Ο «Γολγοθάς» για τον Άρη ξεκινάει από το Σάββατο 18 Οκτωβρίου, ημέρα που θα ταξιδέψουν για την Αθήνα όπου την Κυριακή αντιμετωπίζουν τον Πανιώνιο για την 3η αγωνιστική της Α1.
Θα παραμείνουν Κυριακή και Δευτέρα στην πρωτεύουσα και την Τρίτη θα αναχωρήσουν για το Ντνιπροπετρόφσκ της Ουκρανίας όπου θα αντιμετωπίσουν την Ντνίπρο στις 24 του μήνα για την 3η αγωνιστική του FIBA Europe Cup.
Από εκεί θα επιστρέψουν Θεσσαλονίκη καθώς την 4η αγωνιστική υποδέχονται τον Ολυμπιακό (ακόμα δεν έχει οριστεί η ακριβής ημερομηνία μιας και η Αστυνομία ζήτησε την μετάθεση του αγώνα, ο οποίος βάση του προγράμματος θα γίνει στις 28 Οκτωβρίου). Μετά ακολουθεί η Λουκόιλ Λέφσκι όπου οι «κίτρινοι» θα μεταβούν οδικώς στην Σόφια για την αναμέτρηση της 4ης αγωνιστικής του FEC.
Επιστρέφουν για λίγο στην Θεσσαλονίκη, εκμεταλλευόμενοι το κενό για το Κύπελλο Ελλάδος και ακολούθως πάνε στο μακρινό Τζοενσού της Φινλανδίας, έδρα της Κατάγια, την οποία αντιμετωπίζουν για την 5η αγωνιστική του FEC, στις 7 Νοεμβρίου.
Επόμενο στάση η Ρόδος όπου οι «κίτρινοι» θα παίξουν με τον Κολοσσό στις 10 Νοεμβρίου και κάπου εκεί τελειώνει αυτός ο δύσκολος μήνας των ταξιδιών, μιας και ακολουθεί η δύσκολη αναμέτρηση με το Περιστέρι στο Αλεξάνδρειο στις 17 Νοεμβρίου.
Πηγή: Με μία… βαλίτσα στο χέρι ο Άρης | SDNA
Εντάξει θα μπορούσε να είναι και χειρότερο… Εκείνο το ταξίδι από Φιλανδία – Ρόδο είναι που με ανησυχεί περισσότερο… Άλλωστε τα σημαντικότερα παιχνίδια είναι με Πανιώνιο , Ρόδο και Περιστέρι
Με αυτό το πρόγραμμα η προσωπική βελτίωση των αθλητών γίνεται περισσότερο δύσκολη σε σχέση με ένα πρόγραμμα απαλλαγμένο από ευρωπαϊκές υποχρεώσεις.
… πάνω από όλα η ευρωπαϊκή προβολή!!!
Ελπίζω να μην αποτελέσει δικαιολογία. Οι ξένοι μας ήθελαν κουπί (Ευρώπη), ας κωπηλατησουν τώρα.
Έτσι όπως έχει εμφανιστεί το Περιστέρι μέχρι τώρα δεν νομίζω ότι έχουμε ελπίδες. Όσο για τη Ρόδο δεν κερδίζαμε τις καλές χρονιές.
Ευχομαι να μην τελειωσουμε το δυσκολο προγραμμα ως περιοδεύων θιασος που απο οπου θα εχει περασει θα εχει αφησει χαμογελα
Δεν είναι και τόσο χάλια το πρόγραμμα αφού θα πάμε στη κοντινή Βουλγαρία και απ Φιλανδία μάλλον θα πάμε κατευθείαν Ρόδο που είναι ένα παιχνίδι που συνήθως δεν κερδίζουμε. Τα σημαντικά ματς είναι το πρώτο με Πανιώνιο και το τελευταίο με Περιστέρι οποτε μια χαρά μας κάθεται η περιήγηση στην Ευρώπη.
Φετος πρεπει εντος εδρας οσο μπορουμε να αποφυγουμε ηττες με ομαδες μικρομεσαιες. Που σημαινει οτι αντιστοιχες ηττες απο κυμη,κολοσσο η κοροιβο θα ειναι καταδικαστικες φετος. Σιγουρα το παλε δεν ειναι το απορθητο φρουριο που ηταν παλια κ εμφανισεις οπως με καταγια δε μας κανουν αισιοδοξους.Τα διπλα παιχνιδια θελουν ιδιαιτερη διαχειριση κ πρεπει δυστυχως να ειμαστε ετοιμοι για κακες ηττες. Εκει θα φανει ποσο δυνατη ειναι η ομαδα “εσωτερικα”.
Άμα κερδίσουμε στη Νέα Σμύρνη θα γίνουμε ομάδα με ειδικότητα στα εκτός έδρας ματς.Θα έχουμε 4 νίκες εκτός και μόνο μια νίκη εντός στα επίσημα ματς.
Δεν γίνεται να περνάει απο το γήπεδο μας το κάθε φινλανδικό χωριό. Θα χάσουμε το dna μας. Ακόμα και σε μαύρες χρονιές το εδικό βάρος του παλέ πάντα ήταν το σήμα κατατεθέν της ομάδας.
Μοιάζει να έχει αλλάξει πια αυτό τα τελευταία χρόνια,από Πρίφτη κ μετα.Ισως η νέα γενιά των παικτών δεν αντέχει την πίεση της έδρας…τους.
Ενημερωτικά , από το 96-97 και μετά ( 22 χρόνια δηλαδή ) 13 ομάδες έχουν παίξει πάνω από 100 παιχνίδια εντός έδρας στην Α1. Με βάση το ποσοστό νικών τους , έχουμε:
1.ΠΑΟ 95,4% (395 παιχνίδια)
2.Ολυμπιακός 90% (393 παιχνίδια)
3.ΑΕΚ 74,9% (299 παιχνίδια)
4.ΠΑΟΚ 74,6% (342 παιχνίδια)
5.Περιστέρι 71,3% (181 παιχνίδια)
6.Άρης 69,7% (347 παιχνίδια)
7.Μαρούσι 67,7% (223 παιχνίδια)
8.Πανιώνιος 67,6% (302 παιχνίδια)
9.Ηρακλής 66,7% (162 παιχνίδια)
10.Ρέθυμνο 64,9% (114 παιχνίδια)
11.Ηράκλειο 62,4% (101 παιχνίδια)
12.Κολοσσός 57,4% (169 παιχνίδια)
13.Απόλλων Π. 55,8% (165 παιχνίδια)
Αν ήταν να χαθεί το DNA , θα είχε χαθεί προ πολλού…
Μας εχουν περασει δηλαδη αεκ κ παοκ. Το περιστερι ας πουμε δε το βαζω μια κ εχει τα μισα παιχνιδια απο εμας. Παντως δε νομιζω οτι ειναι το dna. Απλα ειδικα τα τελευταια χρονια ζουμε περιεργες καταστασεις κ λογικο ειναι να την “πληρωνει” κ το παλε. Αληθεια εκτος απο τη χρονια του πριφτη με μακνιλ κ οκαρο θυμαται κανεις μια πραγματικα ωραια σεζον τα τελευταια χρονια?
Τι εννοείς;;;; Εκείνη τη χρονιά δεν είχαμε χάσει από τον Κόροιβο και την Νεπτούνας;;;;; Δεν ντρέπεσαι να την αναφέρεις σαν καλή χρονιά;;;;; Με τον άμπαλο Γουότερς , τον Σκουντούφλη Μακνίλ , τον βοηθό στον πάγκο και τον κολλητό του να παίζει;;;;
Έπρεπε να τον είχαμε αλλάξει με τον Ζντοβτς τον βοηθό.Και τον Χαγκινς με τον Μπατίστα?
Και πόσα ακόμα ακούγαμε τότε.
Πάντως το point μου είναι αυτό. Το παρόν είναι πάντα χειρότερο από το παρελθόν. Πότε δεν είμαστε ικανοποιημένοι. Είμαι σίγουρος πως αν είχαμε διαδίκτυο επί αυτοκρατορίας μας, θα διαβάζαμε τα ίδια για τότε.
Ποιος Σουμποτιτς, φέρε πίσω τον Χάρη
Γκάλη δώσε καμία πάσα.
Γιαννάκης δεν οργανώνει καλά, που είναι ο Αλεξανδρής
Στην πρώτη ευρωπαϊκή ήττα εντός, πάει χάσαμε από το καφενείο ξύπνα ξανθέ και άλλα τέτοια
Εχεις δικιο. Καλυτερα να ειμαστε αδιαφοροι. Ποιος νοιαζεται για βελτιωση , στοχους και τιτλους.Οσα ερθουν κι οσα πανε.Το οτι η ομαδα του 15/16 ηταν η καλυτερη εδω και 7-8 χρονια δε σημαινει οτι εαν ερχοταν σεντερ στη θεση του Χαγκινς η ασσος που δεν ετρεμαν τα χερια στα κρισιμα λεπτα του στη θεση του Γουοτερς δε θα ειχαμε ενα τιτλο ακομα. Ειναι τρομακτικα επικινδυνο να χαρακτηριζουμε το ενδιαφερον ως γκρινια, διοτι το αντιθετο ειναι η αδιαφορια και η ληθη.
Το ίδιο είναι να χαρακτηρίζεις και την γκίνια, ενδιαφέρον
Και τότε ο Ξανθός που δεν τα ανεχόταν αυτά θα έβαζε χάκερ για το σάιτ κι εσύ θα βρισκοσουν με δηλητηρίαση στο νοσοκομείο (από εμφιαλωμένα νερά)
Νομίζω ότι καλό ρεκόρ είχαμε και τη χρονιά με Νειμικ, Βεζενκοφ κτλ, που θα ήταν καλύτερο αν δεν τρώγαμε εκείνη την… τζουφια τιμωρία με τον Αναστόπουλο.
Και μέσα σε όλα μου έρχεται η εικόνα του μωρουλινίου να λέει “Εμείς θα έχουμε πάντα το πούλμαν”.(ΟΚ είδα ξανά πρόσφατα το Καζαμπλάνκα)
Επί μωρουλινιου η διαμονή της ομάδας στη Φιλανδία θα διευθετειτω στην καλύτερη με ειρήνη μπ ν μπ!