“Εκεί, λοιπόν, που καθόμουν παρέα με τον συνεργάτη μου, τον Βαγγέλη Σπυρίδη και ήμουν στη φάση που εγώ ορίζω “ελεγχόμενα αγχωμένος”, αναρωτήθηκα τι θα μπορούσε να μου ανεβάσει τη διάθεση και το βρήκα αμέσως”.
“Γκούγκλαρα την ομιλία του Γκάλη στην τελετή ένταξης του στο Hall Of Fame και ένιωσα την ίδια ανατριχίλα, όπως και τότε που την άκουσα για πρώτη φορά”.
Εποχούμενος στη μηχανή του χρόνου, ο Καμπερίδης γύρισε στις 8 Σεπτεμβρίου του 2017, ταξίδεψε νοητά στο Σπρίνγκφιλντ της Μασαχουσέτης και όλα τα υπόλοιπα είναι ιστορία, ου μην και μυθολογία.
Εκείνη τη στιγμή μπήκε στο γραφείο των προπονητών ο δημοσιογράφος Γιάννης Δασκάλου, που μαζί με τον Δημήτρη Καρύδα υπήρξαν οι μόνοι Έλληνες δημοσιογράφοι, οι οποίοι κάλυψαν εκ του σύνεγγυς εκείνη τη συγκλονιστική εκδήλωση.
“Έλα μέσα να ξαναδούμε μαζί το βίντεο” προσκάλεσε ο Καμπερίδης τον Δασκάλου…
“Έχω κάτι καλύτερο” του αντιπρότεινε γελώντας ο Δασκάλου και προτού αποσώσει την κουβέντα του είχε ήδη σχηματίσει τον αριθμό του Γκάλη στο κινητό του…
6945… και τα λοιπά και τα λοιπά!
Πηγή: Νίκος Γκάλης, ο ευλογών… Θεός | SPORT 24
Διαβάζεις άρθρα του Σκουντή και νομίζεις πως διαβάζεις ακαδημαϊκό μπροστά σε αυτά που βλέπουν τα μάτια μας καθημερινά στα αθλητικά σάιτ…
Όντως,ομολογώ ότι δεν άντεχα Σκουντή ως σπικερ,αλλά στον γραπτό λόγο είναι μοναδικός για τον χώρο της αθλητικής δημοσιογραφίας κι όχι μόνο του μπάσκετ δηλαδή.
Διαβάστε το όλο το κείμενο.Αξιζει.
Οτι κ να λενε για σκουντη ειναι ιεροσυλια. Ειναι απο τους καλυτερους μπασκετικους δημοσιογραφους. Οι περισσοτεροι πλεον που γραφουν ειναι εμετικα οπαδικοι κ μαλιστα γεματο κωλοτουμπες απο ματς σε ματς. Για να μη πουμε για αυτους που μεταδιδουν στην ΕΡΤ που σου ρχεται να σπασεις την οθονη.
Πραγματικά είναι όαση.
“Κλείσε να σε πάρω εγώ, να μη χρεώνεσαι. Δεν σας περισσεύουν κιόλας τα λεφτά” του είπα τρολάροντας τον…
Συγνώμη εσενα αυτή η φράση σου άρεσε;
Ειπαμε καλος ο Σκουντης και εγω τον παω αλλα αυτη η φράση για μενα δειχνει ασέβεια.
Αν ήμουν φιλαθλος αλλης ομαδας ισως να γελαγα με τη κατάντια του Αρη και τα καλαμπούρια του Σκουντη. Τωρα που γελανε με εμας δεν μου αρέσει πειτε με περίεργο.
Στο προπονητη του Αρη μιλας σκουντη δειξε λιγο σεβασμό.
Εγώ σε λέω περίεργο πάντως, αφού μου το επιτρέπεις…
Οκ δεκτο.Καλυτερα περιεργος παρα να δέχομαι τους αλλους να γελανε με τα χαλια μου και να το χαιρομαι κιολας.
Μερικά θεματα δεν χωρανε πλάκα, η ομαδα ειναι ενα βημα πριν την διάλυση, υποφέρουμε τοσα χρονια δεν βλεπω τιποτα αστειο σε αυτό. Σαν να βλέπεις εναν αστεγο στο δρομο και να τον κοροιδευεις που δεν εχει λεφτά.
Το οαση δεν το εγραψα για τη συγκεκριμενη φραση.
Απλα την ποσταρα γιατι γελασα.
Νομιζω οτι καθε αλλο παρα ελλειψη σεβασμου δειχνει σε εμας σα δημοσιογραφος και σε ολες τις ελληνικες ομαδες γενικοτερα.
Τα χαλια που εχουμε ειναι αποτελεσματα αρειανων και “αρειανων” και το να κανει χιουμορ ο καθε Σκουντης ποσως με ενδιαφερει.
Το ρεζιλικι μας αναγραφεται στη λιστα της Φιμπα με τα 7 μπαν και τα αλλα 700 ατομα που χρωσταμε.
Ειλικρινα σε καθε χαμενο ματς η διαθεση μου χαλαει για περιπου 5 δευτερολεπτα. Μαλλον εσυ τα παιρνεις πολυ σοβαροτερα οποτε δε μιλαμε απτην ιδια βαση.
5 δευτερόλεπτα;οκ λογικο τοτε να σαρεσειτο “αστειο” του Σκουντη.Σωστος εισαι δεν μιλαμε απο την ιδια βαση!
Το άλλο είναι η επανεμφάνιση του ονόματος του Δασκάλου.Ειχα να ακούσω για αυτόν από τη συνέντευξη του Γουίλ προπερσι το καλοκαίρι (βγαίνει η εφημερίδα ακόμα;)
Όχι,ατυχώς.
Σχετικά με τον Σκουντή που τον συμπαθώ κι εκτιμώ πολύ. Στον παρακάτω σύνδεσμο περιγράφει ένα … λαθάκια που έκανε σε κάποια μετάδοσή του πριν πολλά χρόνια. Το θυμάμαι που είχε συμβεί και γελάω ακόμα.
https://www.sport24.gr/opinions/vasilis-skoyntis/o-pio-megalos-k-paidaras.9016999.html
Χαχαχαχα!Το διάβασα,να είσαι καλά που το έβαλες Καπτσικ!😹 Χιούμορ αγαπητέ και μάλιστα αυτοσαρκασμος!Απ’ τα καλύτερα της ζωής!
Ήμουν φοιτητής και είχα ανοικτή την τηλεόραση στο STAR. Δεν κοιτούσα. Άκουγα μόνο. Ακούω το “μεγάλος κ@@@ράς” και λέω “τι έπαθα; ακούω ό,τι νά΄ναι”. Μετά ακούω τα γλυκόλογα και για τον αδερφό του Μπενιώ και το πρώτο που σκέφτηκα ήταν “μήπως ξύπνησα από λήθαργο 10ετίας και τώρα οι δημοσιογράφοι μιλάνε έτσι;”.
Βλέπεις δεν ήταν μόνο τα λόγια. Ήταν και η άνεση που τα έλεγε 🙂
Χαχαχαχα! Είχε ήδη τη… ρετσινογαργαρα στη φωνή;Αυτό δεν το θυμάμαι!
Ήταν τέτοιο το σοκ που δε θυμάμαι. Πάντως για τον αυτοσαρκασμό και το χιούμορ έχεις δίκιο ήθελα να σου πω!