Η είδηση πως ο Μήτογλου αποφάσισε να πάει στο κολέγιο ( Wake Forrest ) και να μην υπογράψει επαγγελματικό συμβόλαιο με τον Άρη , φέρνει ξανά στην επιφάνεια το θέμα των ανήλικων παικτών και την αδυναμία – με την υπάρχουσα νομοθεσία – των ΚΑΕ να κρατήσουν παίκτες μετά την ενηλικίωση τους.
Για να πάρουμε τον Μήτογλου από τα Αστέρια πέρυσι , δώσαμε 15 χιλιάρικα και χρωστάμε άλλα 35.
Ξέραμε πως αυτά τα λεφτά τα δίνουμε με το ρίσκο πως σε έναν χρόνο μπορεί να τον χάσουμε τον παίκτη , μιας και τα ιδιωτικά συμφωνητικά δεν ισχύουν με την ενηλικίωση του παίκτη.
Ήταν ένα ρίσκο που πήρε η ΚΑΕ , σε δύσκολους καιρούς , για να φέρει στην ομάδα ένα μεγάλο ταλέντο.
Δυστυχώς παίξαμε και χάσαμε . Όπως ακριβώς έγινε και με την περίπτωση του Χρυσικόπουλου ( άσχετα με την εξέλιξη του παίκτη μετά ).
Για κάθε Μήτογλου , όμως , υπάρχει κι ένας Βεζένκοφ , ένας Μποχωρίδης , ένας Παπανικολάου.
Κι από τους 3 αυτούς παίκτες , η ομάδα θα βγάλει ( ή έβγαλε ) κέρδος.
Και οι 3 υπέγραψαν συμβόλαιο με την ομάδα , όντας ελεύθεροι να πάνε όπου θέλουν.
Διάλεξαν τον Άρη.
Έδωσαν την ευκαιρία στην ομάδα που τους ” μεγάλωσε ” μπασκετικά να βγάλει λεφτά από αυτούς κι είμαι σίγουρος πως η ομάδα ( ΑΣ και ΚΑΕ ) δεν έχουν ξοδέψει τόσα χρήματα όσα θα βγάλουν ( έβγαλαν ) από τις πωλήσεις τους.
Ίσως, αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να στοχεύουμε παίκτες μικρότερης ηλικίας από τα 17 , ώστε να έχουν χρόνο να δεθούν με την ομάδα και να τους είναι πιο δύσκολο να φύγουν.
Ίσως πρέπει να κάνουμε μια θυγατρική ομάδα – οι ακαδημίες που σκέφτεται να κάνει η ΚΑΕ προς τα εκεί κατευθύνονται νομίζω – ώστε να μπορούμε να κρατάμε τους παίκτες μέχρι τα 21 τους , μιας και στις ερασιτεχνικές ομάδες , ο παίκτης , μένει ελεύθερος στα 21 του !
Μέχρι να γίνουν αυτά όμως , δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο από αυτό που κάνουμε μέχρι τώρα. Όταν βρίσκουμε παίκτες-ταλέντα και μπορούμε να τους φέρουμε στην ομάδα , πρέπει να το κάνουμε.
Κάποιες φορές θα χάνουμε τα λεφτά μας.
Τις περισσότερες φορές όμως , η ομάδα βγαίνει κερδισμένη κι αγωνιστικά και οικονομικά.
Τέτοια ρίσκα , αξίζει να τα παίρνουμε!
Και αν δεν άξιζε το ρίσκο, ποια θα ήταν η άλλη λύση;
Πραγματικά δεν μπορω να σκεφτώ κάτι άλλο