Το γεγονός ότι κερδίσαμε στην παράταση τα λέει όλα.
Η ομάδα παρουσίασε 2 πρόσωπα, αυτό του πρώτου ημιχρόνου στο οποίο κυριάρχησε ο Ηλυσιακός λόγω του πάθος των παικτών του αλλα και των σχετικά καλών ποσοστών τους ενώ από τη μεριά μας είχαμε να επιδείξουμε νωθρότητα στην άμυνα αλλά και αστοχία ειδικά έξω από τα 6,75. Χαρακτηριστικά ήταν τα μόλις 6 φάουλ που κάναμε. Στο δεύτερο ημίχρονο μπροστά στον κίνδυνο να χάσουμε, πιέσαμε παραπάνω αμυντικά λόγω της διάθεσης κάποιων παικτών αλλά και οδηγίας από τον πάγκο και δείξαμε μεγαλύτερη συνέπεια και σταθερότητα επιθετικά, καθώς στο πρώτο ημίχρονο ο Ηλυσιακός έπαιρνε διαφορές άνω των 10 πόντων τις οποίες μαζεύαμε με ξεσπάσματα.
Οι εμμονές του Ντρούκερ αλλά και η κακή μέρα (για άλλους αδιάφορη…) στην οποία βρέθηκαν αρκετοί από τους παίκτες μας, δεν μας επέτρεψαν να τελειώσουμε το ματς αν και είχαμε πάρει κεφάλι στο σκορ 2-3 φορές. Τελικά οι περιορισμένες λύσεις του Ηλυσιακού αλλά και το ταλέντο τους το οποίο δεν το λες ότι ξεχείλιζε κιόλας μας έδωσαν τη νίκη στην παράταση, στην οποία κατά τα άλλα δεν θα είχαμε κανένα πρόβλημα να χάσουμε με μια πιο σοβαρή ομάδα.
Βλέποντας το παιχνίδι από κοντά αλλά και από τα νούμερα φαίνεται ότι η μεγάλη μας διαφορά στα ριμπάουντ μας έδωσε τελικά τη νίκη ενώ λάθη και τραγικά ποσοστά στα τρίποντα δεν μας άφησαν να την κλειδώσουμε νωρίτερα.
Ειδικότερα τώρα και επειδή βλέποντας κάποιος τα νούμερα πραγματικά δεν μπορεί να αντιληφθεί το παιχνίδι πραγματικά θέλω να επισημάνω κάποια πράγματα.
Η ομάδα παρουσίασε 2 πρόσωπα, αυτό του πρώτου ημιχρόνου στο οποίο κυριάρχησε ο Ηλυσιακός λόγω του πάθος των παικτών του αλλα και των σχετικά καλών ποσοστών τους ενώ από τη μεριά μας είχαμε να επιδείξουμε νωθρότητα στην άμυνα αλλά και αστοχία ειδικά έξω από τα 6,75. Χαρακτηριστικά ήταν τα μόλις 6 φάουλ που κάναμε. Στο δεύτερο ημίχρονο μπροστά στον κίνδυνο να χάσουμε, πιέσαμε παραπάνω αμυντικά λόγω της διάθεσης κάποιων παικτών αλλά και οδηγίας από τον πάγκο και δείξαμε μεγαλύτερη συνέπεια και σταθερότητα επιθετικά, καθώς στο πρώτο ημίχρονο ο Ηλυσιακός έπαιρνε διαφορές άνω των 10 πόντων τις οποίες μαζεύαμε με ξεσπάσματα.
Οι εμμονές του Ντρούκερ αλλά και η κακή μέρα (για άλλους αδιάφορη…) στην οποία βρέθηκαν αρκετοί από τους παίκτες μας, δεν μας επέτρεψαν να τελειώσουμε το ματς αν και είχαμε πάρει κεφάλι στο σκορ 2-3 φορές. Τελικά οι περιορισμένες λύσεις του Ηλυσιακού αλλά και το ταλέντο τους το οποίο δεν το λες ότι ξεχείλιζε κιόλας μας έδωσαν τη νίκη στην παράταση, στην οποία κατά τα άλλα δεν θα είχαμε κανένα πρόβλημα να χάσουμε με μια πιο σοβαρή ομάδα.
Βλέποντας το παιχνίδι από κοντά αλλά και από τα νούμερα φαίνεται ότι η μεγάλη μας διαφορά στα ριμπάουντ μας έδωσε τελικά τη νίκη ενώ λάθη και τραγικά ποσοστά στα τρίποντα δεν μας άφησαν να την κλειδώσουμε νωρίτερα.
Ειδικότερα τώρα και επειδή βλέποντας κάποιος τα νούμερα πραγματικά δεν μπορεί να αντιληφθεί το παιχνίδι πραγματικά θέλω να επισημάνω κάποια πράγματα.
- Η ομάδα δείχνει χαρακτήρα και πολύ μεγάλη θέληση για τη νίκη πράγμα που φαίνεται ακόμα περισσότερο αν αναλογιστώ τα παιχνίδια της περσινής ομάδας.
- Αν ο Τάκερ μπορεί να έχει 17 π./13 ριμπ./5 ασ. σε ένα ματς που δεν ήταν και το καλύτερο του, τότε τι πραγματικά μπορεί να κάνει αυτό το παιδί;
- Ο Σλόυκας έχει στο παιχνίδι του την ποιότητα ενός πολύ καλού παίκτη. Δεν με νοιάζουν τα νούμερα αλλά αυτό που βλέπω εδώ και 2 παιχνίδια και ειδικά σήμερα. Παίζει με τη σιγουριά και το θράσσος ενός πρωτοκλασάτου παίκτη. Δεν ξέρω αν έχει το επίπεδο που θέλει ο Ολυμπιακός αλλά για την ομάδα μας είναι παιχταράς. Βγάζει τα pick ‘n roll για πλάκα και εκτελεί εν ψυχρώ όποτε του δοθεί η ευκαιρία. Στην άμυνα επίσης δείχνει πολύ μεγάλη διάθεση.
- Για τον Χρυσικόπουλο τα λόγια είναι περιττά. Το παιδί δεν μπήκε ούτε λεπτό στο πρώτο ημίχρονο και πίστεψα ότι λόγω του τραυματισμού του δεν θα χρησιμοποιηθεί πολύ. Όντως αυτό έγινε αλλά λόγω του τρέμουλου που πιάνει τον εκάστοτε προπονητή μας στην ιδέα ότι ένας 18άρης θα παίξει 20 λεπτά. Οι 7 π., τα 2 ριμπ. και το 1 κλ. σε 9 λεπτά, ας μας εξηγήσει ο προπονητής μας αν του φάνηκαν λίγα.
- Στα συν η μεγάλη διάθεση του Ντάνστον και η μαχητικότητα του καθώς οι πόντοι που έβαλε ναι μεν φαίνονται αρκετοί αλλά δεν είναι πραγματικά δικοί του καθώς προήλθαν από προσπάθειες συμπαικτών του κυρίως, οι οποίοι δημιούργησαν εύκολες φάσεις για να τις τελειώσει αυτός. Άξιο απορίας είναι γιατί έπαιξε τα πρώτα 15 λεπτά και μετά εμφανίστηκε πάλι στα τελευταία 30” αφού ήταν σχετικά καλώς και διακρινόταν μέχρι εκείνη τη στιγμή. Αρκετά καλή και η παρουσία του Τσαϊρέλη που δείχνει ότι όταν μπαίνει μπορεί να υπολογίζεται ως ένας αξιοπρεπής παίκτης.
Στα αρνητικά τώρα:
- Ο Ταπούτος για τον οποίο κάποιος θα δει τα νούμερα του και θα απορήσει μ’αυτά που λέω αλλά μ’εβγαλε απ’τα ρούχα μου. Το παιδί φανερά νωχελικό και αδιάφορο ίσως πίστεψε ότι νικώντας τον παοκ μόνος του, έκανε το καθήκον του για τη φετινή χρονιά. Άμυνα δεν έπαιξε ποτέ και επιθετικά ξύπνησε (κυριολεκτικά) στο β’ ημίχρονο. Αυτό που τον σώζει είναι τα εύκολα ριμπάουντ που καθαρίζει και κάτι πόντοι βγαλμένοι από τη μεγάλη του κλάση αφού ο Θεός πάει και δίνει τα προσόντα σε κάτι τεμπέληδες σαν αυτόν.
- Είχαμε τον Χατζηβρέττα, είπαμε σήμερα να τον κάνουμε ζευγάρι με τον Χαραλαμπίδη. Τραγικοί και οι δύο. Ανούσιοι επιθετικά με λάθη όχι μόνο αυτά που φαίνονται στη στατιστική αλλά και στα πλαίσια της γενικότερης επιθετικής λειτουργίας. Τα ποσοστά τους μόνο σε SG δεν παραπέμπουν. Ο δε Χαραλαμπίδης με την άμυνα του έκανε τον Κυρίτση να σκέφτεται μήπως αδικείται που παίζει στον Ηλυσιακό.
- Σήμερα νομίζω όλοι εσείς που στολίζετε τον Πιρς από την αρχή πρέπει να νιώθετε πολύ δικαιωμένοι. Το παιδί μόχθησε πολύ και τελικά κατάφερε να παίξει μόλις 13 λεπτά και να μας κάνει να αναρωτιόμαστε τι σόι αμερικάνος είναι αυτός ο οποίος ούτε χρήσιμος είναι αλλά ούτε θα μας κάνει έστω μια αμερικανιά για να τον θυμόμαστε όταν φύγει. Απλά ανύπαρκτος.
- Ντεφορμέ ο coach Ντρούκερ ο οποίος έδειξε να έχει εμμονές με παίκτες αλλά και σχήματα τα οποία με το ζόρι θέλει να βγάλει. Δεν καταλαβαίνω γιατί ενώ σου κάνουν τη δουλεία μια χαρά οι μικροί, μόλις πλησιάζει το παιχνίδι στο τέλος πρέπει να βάλουμε τους μεγάλους να μας το πάρουν. Στην τελευταία επίθεση έβαλε ακόμα και τον Κουμπούρα που είχε να παίξει από το α’ ημίχρονο. Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να λερώνονται εσώρουχα στην ιδέα ότι θα κληθεί να ένας μικρός, όπως γύρισε το ματς, έτσι να το κρατήσει και στο τέλος. Από το να μου το κερδίσει ο κάθε Χαραλαμπίδης που είναι σε όλο το ματς εξαφανισμένος και είναι 34 χρ. προτιμώ να μου το χάσει ο κάθε Σλούκας που είναι 20 χρ. και στο ματς βγάζει μάτια.
Θέλω να επίσης να σημειώσω ότι μου έκαναν εντύπωση οι καλές επιλογές αμερικάνων που έκανε ο Κουφός στον Ηλυσιακό σε σχέση και με το χαμηλό μπάτζετ της ομάδας. Ο Μπάξτερ είναι ο αντίστοιχος Τάκερ και ο Πρόγουελ είναι ένα 4αρι το οποίο αξίζει ίσως να του ρίχνουμε κλεφτές ματιές στη διάρκεια της χρονιάς.
Για να έχεις τέτοια διαφορά στα ριμπάουντ και στο τέλος να νικάς το παιχνίδι στην παράταση, σημαίνει ότι έκανες ένα κακό παιχνίδι…
Το γεγονός με τους μικρούς έχει καταντήσει πια κουραστικό…
Αυτό με τους Ντάνστον,Τάκερ είναι περίεργο!Αρχίζω να πιστεύω πως, αυτά που ακούμε περί στήριξης τους από τον Ντρούκερ,είναι παπάς.Στήριξη με 15λεπτα παιχνίδια δε γίνεται…
Συμφωνώ 100 % σε όλα για το χθεσινό παιχνίδι.
Ένα παιχνίδι που έπρεπε να το καθαρίσουν νωρίς το εκαναν ντερμπυ.
Την νωθρότητα Ταπούτου (με αποκορύφωμα τη βλακώδη τεχνική ποινή).
Την ανυπαρξία Χαραλαμπίδη-Χ”Βρέτα (Αν ο εμπειρότερος πάιχτης σου καταστρέφει τις 2 κρισιμότερες τελευταίες επιθέσεις από ποιον να περιμένεις περισσότερα?)
Την κλάση του Λίνου (καλύτερο του γηπέδου) που έδειξε καθαρό μυαλό και μεγάλη κλάση όσο έπαιξε.
Τέλος γιατί είναι ο Γαιος στην αποστολή? Αφού σε ένα παιχνίδι που θέλαμε τόσο να γεμίσει η ρακέτα δεν χρησιμοποιήθηκε καθόλου.
Και γω την ίδια απορία εχω εδω και καιρό, ο σκορδίλης γιατί ΔΕΝ παίζει;
Ακριβώς! Τι τον έχεις στην αποστολή, όταν σε παιχνίδι χωρίς τον Μπορόβνιακ δεν τον βάζεις καν…
Εγώ πάντως καταλαβαίνω όταν ένας προπονητής δεν θέλει κάποιον παίκτη από την αρχή,τότε αυτό δεν αλλάζει που να έρθει ο κόσμος ανάποδα. Όμως δεν καταλαβαίνω γιατί ενώ ο Σκορδίλης είναι ψηλός στο στυλ του Ντάνστον, δηλαδή δυνατός,άτεχνος,παίκτης που δουλεύει μέσα από τα συστήματα και παίζει για την ομάδα δεν μπορεί να βρει ούτε ένα τρίλεπτο να δείξει αν μπορεί να κάνει κάτι ή έστω να αναπληρώσει κάποια κενά. Από την άλλη όμως αναρωτιέμαι γιατί αυτό το παιδί δεν έχει βρει σταθερό χρόνο με τόσους προπονητές που τον έχουν δει ώστε να μπορεί να δείξει και την όποια πρόοδο έχει κάνει.
ρε παιδια υπαρχει και το σεναριο για δανεικος για να γλυτωσουν φραγκα και να παρουμε κοινοτικο. φτωχομπινεδιαρικη κατασταση αλλα εμενα εκει παει ο νους μου και οχι οτι ο ντρουκερ τον εχει τοσο του μπατσου.