον που στο πρώτο ημίχρονο δεν πήρε ούτε μια προσπάθεια και ήταν φανερά αδιάφορος. Πάντως το πως έπαιξε ο Κλαρκ όταν δεν έπαιζε ο Ντίξον αποδεικνύει – τουλάχιστον σε μένα -ότι αυτοί οι δύο δεν μπορούν να συνυπάρξουν στην ίδια ομάδα.
Τέλος σήμερα πιστεύω πως κακός ήταν και ο Κατσικάρης με αποκορύφωμα τα τρία τελευταία λεπτά όπου η ομάδα ήταν πάνω με 5 πόντους και βρέθηκε 40 δευτερόλεπτα πριν το τέλος να είναι ένα πόντο πάνω και να παίζει άμυνα χωρίς αυτός να έχει πάρει ούτε ένα τάϊμ άουτ, ενώ ήμασταν φανερά αποδιοργανωμένοι.
Θα ακολουθήσει στατιστική ανάλυση αργότερα.
