Δεδομένου ότι βρισκόμαστε σε μεταγραφική στασιμότητα και περιμένουμε την απάντηση του Μακνίλ σκέφτηκα να κάνω μια αναδρομή στους ξένους που έμειναν πάνω από μία σεζόν στον Άρη.Δεν συμπεριλαμβάνω ελληνοποιημένους όπως ο Σούμποτιτς,ο Μισούνοφ,ο Πετσάρσκι,ο Ραϊσεβιτς,ο Νάκιτς και ο Μωραϊτης.
Greg Wiltjer
Ο Καναδός σέντερ ήταν ο πρώτος ξένος που έμεινε για πάνω από μια σεζόν στην ομάδα.Ήρθε το καλοκαίρι του 1987 και έμεινε τις δύο επόμενες χρονιές κατακτώντας αντίστοιχα δυο πρωταθλήματα και κύπελλα,ενώ ήταν παρών και στα 2 πρώτα Final 4 της ομάδας στην Γάνδη και το Μόναχο.
Jose Ortiz
Αναμφισβήτητα ένας από τους καλύτερους ψηλούς που έχουν περάσει από την ομάδα,νούμερο 15 στο draft του 1987 με σπουδαία καριέρα στην Ισπανία κατα κύριο λόγο, ήρθε το καλοκαίρι του 1996 στον Άρη και την πρώτη σεζόν κατέκτησε το Korac στον αξέχαστο τελικό της Προύσας.Ξεκίνησε στην ομάδα και την επόμενη σεζόν,αλλά έφυγε στα μέσα λόγω των γνωστών οικονομικών προβλημάτων της εποχής.
Mario Boni
Ο Ιταλός είναι από τους αγαπημένους παίχτες που ήρθαν στον Άρη λόγω του φοβερού πάθους που έδειχνε στα παιχνίδια της ομάδας.Μέλος και αυτός της ομάδας που κατέκτησε το Korac,παρέμεινε και την σεζόν 1997-98 όπου όντας έτοιμος να φύγει όπως οι Sokk και Ortiz,μεταπείστηκε τελευταία στιγμή,έπαιξε στο final 4 του κυπέλλου στο Αλεξάνδρειο και συνέβαλε στην κατάκτηση του 7ου τροπαίου,πριν αποχωρήσει.
Mike Nahar
Ο Ολλανδομαροκινός έπαιξε όπως και οι 2 προηγούμενοι τις σεζόν 1996-97 και 1997-98 και μάλιστα έμεινε μέχρι το τέλος,όταν η ομάδα έφτασε να παίζει με 8 παίχτες.
Fedor Likholitov
Ήρθε το καλοκαίρι του 2002 από την γαλλική Strasbourg,όταν άρχιζε η προσπάθεια αναδόμησης της ομάδας.Πολύ δυναμικός και εκρηκτικός,αγωνίστηκε για 2 σεζόν στον Άρη και κατέκτησε ισάριθμους τίτλους,το Champions Cup το 2003 και το κύπελλο Ελλάδος το 2004,ενώ είχε και έναν χαμένο τελικό κυπέλλου το 2003 στη Λάρισα.
Ryan Stack
Όπως και ο Ρώσος έτσι και ο Stack ήρθε στον Άρη το καλοκαίρι του 2002 και παρέμεινε για 4 σεζόν,όντας ο μακροβιότερος ξένος στην ιστορία της ομάδας(μαζί με τον Castle που έφυγε όμως στα μέσα της τέταρτης του σεζόν).Ένας εξαιρετικός παίχτης,ήταν η σημαία της ομάδας για μια 4ετία,κυρίως τις 2 τελευταίες χρονιές.Κατέκτησε ένα Champions Cup και ένα κύπελλο Ελλάδος,είχε 3 χαμένους τελικούς(2003,2005,2006)και με δικό του τρίποντο σφράγισε τη νίκη επί του Αμαρουσίου που σήμανε την επιστροφή του Άρη στην Ευρωλίγκα.
Terrel Castle
Ένας πολύ σπουδαίος play maker που έπαιξε στον Άρη από τη σεζόν 2004-05 ως τα μέσα περίπου της σεζόν 2007-08 όταν και αποχώρησε για την ισπανική Μάλαγα.Πολύ εγκεφαλικός παίχτης,ήταν το μυαλό της ομάδας και έχει μείνει ως ένας από τους καλύτερους παίχτες της προηγούμενης δεκαετίας.Είχε δύο χαμένους τελικούς με τον Άρη και έπαιξε στην κορυφαία Ευρωπαϊκή διοργάνωση τις σεζόν 2006-07 και 2007-08.
Νikolay Padius
Ο Ρώσος γκαρντ αγωνίστηκε με τα κιτρινόμαυρα από το 2004 ως το 2006,συμβάλλοντας στην επιστροφή του Άρη στην Ευρωλίγκα.Διακρίθηκε για την αλτικότητα του και το καλό του σουτ.Οι εμφανίσεις του με την ομάδα επιβραβεύτηκαν καθώς ήταν μέλος της εθνικής Ρωσίας που κατέκτησε το Ευρωμπάσκετ το 2007.
Mike Wilkinson
Παντελώς άγνωστος ήρθε με εισήγηση του Ηλία Ζούρου κατευθείαν από το κολλέγιο και εξελίχθηκε σε ένα από τα καλύτερα τεσσάρια που έχουν παίξει στην ομάδα.Παρών στον τελικό του Σαρλερουά,έμεινε και την επόμενη χρονιά, με την συμμετοχή της ομάδας στην Ευρωλίγκα.Ιδιαίτερα έξυπνος και οξυδερκής παίχτης.
Jeremy Massey
Αντικατέστησε τον Stack όταν αυτός έφυγε για τον Ολυμπιακό ερχόμενος από την Ολύμπια Λάρισας.Αγωνίστηκε με τα κιτρινόμαυρα τις σεζόν 2006-07 και 2007-08 και έγινε από τους αγαπημένους παίχτες που έχουν παίξει στον Άρη.Θα μας μείνουν αξέχαστα τα τρελά καρφώματα του και το πάθος του.Έφυγε για να συνεχίσει την καριέρα του στην Ρεάλ,αλλά κατά δήλωση του ίδιου η καρδιά του ανήκει στον Άρη,αν και έπαιξε σε πολλές ομάδες της Ευρώπης.
Simonas Serapinas
Ο μόνος από τη λιθουανική σχολή που έχει παίξει στην ομάδα μας.Σχετικά καλός σουτέρ χωρίς όμως να είναι κάτι ιδιαίτερο αγωνίστηκε όλη τη σεζόν 2006-07 και έφυγε στα μέσα της επόμενης για να τον αντικαταστήσει ο Vladimir Boisa.
Keydren Clark
O Kee-Kee,όπως ήταν γνωστός Clark,ήρθε από την ιταλική Scavolini,όντας πρώτος σκόρερ του ελληνικού πρωταθλήματος την σεζόν 2006-07 με την φανέλα του Αιγάλεω.Ιδιαίτερα βραχύσωμος(1.80)με φοβερές ικανότητες στο σκοράρισμα,έπαιξε στον Άρη από το 2008 ως το 2010 και ήταν πολύ καλός κυρίως την πρώτη χρονιά όταν και αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ του ελληνικού πρωταθλήματος για δεύτερη φορά
Andrew Betts
Ο πανύψηλος Άγγλος σέντερ ήρθε τον Ιανουάριο του 2009 για να αντικαταστήσει τον Blagota Sekulic που έφυγε για την Alba.Αγωνίστηκε στον Άρη και την επόμενη χρονιά.Αξιόλογος παίχτης και πολύ καλός χαρακτήρας βοήθησε αρκετά, αν και η ομάδα εκείνη τη διετία απέτυχε παταγωδώς.
Jeremy Hunt
Μια λύση ανάγκης δεδομένου ότι ο Άρης τον απέκτησε καθώς το ban της Fiba απαγόρευε τις μεταγραφές ξένων παιχτών που δεν αγωνιζόταν στον ελληνικό πρωτάθλημα.Έπαιξε δύο σεζόν (2012-2014)και είχε έναν χαμένο τελικό κυπέλλου.Τον ταλαιπώρησαν πολλοί και συχνοί τραυματισμοί και γενικά δεν άφησε ούτε μια αξιόλογη στιγμή να θυμόμαστε.
Πως θα ήταν η ομάδα αν του χρόνου είχαμε τον Κάστλ στον άσσο , τον Ιταλό δυάρι
τον Ουίλκινσον τεσσάρι και τον Στακ ή τον Μάσευ σέντερ;
Νομίζω πως θα ταιριάζανε πολύ καλά απλά θα έπρεπε να βρούμε έναν καλό κοινοτικό τριάρι.
Συγχαρητήρια για το άρθρο. Ο συνονόματος σου μπορεί να έγινε σημαία και αρχηγός, μας πούλησε όμως κι αυτός όταν έπεσε το 600αρι! Πέρα απ την πλάκα, καλά έκανε γιατί η τότε κίνηση Τζεβελέκη να προσπαθήσει να ματσάρει την πρόταση του οσφπ νομίζω καθαρά και μόνο κίνηση εντυπωσιασμού ήταν παρα ουσιαστική.
Ο Ryan είχε καταπληκτικό σουτάκι. Υπήρχαν φάσεις που πριν φύγει η μπαλα από τα χέρια του ήξερες οτι ήταν μέσα. Πολλά άλλα ωραία σαν παίκτης, μου έσπαγε όμως τα νεύρα το πόσο εύκολα κάποια 5αρια τον βάζανε μέσα στο καλάθι. Είμαι σίγουρος οτι ακόμα και ο συμπαίκτης του ο Γάης ο Σκορδίλης θα τον είχε στην προπόνηση στο 1vs1 με πλάτη! Στις βοήθειες βέβαια ήταν καλός (βλέπε ματς playoff 2-3 με οσφπ τα ταπίδια στον big sofo).
Θα ήθελα επίσης να σταθω στον Νικολαι Παντιους και στον Mike Wilkinson. Πλήρης γκαρντ ο πρώτος για τα τότε δεδομένα μας. Μου άρεσε και το δίδυμο με τον Μεσσεριάκου που έκανε μια χρονιά. Κρίμα που δεν συνέχισε κι άλλο αυτός ο παίκτης αλλά θυμάμαι είχε εκείνα τα οικογενειακά προβλήματα. Πάντως σε ένα από τα τελευταία του παιχνίδια βγήκε αλλαγή και ο κόσμος φώναζε το όνομα του. όπως συνέβη και όταν μας επισκέφθηκε σε έναν αγώνα. Δεν είναι και λίγο αυτό. Για τον Mike οτι και να πω είναι λίγο. Το μόνο που θα αναφέρω είναι το φανταστικό ματς με τον Πανιώνιο στο παλε για eurocup αν δεν κάνω λάθος, όπου ο Χατσον ο Περπερογλου και ο ειδικά ο Σάββας οτι βαρούσανε το βάζανε. Και θα έπαιρναν την πρόκριση οι νεοσμυρνιώτες, αν δεν έμπαινε μέσα ο Mike να αλλάξει το ρυθμό του αγώνα με το ουσιαστικό παιχνίδι του.
Ωραιες αναμνησεις απο μερικους πολυ σπουδαιους παικτες. Σιγουρα 5-6 απο αυτους θα μεινουν για πολυ καιρο στο μυαλο και την καρδια μας. Θα σταθω στον Ορτιθ που ηταν το πουλεν μου οταν ημουν μικρος και μολις ηρθε στον Αρη, ενθουσιαστηκα. Τεραστιος παικτης, που την χρονια με Σακλεφορντ εκαναν απιστευτο διδυμο στους ψηλους. Τελικα, οι καλοι ξενοι πρεπει να αποτελουν κομματι το κορμου μιας ομαδας για χρονια. Και μη ξεχναμε οτι αρκετες χρονιες διεκδικουσαμε και παιρναμε τιτλους με πολλους απο αυτους. Αρα η συνεισφορα τους ηταν ουσιαστικη.