Γκάλη βαζέλα, βγάλε τη φανέλα!

Γκάλη βαζέλα, βγάλε τη φανέλα! | gazzetta.gr.

Σάββατο, 21 Νοεμβρίου του 1992, ανήμερα των Εισοδίων της Θεοτόκου βρέθηκε για πρώτη φορά απέναντι στην ομάδα της καρδιάς του, τη σκότωσε μπροστά σε 400 φιλάθλους της που τον αντιμετώπισαν με ουδέτερο τρόπο και μετά έβαλε τα κλάματα! Εκείνο το βράδυ πέτυχε 26 πόντους, μοίρασε 11 ασίστ , οδήγησε τον Παναθηναϊκό στη νίκη με 82-70, γνώρισε την αποθέωση από τον κόσμο και αφού πρώτα εμφανίστηκε με δάκρυα στα μάτια μπροστά στην κάμερα της ΕΡΤ, εν συνεχεία βαλάντωσε στο κλάμα μέσα στα αποδυτήρια.

Βρήκα στο αρχείο μου τις δηλώσεις του μετά τον αγώνα και είναι όντως συγκλονιστικές. Ιδού μια αποστροφή: «Αυτό ήταν το πιο περίεργο παιχνίδι της ζωής μου. Δεν έκλεισα μάτι όλη την προηγούμενη νύχτα από την υπερένταση και για πρώτη φορά ένιωσα να έχω τρακ. Οταν μπήκα στο γήπεδο και κοίταξα στους πάγκους είπα στον εαυτό μου ‘’τι γυρεύεις εσύ εδώ, ρε Γκάλη;’’ Στο πρώτο σουτ που έκανα στην προθέρμανση η μπάλα δεν έφτασε καν στο στεφάνι και κατάλαβα ότι πρώτα απ’ όλα έπρεπε να νικήσω τον εαυτό μου. Με τον κόσμο του αρη που ήταν σήμερα εδώ, έχουμε περάσει πολλά μαζί και δεν ξεχνάμε το παρελθόν. Αρης και Γκάλης είναι Ιστορία, αλλά τώρα η Ιστορία είναι Παναθηναϊκός και Γκάλης.

Ο Σκουντής γράφει περί τελικού και άλλων…