Δε σας κρύβω πως αυτό που με προβλημάτισε (ίσως το μόνο) με το νέο ρόστερ της ομάδας είναι η ικανότητά της στο 3ποντο. Βλέπω τον Γουότερς του 52% να φεύγει για να έρθει ο Κάμινγκς του 30%. Βλέπω στη θέση του Οκάρο (42%) να έρχεται ο Σανικίτζε του 30%. Για τον Μάρμπλ μας λένε ότι το μακρινό σουτ που έχει δεν είναι το καλύτερο που θα μπορούσε να έχει. Βλέποντας αυτά ανησύχησα και είπα να εξετάσω τα στατιστικά της ομάδας λίγο παραπάνω για να διαπιστώσω αν και κατά πόσο είναι δικαιολογημένη αυτή η ανησυχία.
Τι κάναμε πέρυσι στο 3ποντο
Σε ομαδικό επίπεδο οι επιδόσεις μας σε σχέση με ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό:
| Ομάδα | Εύστοχα | Προσπάθειες | Ποσοστό |
| Άρης | 197 | 564 | 34,9% |
| ΑΕΚ | 217 | 638 | 34,0% |
| ΠΑΟΚ | 229 | 644 | 35,6% |
| Ολυμπιακός | 235 | 679 | 34,6% |
| Παναθηναϊκός | 202 | 585 | 34,5% |
Συγκρίνοντας τα ποσοστά μας με τους άλλους βλέπουμε ότι όλοι κινούμαστε στο ίδιο ποσοστό (34 – 35,6%). Πολύ μικρές οι διαφορές μεταξύ των ομάδων. Στις προσπάθειες που επιχείρησαν οι ομάδες είναι ξεκάθαρο ότι σουτάραμε λιγότερο από όλους. Δε σημαίνει κατά ανάγκη το ότι δεν προτιμούσαμε το 3ποντο ως λύση. Ίσως γενικώς επιχειρούσαμε λιγότερα σουτ.
Εγώ αυτό που κρατώ είναι ότι το ποσοστό μας ήταν καλό και ότι το πιάσαμε χωρίς να κάνουμε κατάχρηση στο τρίποντο. Όσο μπορεί να συμπεράνει κανείς κάτι τέτοιο από αυτά τα στατιστικά. Το αν το παρακάναμε στα τρίποντα θα μπορούσε να φανεί και συγκρίνοντας την αναλογία 3πόντων – 2πόντων για κάθε μια από τις ομάδες.
Ποια η περυσινή προφορά των παικτών μας στο 3ποντο
Παρουσιάζεται η προσφορά των παικτών μας ταξινομημένη από τις περισσότερες προσπάθειες προς τις λιγότερες:
| Παίκτης | Εύστοχα | Προσπάθειες | Ποσοστό |
| ΟΥΑΪΤ | 42 | 108 | 38,9% |
| ΜΑΚ ΝΙΛ | 34 | 92 | 37,0% |
| ΖΑΡΑΣ | 27 | 76 | 35,5% |
| ΠΕΛΕΚΑΝΟΣ | 20 | 71 | 28,2% |
| ΓΟΥΟΤΕΡΣ | 31 | 59 | 52,5% |
| ΚΟΕΝ | 13 | 46 | 28,3% |
| ΜΟΥΡΤΟΣ | 12 | 40 | 30,0% |
| ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ | 9 | 34 | 26,5% |
| ΤΣΟΥΠΚΟΒΙΤΣ | 8 | 29 | 27,6% |
| ΦΛΙΩΝΗΣ | 1 | 4 | 25,0% |
| ΔΙΠΛΑΡΟΣ | 0 | 3 | 0,0% |
| ΣΙΜΤΣΑΚ | 1 | 2 | 50,0% |
| ΔΗΜΑΣ | 0 | 1 | 0,0% |
| ΧΑΓΚΙΝΣ | 0 | 0 |
Κοιτάζοντας αυτό δε σας κρύβω ότι πολλές από τις ανησυχίες μου πήγαν περίπατο. Κι αυτό επειδή με έκπληξη παρατήρησα τα εξής:
- Ο πολύ εύστοχος Γουότερς (52%) δεν επιχείρησε δα και πολλές προσπάθειες… Σίγουρα ήταν αρκετές για να πειστούμε ότι το… έχει το 3ποντο. Ήταν όμως αρκετες για να πούμε ότι βοήθησε όσο μπορούσε την ομάδα; Σούταρε 59 φορές. Δηλαδή μόνο 13 φορές παραπάνω του αναπληρωματικού Κοέν (28%). Ο αναπληρωματικός Ζάρας σούταρε περισσότερες φορές (76) και ο Πελεκάνος των 17 λεπτών συμμετοχής σούταρε 71 φορές έχοντας το επίσης κακό για 3άρι 28%. Άρα μπράβο στον Γουότερς για το ποσοστό του αλλά σούταρε λίγο! Κι άρα λίγο θα φανεί η έλλειψη του στον τομέα 3ποντο.
- Ο Ζάρας είχε ποσοστό 35,5% έναντι 35% που είχε συνολικά η ομάδα. Άρα δεν αποτελούσε βαρίδιο στα ποσοστά της ομάδας. Με τις όχι αμελητέες 76 προσπάθειες (3ος σε προσπάθειες) είχε το 4ο καλύτερο ποσοστό στην ομάδα και βοήθησε στο να σταθεροποιηθεί η ομάδα στο ικανοποιητικό 35% που πέτυχε συνολικά στην κανονική περίοδο. Σίγουρα από το Ζάρα θα περιμέναμε καλύτερο ποσοστό, γιατί αυτό ξέρει να κάνει καλά, αλλά το ποσοστό του σίγουρα δεν ήταν βαρίδιο για τη συνολική επίδοση της ομάδας. Λίγο να βελτιωθεί φέτος και το όφελος για την ομάδα θα είναι μεγάλο.
- Εκτός από τους εύστοχους Οκάρο και Μακνήλ, φεύγουν και οι άστοχοι τριποντάδες της ομάδας. Πελεκάνος , Κοέν και Τσούπκοβιτς μαζί σουτάραν 146 φορές με ποσοστό περίπου 28%. Οκάρο και Μακνήλ μαζί σουτάραν 200 φορές με ποσοστό κοντά στο 38%. Επίσης ο Μούρτος χρειάστηκε να παίζει 19,5 λεπτά στο παιχνίδι σουτάροντας 40 φορές στην κανονική περίοδο με ποσοστό 30%. Φέτος λόγω Μαρμπλ ο χρόνος του θα περιοριστεί με αποτέλεσμα να περιοριστούν και οι προσπάθειες για 3ποντο. Οπότε η μία η άλλη…
Τι περιμένουμε από τους καινούριους;
Κάμινγκς
Από τον Κάμινγκς κρατώ τις επιδόσεις στην τελευταία του χρονιά στο NCAA (14/15) και πέρυσι στην DLeage (15/16): 20,6% και 37,1%. Μέσος όρος προσπαθειών 0,7/3,4 και 2,3/6,2 αντίστοιχα. Από ότι έχω διαβάσει ο παίκτης βρίσκεται σε φάση συνεχούς εξέλιξης και βελτίωσης. Ίσως έτσι εξηγείται η διαφορά στα στατιστικά του από τη μια χρονιά στην άλλη. Ωστόσο άλλο NCAA και άλλο DLeage. Προσωπικά εμπιστεύομαι πιο πολύ τα στατιστικά των παικτών στο NCAA. Με μια αναγωγή στα 26 παιγνίδια του έχει το ελληνικό πρωτάθλημα οι επιδόσεις του παίκτη σε αυτές τις δύο χρονιές έχουν ως εξής: 18/88 και 60/161. Ένα μειονέκτημα που έχει στο τρίποντο λένε ότι δε σουτάρει γρήγορα. Προσωπική εκτίμηση ότι θα έχει πάνω από 30%. Αν πιάσει 33% θα είμαι ικανοποιημένος.
Τζένκινς
Από τον Τζένκινς διαλέγω τις χρονιές με την Καντού (13/14) στο ιταλικό πρωτάθλημα και την περυσινή με την ΤΤ (15/16): 37,8% και 38,1%. Μέσος όρος προσπαθειών 1,7/4,5 και 2,4/6,3. Βλέπεις ότι αυτός ο παίκτης είτε σουτάρει πολύ είτε πάρα πολύ τα ποσοστά του είναι σταθερά και καλά. Έχει το μέσο όρο του Οκάρο και του Μακνιλ (38%). Με αναγωγή σε 26 αγώνες πρωταθλήματος θα είχε 44/117 και 62/164. Θυμίζω ότι ο Οκάρο είχε 108 και ο Μακνιλ 92 προσπάθειες. Δηλαδή ο Τζένκινς σουτάρει καλά σαν αυτούς τους 2 αλλά και πολύ περισσότερες φορές βοηθώντας ακόμα περισσότερο την ομάδα. Θυμίζω ότι ο μέσος όρος πέρσι της ομάδας ήταν 35%. Ο Τζένκινς είχε και καλύτερες χρονιές σε ποσοστά 3πόντων. Προτίμησα να δείξω τη χρονιά στην Ιταλία, γιατί εκεί έπαιρνε πολλά σουτ χωρίς να χαλάσει τα ποσοστά του και την περσινή λόγω της χρονικής εγγύτητας. Περιμένω 38-40% με πάνω από 120 προσπάθειες.
Μαρμπλ
Από τον Μαρμπλ διαλέγω την τελευταία του στο NCAA (13/14) και το μικρό του πέρασμα από την DLeage (για 15 αγώνες νομίζω) (15/16): 35,6% και 34,7%. Μέσος όρος προσπαθειών 1,6/4,5 και 1,7/4,9. Δηλαδή το μέσο όρο που είχε πέρσι η ομάδα (κι ο Ζάρας). Άρα αν κυμανθεί σε αυτά τα επίπεδα δε θα χαλάει την περσινή μας επίδοση. Με αναγωγή στους 26 αγώνες του πρωταθλήματος ο Μαρμπλ σούταρε 42/117 και 44/127. Δηλαδή πιο πολλές φορές από Μακνίλ και Οκάρο αλλά με ποσοστά Ζάρα. Να σκεφτούμε όμως ότι ο Μαρμπλ να πάρει τη θέση του Πελεκάνου (28% με 71 σουτ) και χρόνο από το Μούρτο (30% με 40 σουτ). Άρα ο ερχομός του θα βελτιώσει το ποσοστό της ομάδας, αν κινηθεί στα επίπεδα της τελευταίας του χρονιάς στο NCAA.
Σανικίντζε
Ειδικά για το Σανικίντζε που τον περιμένουμε εδώ και 3 βδομάδες θα κάνω την εξαίρεση να διαλέξω 3 διαφορετικές σεζόν του. Σιένα (12/13), Σαραγόσα (13/14), Τουρκία (15/16): 36,4%, 25%, 28% αντίστοιχα. Οι προσπάθειες αντίστοιχα: 0,4/1,1 και 0,7/2,8 και 1,1/3,9. Πιο αξιόπιστο το δείγμα της τελευταίας χρονιάς νομίζω. Με αναγωγή στα 26 παιγνίδια του πρωταθλήματος θα είχε 29/101.
Τσαϊρέλης
Τη χρονιά 13/14 με τον ΠΑΟΚ είχε 11/42 3ποντα. Ποσοστό 26,2%. Ο Μούρτος είχε 12/40 πέρσι. Η διαφορά ανάμεσα σε περσινό Μούρτο και Τσαϊρέλη του 13/14 είναι ότι ο πρώτος είχε 19,5 μ.ο. λεπτά ανά παιγνίδι ενώ ο δεύτερος 27,4 μ.ο. λεπτών. Με το Σανικίτζε μπροστά από τον Τσαϊρέλη ο χρόνος του θα είναι μικρότερος (10 με 15 λεπτά) και άρα η συνεισφορά του στα τρίποντα μικρότερη (λιγότερα σουτ).
Πολύ πολύ αυθαίρετα κάνω μια συγκρατημένη εκτίμηση και μια αισιόδοξη
| Συγκρατημένο σενάριο | Αισιόδοξο σενάριο | |||||||
| Παίκτης | Εύστοχα | Προσπ. | Ποσοστό | Παίκτης | Εύστοχα | Προσπ. | Ποσοστό | |
| Κάμινγκς | 25 | 90 | 27,8% | Κάμινγκς | 30 | 90 | 33,3% | |
| Τζένκινς | 53 | 140 | 37,9% | Τζένκινς | 60 | 150 | 40,0% | |
| Μάρμπλ | 44 | 130 | 33,8% | Μάρμπλ | 45 | 120 | 37,5% | |
| Ζάρας | 30 | 85 | 35,3% | Ζάρας | 30 | 80 | 37,5% | |
| Σανικίτζε | 29 | 105 | 27,6% | Σανικίτζε | 28 | 85 | 32,9% | |
| Τσαϊρέλης | 6 | 25 | 24,0% | Τσαϊρέλης | 6 | 25 | 24,0% | |
| Μούρτος | 6 | 20 | 30,0% | Μούρτος | 6 | 20 | 30,0% | |
| Ξανθόπουλος | 9 | 35 | 25,7% | Ξανθόπουλος | 9 | 35 | 25,7% | |
| Σύνολο | 202 | 630 | 32,1% | Σύνολο | 214 | 605 | 35,4% | |
Έτσι πολύ αυθαίρετα κάνω την αισιόδοξη και την απαισιόδοξη εκτίμηση μου. Πιο πιθανό φαίνεται να υστερούμε σε ποσοστό 3πόντων, αλλά δεν αποκλείεται τελικά να τα πάμε το ίδιο καλά με πέρσι. Πάντως ακόμα κι αν δεν τα πάμε το ίδιο καλά με πέρσι το 3ποντο από μόνο του δε δίνει διακρίσεις. Κοιτώντας την σύγκριση ανάμεσα στις ομάδες πέρσι το καλύτερο ποσοστό το είχε ο ΠΑΟΚ…
Ήθελα αυτό τον προβληματισμό μου να τον μοιραστώ μαζί σας. Θα έχει πολλή πλάκα στο τέλος της χρονιάς να δω που έπεσα μέσα και που έξω στις εκτιμήσεις μου. Το σίγουρο είναι ότι τώρα (που έκανα τους «υπολογισμούς» μου χα χα χα…) ανησυχώ λιγότερο. Παρακαλώ για την επιείκειά σας.
Καλή επιτυχία στην ομάδα μας!
Πολύ καλή ανάλυση μπράβο. Υπάρχει βέβαια και ακόμη μία παράμετρος που ίσως μας οδηγήσει σε καλύτερα ποσοστά από τη γραμμή του τριπόντου. Αυτή είναι η πληρότητα του Άρη στη θέση 5. Καββαδάς και Μπάκνερ έχουν δύναμη και δυνατότητα να παίξουν ένας εναντίον ενός στη ρακέτα αναγκάζωντας την άμυνα να κλείνει αφήνοντας παίκτες όπως οι Τζέκνινς και Μάρμπλ αμαρκάρηστους στο τρίποντο.
Πολύ σωστή σκέψη. Και μάλιστα αν τα 5άρια έχουν και την πάσα προς τα έξω, όταν κλείσουν οι χώροι, θα προκύψουν αρκετά τρίποντα αμαρκάριστα
Κάπου διάβασα πως ο Μπάκνερ είναι γενικά επιρρεπής στις λάθος πάσες και μπορεί να μας χαλάσει τα πλάνα. Ωστόσο μια τόσο καλο δουλεμένη ομάδα του Πρίφτη δεν μπορεί να φτάσει σε αυτό το σημείο και να τα χαλάει στο τέλος.
το κακό δεν είναι πως τα διαβάζεις αυτά , είναι πως μας τα μεταφέρεις κιόλας 😛
Χαχα είπα να ρίξω λίγο το ηθικό.. Πάντως και να μην μας κάτσουν τα πλάνα για το τρίποντο, δεν θα είναι δύσκολο να βρεθεί παίκτης με μόνο τρίποντο χωρίς άλλα προσόντα. Αν και πιστεύω πως φέτος θα ανέβει αρκετά και ο Ζάρας..
Έχεις δίκιο για το ρόλο των σέντερ και δένει πολύ με αυτά που γράφει ο ammonas παρακάτω για τα ελεύθερα σουτ.
ωραίος! μπράβο!
Σωστος
Καλη αναλυση
Αναμενουμε τα καλυτερα φετος
Ωραια η αναλυση φιλε.Αν δουμε και τα ποσοστα στο eurocup θα διαπιστωσουμε οτι ηταν ακομα χαμηλοτερα απο αυτα που γραφεις.Και εμενα με ψιλοανησυχει το θεμα σουτ αλλα πιστευω οτι μονο απο White τελικα θα μας λειψει το σουτ και οχι τοσο απο τοσο απο τους υπολοιπους.
Πολύ ωραία παρουσιαζει με νούμερα αυτό που έγραψε για το white ο ammonas παρακάτω
Bravo kaptsik!
M΄’εχει απασχολήσει έντονα αυτό το θέμα..Στο 1 με Cummings &Ξανθόπουλο δε νίωθω καλά..Στο 2 είμαστε οκ..Στο 3 έχω ένα φόβο για Devyn Marble..Γι΄αυτό επιθυμώ διακαώς εναν power forward με πολύ καλό 3ποντο..Sasha-Aλέξανδρε χρόνια πολλά!
Μπράβο φίλε! Πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυση που έβαλε το πλαίσιο αξιολόγησης της νέας ομάδας στο τρίποντο
Εγώ απλά να αναφέρω ότι το φυσιολογικό για έναν παίκτη (οποιοδήποτε παίκτη) είναι να έχει ποσοστό στα 3ποντα περίπου 1 στα 3. Δηλαδή κοντά στο 33%.
Παίκτες με 33% και πάνω συνηθίζουμε να λέμε ότι είναι καλοί σουτέρ, ενώ παίκτες με 33% και κάτω συνηθίζουμε να λέμε ότι ΔΕΝ είναι καλοί σουτέρ. Στο 40%+ είναι οι εξαιρετικοί σουτέρ.
Άρα οι: ΟΥΑΪΤ, ΜΑΚ ΝΙΛ, ΖΑΡΑΣ, ΓΟΥΟΤΕΡΣ ήταν οι καλοί μας σουτέρ (ναι, ναι, ο Ζάρας ήταν από τους καλούς σουτέρ μας). Αντιθέτως τα 3άρια μας δεν ήταν μέσα στους καλούς σουτέρ της ομάδας (είπα κάτι νέο τώρα ;;; 🙂 )
[Sorry, για το μακροσκελές σχόλιο.]
Μετά από 3ωρη έρευνα, θέλω να πω αυτά:
1) Καταρχάς, τα νούμερά σου δεν συμφωνούν με αυτά που δίνει το above average.
Waters 51/99 =.515 (36 παιχνίδια Α1), White 52/144 =.361(36g), McNeal 51/140 =.364 (36g)
2) Προτού προχωρήσουμε, καλό είναι να θυμόμαστε ένα πράγμα: “Δεν υπάρχει εύστοχο ή άστοχο σουτ, σωστό ή λάθος. Υπάρχει μόνο το ελεύθερο και το μαρκαρισμένο.” Coach Ιτούδης-Ιούνιος 2016, Θεσ/νικη, Σεμινάριο Προπονητικής.
• Υπό αυτή την έννοια, το 30% του Μούρτου είναι οριακά απαράδεκτο, καθώς μιλάμε για ελεύθερα σε αναλογία 84% των συνολικών του τριπόντων. [σημ. μέσος όρος ευστοχίας των guard σε ελεύθερα 3π θεωρείται το 80%, πχ ο αναξιόπιστος σουτέρ Αντεντοκούμπο έχει 77% σε τέτοιες καταστάσεις]
• Το 72% των τριπόντων του Waters είναι ελεύθερα (ποσοστό ευστοχίας open 3’s 83%). Εάν υπολογίσουμε μόνο τα ελεύθερα των White και McNeal (44% και 31% από το σύνολο των προσπαθειών τους αντιστοίχως) καταλήγουμε στο αναμενόμενο 88% και 85% αντίστοιχα. Ας μην αναφερθούμε στο κατά πόσο αυτά τα ελεύθερα σουτ είναι στατικά ή off the dribble (άρα, κατά πόσο είναι αποτέλεσμα ομαδικής προσπάθειας ή ικανότητας του παίκτη να ξεμαρκάρεται, γιατί εδώ ο Waters υπολείπεται κατά πολύ) . Με απλά λόγια, κάθε επαγγελματίας που σέβεται τον εαυτό του, όταν είναι ελεύθερος, το ματώνει το διχτάκι. Και με πιο απλά λόγια, ο Waters δεν είναι σουτέρ, απλά είναι ελεύθερος και είναι επαγγελματίας, κε Σπύρο Μούρτε…
• Όλοι οι Αμερικανοί μας πέρυσι ήρθαν στον ΆΡΗ με χειρότερα ποσοστά από αυτά που έκαναν τελικά σε εμάς. Συγκεκριμένα, Waters 35.9% (σε 39 σουτ), McNeal 34.9% (σε 86 σουτ), White 38.8% (στην Virtus, σε υποδιπλάσιες προσπάθειες, όμως, δλδ σε 67 ). Αυτό σημαίνει πως δεν μπορούμε να προβλέψουμε τί ποσοστό θα «πιάσει» κάθε νέος παίκτης στην ομάδα, αφού μιλάμε για άλλες αποστάσεις τριπόντου σε NBA/D-league, NCAA (περίπτωση Marble, Cummings) και διαφορετικούς ρόλους/περιβάλλον/defence-offence minded πρωτάθλημα.
3) Το θέμα είναι ένα: θα καταφέρουμε να βγάλουμε ελεύθερα σουτ;
Υ.Γ. Ευχαριστώ πολύ τον Chris Harris για την παραχώρηση των κωδικών του στο synergy για την χρήση της beta db για τα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα.
Νομίζω τα νούμερα είναι για την κανονική περίοδο κι όχι για πλέι οφ.
Έχεις δίκιο, Night. Συγγνώμη, Kaptsik, αν και δεν καταλαβαίνω την χρησιμότητα δεδομένων μόνο για κανονική περίοδο. Ίσα-ίσα, όταν “καίει” η μπάλα, “καίγομαι” κι εγώ να μάθω αν ο παίκτης μου παραμένει αποτελεσματικός.
Αυτή είναι μια ενδιαφέρουσα ανάλυση – η διαφορά ανάμεσα σε κανονική περίοδο και πλέι οφ – που όλο λέω να την κάνω και δεν την κάνω.
Πολύ ωραία αναλυση που δείχνει από που πηγάζουν (ποιότητα σουτέρ) τα τελικά στατιστικά νούμερα των παικτών. Εδώ μπαίνει και ο ρόλος του προπονητή για να εξασφαλίσει τα ελεύθερα σουτ στους καλούς σουτέρ της ομάδας. Παρηγοριά το ότι και οι 3 αμερικανοί ήρθαν με χειρότερα νούμερα από αυτά που κάναν τελικά στον Αρη. Κάτι τέτοιο ελπιζω ότι θα γίνει και φέτος με τους περισσότερους.
Ξέχασα να αναφέρω πως δεν υπολόγισα τα corner 3’s και επειδή η διαφορά είναι μεγάλη (μιας και ο Waters “έτρεχε” τα συστήματα και δεν βρέθηκε συχνά σε θέση corner spot shooter) και επειδή τέτοια σουτ είναι πιο συχνά ελεύθερα (συγκεκριμένα ο αμυντικός είναι πιο πίσω κατά 1 feet σε σχέση με τις υπόλοιπες θέσεις τριπόντου). Και μια διόρθωση: όλα τα ποσοσά ελεύθερων τριπόντων επί του συνόλου είναι περίπου 10% χαμηλότερα, διότι στην φόρμα μπερδεύτηκα και θεώρησα open 3’s αυτά που είχαν αντίπαλο στο 1 μέτρο και όχι στο 1,8 (όπως είναι ο ορισμός του ελεύθερου τριπόντου).
Μπορούμε να βρούμε κάπου τα ποσοστά ευστοχιας των τριών βασικών μας (cumings, jenkins, marble) από 45 μοίρες και γωνίες. Αν έχουμε τη δυνατότητα μπορούμε να βρούμε μέχρι και το σχηματισμό του Πριφτη αφού ολοκληρωθεί το πρώτο σκέλος της επίθεσης και καταλήξει η μπάλα στο ζωγραφιστο.
Για τον Marble και Cummings, μπορούμε να βρούμε κάποια δεδομένα. Όμως, μην ξεχνάμε πως o Marble τα τελευταία 2 χρόνια σε NBA σούταρε ένα τρίποντο το ματς σε σύνολο 30 αγώνων περίπου. Ε, δεν είναι δείγμα αντιπροσωπευτικό. Πιο πολύ αξίζει να μιλήσουμε για τις τελευταίες του χρονιές στο NCAA (150 τρίποντα την χρονιά και 35% 3P). Θα το ψάξω μέσα στο σουκού και θα σου πω.
Μπράβο ρε ammona , επιτέλους να μιλήσει κάποιος για τα πραγματικά ποσοστά των παικτών.
Επίσης θέλω να ρωτήσω αν υπάρχουν στατιστικά για τα σκοτωμένα τρίποντα κ δίποντα οταν τελειώνει ο χρόνος κ δεν υπάρχει άλλη επιλογή.
Αυτα τα σουτ τα έπαιρνε συνήθως ο Μακνιλ κ αν τα αφαιρούσαμε το ποσοστό του θα ανέβαινε.
Αυτο που λες για τον Μούρτο κ τον Waters ειναι παρα πολύ σωστό. Τα ποσοστά τους θα ήταν πολύ χειρότερα αν σουτάραν με αμυνα.
Για τον αγαπημένο μας Σπύρο αυτο θα είναι ένα στοίχημα φέτος που θα παίζει λιγότερο και θα πρέπει να είναι αποτεσματικος στα 1- 2 τριποντακια που θα του δίνουν οι αντίπαλοι
Ο Μούρτος θα γίνει αποτελεσματικός, αν κάθε μέρα μόνος του σουτάρει 1000 εύστοχα (άντε, 500, γιατί έχουμε εκπτώσεις). Το πρόβλημά του είναι πως δεν έχει κατασταλάξει στην μηχανική του και κάθε φορά σουτάρει διαφορετικά. Δλδ, ο Okaro, που για 2 μήνες κάθε μέρα έβαζε 2000 εύστοχα και ανέβασε τα ποσοστά του στο εξαιρετικό (και αναμενόμενο) 88% open 3’s σε ρυθμό αγώνα, χαζός είναι;
Προφανώς, γι’ αυτό ο ένας παίρνει 30k € το μήνα κι ο Σπύρος 3k και εσπρεσσάκια στην εξωτική Τούμπα.
Αλλά φταίει και ο οργανισμός ΆΡΗΣ, που “έκαψε” το project 2μετρος PG και επέλεξε να τον στείλει στα καλά χρόνια δανεικό και αδούλευτο.
Τουλάχιστον, τώρα ξέρουμε πως, όποιος πάει δανεικός στους Μαχητές, θα δουλευτεί κατάλληλα…
τελείωσαν οι εκπτώσεις
Δυστυχώς, δεν μπορώ να βρω δεδομένα για τα σκοτωμένα σουτ. Θυμάμαι, πάντως, πως 3 χρόνια πριν ο Χαρίσης σε εμάς πετύχαινε περισσότερους από 2 πόντους κάθε φορά που σούταρε τα τελευταία 5 δευτερόλεπτα της επίθεσης…!!! Δλδ, με βάση τα νούμερα, είναι ο καλύτερος clutch που πέρασε ποτέ από το Παλέ
Καταρχήν ένα θερμό μπράβο για τις αναλύσεις. Ανάγουν το άθλημα σε επιστήμη και για μένα το μπάσκετ είναι επιστήμη.
Θα πρέπει ωστόσο να λάβουμε υπόψη μας 2-3 παραμέτρους που κατά τη γνώμη μου δεν τονίστηκαν όπως πρέπει.
1 Το τρίποντο είναι η εύκολη επίθεση απέναντι στους ισχυρούς. Μια επίθεση όμως η οποία δίχως τον ψηλό στην ρακέτα είναι ρίσκο χωρίς λογική. Πέρσι που δεν είχαμε το επιθετικό ριμπάουντ, κάθε 3ποντο του Γουάιτ ήταν κατά 61% πάσα στον αντίπαλο. (Με εξαίρεση ίσως την παρουσία του μαχητικού Σίμσακ κοντά στο καλάθι). Κι αυτή η προσέγγιση εξηγεί γιατί θα πρέπει το σουτ να το επιχειρούν οι “κοντοί” της ομάδας. Το 1, το 2, και το 3άρι.
Η ομάδα όμως που έχει το εύκολο καλάθι είναι αυτή που ξέρει να διασπά την αντίπαλη άμυνα. Κι ακριβώς αυτό την κάνει “μεγάλη”. Γιατί η αποτελεσματικότητα της ανεβαίνει σε συνάρτηση με το πόσο πιο κοντά θα έρθει με το καλάθι.
Το εύκολο καλάθι όμως ανεβάζει την ψυχολογία της ομάδας και κάνει “ελαφρότερη” τη μπάλα και από την περιφέρεια. Που σημαίνει πως και τα ποσοστά των γκάρντ θα ανέβουν Ιδίως φέτος που η παρουσία μας κάτω από το καλάθι θα είναι πιο αισθητή.
2 Κι αυτό μας πάει στην 2η παράμετρο. Την ταχύτητα της ομάδας που ο Πρίφτης είναι σίγουρο πως θα εκμεταλλευτεί όσο καλά μπορεί. Μια παράμετρος, η οποία ίσως και να αποδειχτεί το καλό μας χαρτί για φέτος. Καθώς η καλή άμυνα και οι αιφνιδιασμοί φέρνουν μικρότερες χρονικά επιθέσεις και, κατά συνέπεια, περισσότερες. Που σημαίνει πως ο φετινός Άρης έχει κάθε λόγο να ψάξει το εύκολο καλάθι χωρίς του λείψουν και τα σουτ από την περιφέρεια.
Κι ότι ξεσηκώνει τον κόσμο ανεβάζει συνάμα και την ψυχολογία των παικτών και κορυφώνει την αποτελεσματικότητα τους. Που είναι και το ζητούμενο. Κι αυτό σημαίνει πως και η περιφέρεια θα ανεβάσει τα ποσοστά της, όσο κι αν μοιάζει οξύμωρο για παίκτες που τα χαρτιά λένε πως δεν “το έχουν” το 3ποντο.
Η, για να το πω πιο απλά, ο Πρίφτης νομίζω πως έχει τον τρόπο να κάμει τον κόσμο να μπει κι αυτός στο παιχνίδι για να ανέβη η ψυχολογία της ομάδας, και κατ’ επέκταση η αποτελεσματικότητά της. Κι όταν ένα γήπεδο σείεται από ενθουσιασμό είναι εύκολο να πάρει κανείς φωτιά και να ανεβάσει τα ποσοστά του.
Πέρυσι ήμασταν τέταρτοι στα επιθετικά σε ποσοστό. Δεν το λες πως δεν το χαμε.
Στο σύγχρονο μπάσκετ το 4 θα βγει στο τρίποντο. Μη σου πω και το πέντε. Το μόνο οι κοντοι βαρανε τρίποντα δεν ισχύει.
Άλλο το βεβιασμένο τρίποντο, άλλο αυτό που θα βγει μέσα από σύστημα
Καλά κάνεις και με διορθώνεις Night Audit γιατί εγώ με τα στατιστικά δεν το ΄χω. Εννοούσα αυτό ακριβώς που είπες για το βεβιασμένο σουτ ή όχι.
Ωστόσο με το προηγούμενο ποστάρισμα επιδίωξα να τονίσω 2 από τα νέα χαρακτηριστικά του φετινού παιχνιδιού, τα οποία ως ένα βαθμό πιθανόν και να υπερκεράσουν την σχετική αστοχία μας από τα 6,25μ.
Σύμφωνα με το Sloan Sports Conference from 2012, σε 100 προσπάθειες 2 πόντων παίρνεις 15 επιθετικά ριμπάουντ, ενώ σε 100 τρίποντα παίρνεις 17. Αυτό συμβαίνει, επειδή η μεγαλύτερη απόσταση και η χαμηλότερη ευστοχία δίνει περισσότερες πιθανότητες στην επίθεση να “κλέψει” ένα μακρινό επιθετικό ριμπάουντ.Άρα, περισσότερα επιθετικά παίρνεις, όταν σουτάρεις απο μακρυά και η άμυνα κλείνει καλά την ρακέτα.
Όπως και να ‘χει, η ομάδας δεν είχε πρόβλημα πέρσι στο επιθετικό ριμπάουντ. Πιο πολύ στο αμυντικό, αν θυμάμαι καλά.
Επίσης, αυτό που αναφέρεις σχετικά με το momentum και τον κόσμο. Μια έρευνα, που είχε επικαλεστεί ο Night παλαιότερα, απέδειξε πως παράγοντας “έδρα” δεν υπάρχει για τους επαγγελματίες. Αν βοηθάει κάποια στιγμή, αυτό είναι όταν αμύνεται η ομάδα και όχι όταν επιτίθεται.
Ανέφερες, όμως, και τον ενθουσιασμό και ήθελα να ρωτήσω: Άραγε, ο κόσμος ενθουσιάζεται περισσότερο με ένα τρίποντο που σκοτώνει τον αντίπαλο ή με ένα δυναμικό κάρφωμα, που κάνει τον παίκτη σου να αργήσει στην επιστροφή του, επειδή πανηγυρίζει ακόμα;
Όταν μιλούν τα στατιστικά εγώ πάω πάσο. Όσο για το ερώτημα σου, εγώ κάνω λόγο για το “εύκολο καλάθι” γενικά γιατί αυτό νομίζω ξεσηκώνει τον κόσμο. Το να έχεις δλδ τον τρόπο να τρυπάς εύκολα την άμυνα με διάφορους τρόπους κι όχι μόνο με ένα παίκτη. Είτε με μπάκ ντορ, είτε με διείσδυση, είτε από το λέι άπ ενός αιφνιδιασμού. Κι αυτό συχνά είναι πιθανό να μετατραπεί σε έμμεσο τρίποντο από ένα απρόσεκτο αμυντικό φάουλ.
Εμένα τουλάχιστον αυτό με ξεσηκώνει κι όχι ένα “κρύο” τρίποντο που θα παγώσει τον αντίπαλο. Εκτός βέβαια κι αν ο σουτέρ το επαναλάβει, και δώσει το momentum στην ομάδα του. Αλλά και σε αυτή την περίπτωση η “συνέχεια” είναι αυτή που μετρά κι όχι οι μεμωνομένες προσπάθειες.
Συμφωνω ότι τα εύκολα καλάθια από παιχνίδι στη ρακέτα και αιφνιδιασμό θα ελαφρυνουν τα χέρια των παικτών μας από το 3ποντο. Πιστεύω κι εγώ ότι φέτος θα έχουμε περισσότερα τέτοια εύκολα καλάθια.