Πίσω είναι καλός αλλά μπροστά δεν βάζει… γκολ και αυτό μετράει
Η χρονιά τώρα ξεκίνησε για τον Άρη, η αρχή δεν ήταν η καλύτερη αλλά έχει περιθώρια βελτίωσης. Άλλωστε ο αγωνιστικός στόχος είναι συγκεκριμένος. Να μην έχει τα περσινά προβλήματα και να μην φτάσει στο σημείο να παίζει ντέρμπι… παραμονής.
Ο αληθινός στόχος του Άρη είναι έξω από το παρκέ. Πάνω στα γραφεία της ΚΑΕ και στα νούμερα του χρέους που πρέπει να μειωθεί. Στους διακανονισμούς και στις πληρωμές. Στα έσοδα και τα έξοδα. Εκεί είναι η μεγάλη «μάχη» την οποία πρέπει να κερδίσει ο Άρης.
Και για να την κερδίσει πρέπει να έχει δίπλα του τον κόσμο του που πέρυσι είχε μέσο όρο 3.074 εισιτήρια σε μία χρονιά που χαρακτηρίστηκε ως η χειρότερη της τελευταίας 15ετίας λόγω των προβλημάτων σε όλα τα επίπεδα. Και χθες η προσέλευση δεν ήταν η αναμενόμενη.
Υ.Γ.: Καλή αρχή να έχουμε στο SDNA, στο κορυφαίο αθλητικό σάιτ στην Ελλάδα, όπου θα έχουμε τον χώρο μας να μιλάμε για μπασκετικό Άρη ο οποίος βιώνει άλλη μία δύσκολη περίοδο στην ιστορία του. Να ευχαριστήσω τους επικεφαλείς του SDNA και όλα τα παιδιά φυσικά στο γραφείο της Θεσσαλονίκης για το ζεστό καλωσόρισμα και την βοήθεια στην περίοδο προσαρμογής.
Τουλάχιστον πλέον στο SDNA θα γράφει ένας Αρειανός για τον Άρη κι όχι ο Ηρακλάκιας Κούσης (aka Κουτσομπολάκιας )
Στο άβαταρ δεν είναι σαν κλώνος του Τότσικα;Και σαν μικρότερος αδερφός του Συρίδη;?
” Ο Σταμάτης Μουρελής δεν είναι κλώνος κανενός ” ( με φωνή Σταμάτη Μουρελή )
Όλο το καλοκαίρι έλεγα και συνεχίζω να το πιστεύω ότι οι σημαντικότεροι παίκτες σε μια ομάδα, και αυτοί από τους οποίους ξεκινάς το “χτίσιμο” είναι ο “άσσος” και το “πέντε”. Μετά, προσθέτεις όπου και όσο σε παίρνει…
Με δεδομένη τη στενότητά μας (την οικονομική), εντελώς ρεαλιστικά, έως κυνικά, φρονώ ότι η θέση που θα έπρεπε να “μπαλώσουμε” και όχι να ξεκινήσουμε από αυτή, είναι το “τρία”.
Δεν το κάναμε, και απ` ότι φαίνεται, θα συνεχίσουμε να πληρώνουμε την έλλειψη ενός “καθαρού” άσσου – στο “πέντε”, φαίνεται ότι κάτι κάναμε, μολονότι τα “πεντάρια” μας αδικούνται από τον αλλοπρόσαλλο τρόπο παιγνιδιού μας και από το γεγονός ότι η μπάλα καθόλου δεν παίζει πάνω από τη στεφάνη, που θα τους προσέδιδε, με βάση τα χαρακτηριστικά των παικτών, υπεροχή.
Οψόμεθα, με υπομονή και στήριξη στην ομάδα.