 |
| Ο μοναδικός φίλαθλος του Περιστερίου στο παιχνίδι, παρέα με τον μάνατζερ του. |
Με ένα ξέσπασμα στο 3ο δεκάλεπτο(όπου βάλαμε 33 πόντους,όσους είχαμε βάλει σε ένα ημίχρονο)κάναμε το 43-44,66-54(με βομβαρδισμό τρίποντων) και τελειώσαμε το παιχνίδι.
Έτσι λοιπόν περάσαμε στην επόμενη φάση του κυπέλλου, που θα παίξουμε(29/09) με τον νικητή του Κηφισιά-Απόλλων Πατρών, εκτός έδρας.
Η ομάδα δεν μπορεί να κριθεί μέσα από αυτά τα παιχνίδια, και γιατί έχει απουσίες(Αμερικάνοι/τραυματίες) και γιατί οι αντίπαλοι είναι στα ίδια(αν όχι χειρότερα) χάλια!
Το θέμα είναι να νικάμε,να ανεβαίνει η ψυχολογία της ομάδας και των νεαρών παικτών και να φτάσουμε στο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό.
Οι πόντοι της ομάδας:
Πάσαλιτς 18(2), Ασημακόπουλος 11(3), Καραποστόλου 11(3), Χαρίσης 13, Μποχωρίδης 11(2), Μούρτος 3, Βεζένκοφ 4, Δήμας 9(1), Τσακαλέρης 7(1).
Συμφωνώ ότι αυτές οι νίκες είναι πολύ σημαντικές για το κομμάτι της ψυχολογίας των και κυρίως των νεαρών παικτών.
Ήδη σήμερα ενώ μπήκαν πολύ νωθρά στο Α ημίχρονο και μόλις βγήκαν 2-3 προσπάθειες στο τρίτο δεκάλεπτο ανέβηκαν όλοι.
Είμαι λίγο απογοητευμένος από το προπονητικό τιμ γιατί η οργάνωση και τα συστήματα της ομάδας επιθετικά είναι υπό το μηδέν…Αλλά τώρα δεν είναι ώρα για τέτοιες κουβέντες..
Όλοι στο Παλέ και δυνατάαα…
Υ.Γ Μπορώ να πω ότι η ομάδα θα ήταν πλήρης και με δύο Αμερικάνους. Ίσως αν αποφορτίζαμε λίγο στα γκαρντ αποδεσμέυοντας τον Simon να υπήρχε καλύτερη προοπτική βελτίωσης για μποχωρίδη και οποιον άλλο μικρό τραβήξει μέσα στη χρονιά χωρίς σοβαρό αντίκτυπο στην απόδοση της ομάδας.
Δύσκολο να γίνει κάτι τέτοιο.
Νομίζω ότι είσαι άδικος για το προπονητικό τιμ. Πρώτο επίσημο παιχνίδι μέσα στο παλέ ήταν και με μισή ομάδα από αυτή που συμμετέχει στις προπονήσεις. Όσο για την ομάδα, πιστεύω ότι έχει γίνει η καλύτερη επιλογή ρόστερ των τελευταίων χρόνων.
χωρις αμερικανους ,σαρικοπουλο,πελεκανο νικησαμε ανετα ομαδα α1 οπως και να εχει ειναι ελπιδοφορο μυνημα
Ε καλά κι αυτή η ομάδα της Α1 χωρίς Αμερικάνους ήταν επίσης.Το θέμα είναι σε τέτοια παιχνίδια να νικάς,γιατί μπορεί να γίνει καμιά κηδεία(βλέπε συμπολίτη) και μετά να πέσει η ψυχολογία και της ομάδας και του κόσμου.
οι προαναφερθεντες θα μπορουσαν να ειναι βασικη μας πενταδα
Μέσα από το γήπεδο που έβλεπα το παιχνίδι κατάλαβα σήμερα 2 πράγματα. Ας ξεκινήσω από αυτό που μου άρεσε περισσότερο το οποίο έχει να κάνει με την ομάδα. Αυτο λοιπόν που είδα είναι κάθε καλάθι να το πανυγηρίζουν όλοι και να υπάρχει αγκαλιά πάθος στήριξη ανάμεσα στους παίκτες μας. Δεν άφησαν καμιά μπάλα να πάει χαμένη και ίδρωσαν την φανέλα. Τα τελεύταία 7 λεπτά έπαιξαν οι μικροί και κέριδσαν την ευκαιρία να δείξουν κάτι καλό. Μποχωρίδης και δήμας ήταν εξαιρετικοί αν κ έκαναν λίγα λάθη χαζά. Αυτό που μου άρεσε πάρα πολύ είναι ότι το λαχείο ακούει στο όνομα πάσαλιτς. Απλά καταπληκτικός. Κλείνοντας να αναφέρω ότι η ομάδα ήταν και πάρα πολύ δυνατή με αντοχες σε όλο το παιχνίδι. Δεν ξέρω αν απίζει ρόλο η αλλαγή του γυμναστή. Τέλος να αναφέρω την αγκαλιά και το φιλί ανάμεσα σε Αλεξανδρή και Ασημακόπουλο όταν βγήκε. Αυτό λοιπόν για μένα δείχνει ότι φέτος έχουμε ΟΜΑΔΑ.
Πολύ σωστός, συμφωνώ. Επίσης καλό είναι και το ότι στην επίθεση κανείς παίκτης δεν ήταν στατικός και υπήρχε διαρκής κίνηση.
Εντάξει δεν μπορούμε να πούμε και πολλά για παιχνίδι από το οποίο έλειπαν τα 4/5 της πεντάδας μας (λογικά) και οι αμερικάνοι των αντιπάλων.
Έτσι όπως πήγε το παιχνίδι με το ξέσπασμα του 3ου δεκαλέπτου, ήταν λογικό να πάρεις διαφορά απέναντι σε έναν άπειρο αντίπαλο.
Αυτά που ακούω για Κις δεν θέλω καν να μου περνάνε από το μυαλό. Επαναλαμβάνω ότι το φετινό στοιχημα δεν είναι το κύπελο ή η 3η θέση. Το στοίχημα είναι να παίξουν βασικό ρόλο Μποχωρίδης και Σαρικόπουλος ώστε να μπορέσουν να γίνουν η βάση της ομάδας για τα επόμενα χρόνια.
Προσωπικά θα ήθελα να δω βασικό τον Μποχωρίδη, είναι ευκαιρία γιατί με τον Κόλιμον μπορούν να εναλλάσονται στο 1-2, είναι παίκτες που συμπληρώνει ο ένας τον άλλον.